Όσο ξαφνικά ξέσπασε η ανταρσία του Γεβγκένι Πριγκόζιν και της Wagner κατά του Κρεμλίνου τόσο ξαφνικά έληξε, με τη Ρωσία να αποφεύγει τον εμφύλιο πόλεμο, αλλά τα ερωτήματα για το μέλλον της χώρας και την πορεία του πολέμου στην Ουκρανία να επιμένουν. Αναλυτές διεθνών μέσων σχολίαζαν πως το γεγονός ότι ο Πούτιν αναγκάστηκε να αποδεχθεί έναν συμβιβασμό, προσφέροντας αμνηστία στους μισθοφόρους, που επιχείρησαν ουσιαστικά ένα πραξικόπημα, αλλά και τη δυνατότητα στον άλλοτε πολύτιμο σύμμαχό του και νυν «προδότη» να αυτοεξοριστεί στη Λευκορωσία, σημαίνει ότι δεν είναι πια ο πανίσχυρος ηγέτης τπου πιστεύαμε. Ο κίνδυνος βεβαίως δεν έχει τελειώσει ούτε για το αφεντικό της Wagner.
«Ο Πούτιν δεν συγχωρεί τους προδότες. Ακόμα κι αν ο Πούτιν πει, “Πρίγκοζιν, πηγαίνεις στη Λευκορωσία” εξακολουθεί να τον βλέπει ως προδότη και νομίζω δεν θα τον συγχωρήσει ποτέ», σχολίασε η Τζιλ Ντόουερτι, πρώην επικεφαλής του γραφείου του CNN στη Μόσχα, με μακρά εμπειρία στις ρωσικές υποθέσεις. Είναι πιθανό να δούμε τον Πριγκόζιν «να σκοτώνεται στη Λευκορωσία», πρόσθεσε – αλλά είναι ένα σκληρό δίλημμα για τη Μόσχα γιατί όσο ο Πριγκόζιν «έχει κάποιου είδους υποστήριξη, αποτελεί απειλή, όπου και εάν βρίσκεται».
Τι σημαίνει αυτό για τον Πούτιν;
Ο Πούτιν αντιμετωπίζει επίσης σοβαρά προβλήματα. Ειδικοί είπαν στο CNN ότι ενώ ο Ρώσος πρόεδρος επέζησε της αντιπαράθεσης, φαίνεται τώρα αδύναμος – όχι μόνο στον κόσμο και τους εχθρούς του, αλλά και στους δικούς του ανθρώπους και στον στρατό. Όσοι τον αμφισβητούν (φανερά ή παρασκηνιακά) στη Μόσχα βλέπουν τώρα μια ευκαιρία να υπονομεύσουν τη θέση του.
Ποιος είναι ο Πριγκόζιν; Γιατί να το κάνει αυτό;
Ο Πριγκόζιν γνωρίζει τον Πούτιν από τη δεκαετία του 1990 και κέρδισε το παρατσούκλι «σεφ του Πούτιν» αφού εξασφάλισε προσοδοφόρα συμβόλαια τροφοδοσίας με το Κρεμλίνο. Αλλά τα υποστηριζόμενα από τη Ρωσία αυτονομιστικά κινήματα στην Ουκρανία το 2014 έθεσαν τα θεμέλια για τη μεταμόρφωση του Πριγκόζιν σε πολέμαρχο.
Ο Πριγκόζιν ίδρυσε εκείνη τη χρονιά τη Wagner ως μια σκιώδη ομάδα μισθοφόρων που πολέμησε τόσο στην ανατολική Ουκρανία όσο και για σκοπούς που υποστηρίζονται από τη Ρωσία σε όλο τον κόσμο. Βρέθηκε στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, με τους μαχητές του να φαίνεται να κερδίζουν απτή πρόοδο σε περιοχές, στις οποίες τα τακτικά ρωσικά στρατεύματα απέτυχαν. Ωστόσο, οι βάναυσες τακτικές του πιστεύεται ότι προκάλεσαν μεγάλους αριθμούς απωλειών. Καθώς ο πόλεμος συνεχιζόταν, ο Πριγκόζιν και η στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας ενεπλάκησαν σε μια δημόσια αντιπαράθεση, με το αφεντικό Wagner να κατηγορεί τον στρατό ότι δεν έδωσε στις δυνάμεις του πυρομαχικά και δεν θρηνεί για την έλλειψη επιτυχιών στο πεδίο της μάχης από τακτικές στρατιωτικές μονάδες.
Παρόλα αυτά ήταν πάντα προσεκτικός ώστε να επιρρίπτει την ευθύνη στη στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας και όχι στον ίδιο τον Πούτιν, ενώ είχε υπερασπιστεί το σκεπτικό του Ρώσου προέδρου για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτό ίσχυε μέχρι και την περασμένη Παρασκευή. Σε μια αξιοσημείωτη δήλωση, ο Πριγκόζιν είπε ότι η Μόσχα εισέβαλε στην Ουκρανία με ψευδή προσχήματα που επινόησε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.
Ο Στιβ Χολ, πρώην επικεφαλής των χωρών της CIA στη Ρωσία, τόνισε στο CNN πως ακόμη και οι έμπειροι παρατηρητές της Ρωσίας αιφνιδιάστηκαν από τα πρόσφατα γεγονότα. «Όλοι ξύνουν τα κεφάλια τους», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ο Χολ είπε ότι ο Πριγκόζιν μπορεί να ένιωσε τελικά ότι τα πράγματα ξέφυγαν σε βαθμό που δεν μπορούσε να ελέγξει, όταν η πομπή των μισθοφόρων του όδευε προς τη Μόσχα. Η εντολή να γυρίσουν πίσω και η καταφυγή του στη Λευκορωσία ήταν μια κίνηση που «έσωσε» και τις δύο πλευρές. «Ο Πούτιν έπρεπε να το είχε δει να έρχεται κυριολεκτικά πριν από μήνες. Πρέπει να δούμε πώς θα καταλήξει. Δεν νομίζω ότι η ιστορία έχει τελειώσει ακόμα», σημείωσε ο Χολ.
ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr
