Κάτι κινείται στη Φρανκφούρτη. Ο Ιούνιος παραμένει η ημερομηνία που φαίνεται να έχει οριστεί για την έναρξη μείωσης των επιτοκίων από την ΕΚΤ. Αλλά πλέον φτάνουν σαφή μηνύματα για μια μίνι «εξέγερση» των «περιστεριών».
Για πρώτη φορά, η Πρόεδρος Κριστίν Λαγκάρντ αποκάλυψε ότι κάποια μέλη του ΔΣ ζήτησαν να ξεκινήσει εδώ και τώρα η μείωση στο κόστος του χρήματος. «Ορισμένα μέλη, με βάση τα περιορισμένα διαθέσιμα στοιχεία, αισθάνθηκαν αρκετά σίγουροι για την τάση του πληθωρισμού, προτείνοντας έτσι άμεσα τη μείωση των επιτοκίων»… Όμως η «συντριπτική πλειοψηφία» των μελών προτίμησε τη στάση αναμονής, είπε η Λαγκάρντ.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Ναυτεμπορικής, ήταν τουλάχιστον έξι μέλη του ΔΣ που τόνισαν πως δεν πρέπει να περιμένει η ΕΚΤ τον Ιούνιο για να μειώσει τα επιτόκια. Γιατί απλά η οικονομία της ευρωζώνης δεν μπορεί να περιμένει τα επιτόκια να παραμένουν στο υψηλότερο επίπεδό τους, από το 2001.
Η ίδια η ΕΚΤ αναγνωρίζει άλλωστε ότι αυτό επηρεάζει τη χρηματοδότηση της οικονομικής δραστηριότητας και την κατανάλωση στην ευρωζώνη. Πώς είναι δυνατόν σε αυτό το πλαίσιο να φοβόμαστε τον πληθωρισμό που βασίζεται στη ζήτηση; Δηλαδή την καρδιά της οικονομίας.
Η ευρωζώνη έκλεισε το 2023 αποφεύγοντας οριακά την ύφεση και παραμένει σε στασιμότητα.
Η Γερμανία, η ευρωπαϊκή ατμομηχανή, έχει βυθιστεί σε μια κρίση του βιομηχανικού της μοντέλου που πέρυσι οδήγησε το ΑΕΠ της στο κόκκινο και μετά βίας θα αυξηθεί 0,1%, εφέτος.
Χωρίς τη γερμανική επιστροφή, η Ευρώπη δεν θα βγει από τη στασιμότητα.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου αναγνώρισε ότι η Γηραιά ήπειρος θα μείνει πίσω στην ανάκαμψη του παγκόσμιου εμπορίου εφέτος.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η επιστροφή του αυστηρού δημοσιονομικού «ζουρλομανδύα» του αναθεωρημένου Συμφώνου Σταθερότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απλά θα επιδεινώσει την ήδη πενιχρή ανάπτυξη της περιοχής.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να παρουσιάσουν στην Κομισιόν τις αποφάσεις της δημοσιονομικής τους πολιτικής για το 2025, ως το Σεπτέμβριο.
Αυτές οι αποφάσεις όμως θα βασίζονται σε προβλέψεις για τη μακροοικονομική ανάπτυξη, οι οποίες ωστόσο εξαρτώνται από τις επιλογές νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ. Θα πρέπει δηλαδή να προβλέψουν τη συμπεριφορά της ΕΚΤ στα επιτόκια. Σε μια ΕΚΤ όμως διχασμένη που ετοιμάζεται για «αερομαχίες» το καλοκαίρι για το ύψος και τις δόσεις των περικοπών.
Τι θα συνέβαινε εάν οι κυβερνήσεις ακολουθούσαν τη γραμμή της πλειοψηφίας της ΕΚΤ και έλεγαν στην Κομισιόν: «Δεν σκοπεύουμε να δεσμευτούμε σε μια συγκεκριμένη διαδρομή μείωσης» του ελλείμματος και του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ, γιατί ακολουθούμε μια «προσέγγιση με βάση τα δεδομένα», για την οικονομική ανάπτυξη; Δεδομένα, τα οποία ωστόσο δεν θα είναι ακόμα γνωστά τον Σεπτέμβριο;
Η Λαγκάρντ έστειλε βέβαια αυτή τη φορά και ένα μήνυμα στα «γεράκια»: Δεν θα περιμένουμε να επιστρέψει ο πληθωρισμός στο 2% πριν ληφθεί μια απόφαση για τα επιτόκια. Γιατί «είναι αναπόφευκτο ότι ορισμένα αγαθά και τομείς θα εξακολουθούν να είναι πάνω από τον στόχο μας» όταν αποφασιστεί η πρώτη περικοπή των επιτοκίων.
Είναι σαφές πλέον ότι ο κόμπος έφτασε και στο χτένι της Λαγκάρντ. Πολύ περισσότερο βέβαια, ο κόμπος σφίγγει απειλητικά τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις στη ζώνη του ευρώ.
