Του Ανδρέα Ν. Μασούρα*
Η προσήλωση του Νίκου Χριστοδουλίδη στην επίτευξη του στόχου, προϋπόθεση για την πολιτική μετεξέλιξη και ωρίμανση
Αυτό που θα μπορούσε κάποιος να πιστώσει στον Νίκο Χριστοδουλίδη είναι το στοίχημα του για την πολιτική μετεξέλιξη και του πολιτικού περιβάλλοντος όπως αυτό το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Δηλαδή ένα πολιτικό περιβάλλον – αμιγώς τοξικό – ζώντας με τις παθογένειες του και απομακρυσμένο από τον ίδιο τον πολίτη. Άλλωστε, αυτό ζητούσε και αυτό αναμένει η Κυπριακή κοινωνία, και ειδικότερα η πλειοψηφία, από τον Νίκο Χριστοδουλίδη: την μετεξέλιξη. Δεν ψηφίστηκε ο Νίκος Χριστοδουλίδης ούτε για να ακυρώσει προηγούμενες κυβερνήσεις, ούτε για να εξυπηρετήσει τις οποιεσδήποτε σκοπιμότητες. Ψηφίστηκε ακριβώς γι’ αυτό το «διαφορετικό», την ωρίμανση, που έλειπε από την πολιτική κουλτούρα του τόπου. Αυτό έχει μια ιδιαίτερη σημασία αφού το όποιο βαρόμετρο κριτικής θα πρέπει να προσανατολίζεται προς αυτή την κατεύθυνση, να λαμβάνει υπόψη αυτή την ποιοτική μεταβλητή – εάν βέβαια κάποιος επιθυμεί να ασκεί εποικοδομητική και καλοπροαίρετη κριτική.
Ένα βασικό στοιχείο που φάνηκε εξ’ αρχής, ακόμη και πριν την ανάληψη της Προεδρίας από τον Νίκο Χριστοδουλίδη, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, είναι η προσήλωση του στον στόχο. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ξεκαθάρισε από την αρχή το όραμά του: «Το όραμά μου για την Κύπρο είναι να γίνει ένα σύγχρονο κράτος για την προσέλκυση επενδύσεων και την καλλιέργεια επιχειρηματικότητας, μια χώρα, που εφαρμόζει τολμηρές μεταρρυθμίσεις και γίνεται πιο ανταγωνιστική, αξιοποιώντας πλήρως τα οφέλη της τεχνολογίας και της καινοτομίας». Η εκπλήρωση του οράματος για ένα «σύγχρονο κράτος», για να καταστεί εφικτή η , έστω σταδιακή υλοποίησή του, προϋποθέτει πολιτική ηγεσία, έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας του οποίου η προσωπικότητα και η επιχειρησιακή αντίληψη εμπεριέχουν τα πιο πάνω βασικά ποιοτικά στοιχεία. Και ο Νίκος Χριστοδουλίδης τα διαθέτει.
Το χαρακτηριστικό αυτό δεν είναι καθόλου ανεξάρτητο ή άσχετο από το στοίχημα του για πολιτική μετεξέλιξη. Αυτή η προσήλωση είναι αναγκαία προϋπόθεση για να ξεφύγει το πολιτικό σύστημα από το τοξικό κλίμα, ή/και τις κακές πρακτικές και την υποκουλτούρα που έχει κυριαρχήσει εδώ και δεκαετίες στην πολιτική σκηνή της Δημοκρατίας μας. Δείχνει την θέληση, αναδεικνύει όμως και την στόχευση του Νίκου Χριστοδουλίδη για την επίτευξη των στόχων. Σαφώς, με τις δυσκολίες που υπάρχουν και κυρίως με την πολυπλοκότητα και τον σύνθετο χαρακτήρα του ίδιου του στοιχήματος και με το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος θα έχει αυτό για τον ίδιο. Καμία μεγάλη μεταβολή και μετεξέλιξη δεν επιτεύχθηκε χωρίς κόστος. Αυτό το γνωρίζει καλά.
Άλλωστε η πορεία του δεν είναι μόνο η πορεία ενός «καλού παιδιού» όπως πολλοί θέλουν να την χαρακτηρίζουν με μειωτική εμφανώς διάθεση. Είναι η πορεία ενός αυτοδημιούργητου ανθρώπου με όραμα, στόχευση, επιχειρησιακή ικανότητα, ισχυρή πεποίθηση και προσήλωση. Άρα, οι όποιες κρίσεις έχουν αρχίζει να εμφανίζονται μάλλον ως ατυχείς και ανώριμες μπορούν να χαρακτηριστούν. Τουλάχιστον, ας δείξουν την ικανότητα της αναμονής.
*Ακαδημαϊκός – Επίκουρος Καθηγητής
