Η Ουκρανία χάνει τη μάχη στο πεδίο. Πολλοί στρατιώτες είναι εξαντλημένοι μετά από τρία χρόνια μαχών. Το ερώτημα είναι μπορεί η χώρα να αντέξει άλλον έναν χρόνο πολέμου;
Οι ουκρανικές δυνάμεις εξακολουθούν να αντιστέκονται στη ρωσική προέλαση στα ανατολικά. Αλλά είναι σχεδόν περικυκλωμένες κοντά στην πόλη Κουράχοβε, όπου βρίσκονται σε εξέλιξη μερικές από τις πιο σκληρές μάχες των τελευταίων εβδομάδων.
Δημοσιογράφος του BBC συνάντησε Ουκρανούς στρατιώτες σε ανάπαυλα από τη μάχη, ενώ ξεκουράζονται σε ασφαλές σπίτι. Δεν είναι οι τυπικοί στρατιώτες. Μεταξύ τους υπάρχει έναν vegan σεφ, ένας μηχανικός, ένας web developer και ένας καλλιτέχνης. Είναι μια ομάδα φίλων με αντικομφορμιστικές απόψεις. Κάποιοι αυτοαποκαλούνται αναρχικοί. Όλοι προσφέρθηκαν εθελοντικά να πολεμήσουν.
Ο Surt, ο 31χρονος διοικητής τους, εντάχθηκε στον στρατό αμέσως μετά την εισβολή της Ρωσίας. Λέει ότι στην αρχή πίστευε πως ο πόλεμος θα διαρκούσε τρία χρόνια. Τώρα, λέει, προετοιμάζεται ψυχικά για άλλα δέκα χρόνια μάχης.
Όλοι γνωρίζουν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να βάλει τέλος στον πόλεμο. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχουν δηλώσει ότι είναι προετοιμασμένοι για συνομιλίες, αλλά η ιδέα μιας εφαρμόσιμης συμφωνίας φαντάζει δύσκολα επιτεύξιμη.
Μέχρι στιγμής, όλοι μιλάμε μόνο για συνομιλίες.
Ο Surt δεν απορρίπτει τον στόχο του Τραμπ.
«Είναι αρκετά φιλόδοξο άτομο και νομίζω ότι θα προσπαθήσει να το κάνει» λέει. Ανησυχεί όμως για το αποτέλεσμα οποιωνδήποτε διαπραγματεύσεων.
«Είμαστε ρεαλιστές, καταλαβαίνουμε ότι δεν θα υπάρξει δικαιοσύνη για την Ουκρανία. Πολλοί θα πρέπει να καταπιούν το γεγονός ότι τα σπίτια τους καταστράφηκαν από ρουκέτες και οβίδες, ότι τα αγαπημένα τους πρόσωπα σκοτώθηκαν και αυτό θα είναι δύσκολο».
Όταν τον ρωτάω αν θα προτιμούσε να διαπραγματευτεί ή να συνεχίσει να μάχεται, ο Surt απαντά κατηγορηματικά: «Συνέχισε να πολεμάς» («Keep fighting»).
Είναι μια άποψη που την συμμερίζεται το μεγαλύτερο μέρος της μονάδας τους. Ο Serhiy, ο vegan σεφ, πιστεύει ότι οι διαπραγματεύσεις θα παγώσουν προσωρινά τον πόλεμο και ότι η σύγκρουση θα επιστρέψει σε ένα ή δύο χρόνια.
Παραδέχεται ότι η τρέχουσα κατάσταση δεν είναι «καλή» για την Ουκρανία. Αλλά και αυτός είναι έτοιμος να συνεχίσει τον αγώνα. Το να σκοτωθείς, λέει, «αποτελεί απλώς επαγγελματικό κίνδυνο».
Ο Ντέιβιντ, ο καλλιτέχνης, πιστεύει ότι ο Τραμπ είναι ανησυχητικά απρόβλεπτος. «Θα μπορούσε να είναι είτε πολύ καλός είτε πολύ κακός για την Ουκρανία», λέει.
Στην ομάδα εντάχθηκε πρόσφατα ο Ντένις, ο οποίος έφυγε οικειοθελώς από την ασφάλεια του σπιτιού του στη Γερμανία.
«Έθεσα στον εαυτό μου την ερώτηση αν θα μπορούσα να ζήσω σε έναν κόσμο όπου η Ουκρανία δεν υπάρχει;» λέει. Παραδέχεται απρόθυμα ότι τώρα φαίνεται να χάνει, αλλά προσθέτει: «Αν δεν προσπαθήσεις, τότε σίγουρα θα χάσεις. Τουλάχιστον θα πεθάνω προσπαθώντας να κερδίσω».
Όμως, σε αντίθεση με τους άλλους, ο Ντένις λέει ότι η Ουκρανία θα πρέπει τουλάχιστον να εξετάσει την κατάπαυση του πυρός. Πιστεύει ότι οι απώλειες της Ουκρανίας είναι μεγαλύτερες από αυτές που επισήμως ανακοινώνονται, περισσότεροι από 400.000 νεκροί και τραυματίες. Η κινητοποίηση μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού, πιστεύει, δεν θα έλυνε το πρόβλημα.
«Πιστεύω ότι πολλοί στρατιώτες είτε έχουν χαθεί είτε είναι εξαντλημένοι. Δεν είναι ότι θέλουμε κατάπαυση του πυρός, αλλά δεν μπορούμε να συνεχίσουμε για πολλά ακόμη χρόνια» λέει.
Η Ντνίπρο, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, αντανακλά την αίσθηση της πολεμικής κούρασης. Είναι τακτικά στόχος ρωσικών πυραύλων και drones. Οι σειρήνες ηχούν κατά διαστήματα, μέρα και νύχτα. Όταν σιωπούν, οι Ουκρανοί προσπαθούν να βρουν κάποια αίσθηση κανονικότητας σε αυτούς τους ασυνήθιστους καιρούς, συμπεριλαμβανομένου του να πηγαίνουν στο θέατρο.
Σε μια απογευματινή παράσταση μιας κωμωδίας, που ονομάζεται The Kaidash Family, υπάρχουν ακόμα υπενθυμίσεις του πολέμου – ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των πεσόντων, ακολουθούμενο από τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας.
Αλλά κάποιοι από το κοινό παραδέχονται ότι ελπίζουν σε ειρήνη. Η Λουντμίλα λέει «δυστυχώς είμαστε λιγότεροι. Παίρνουμε κάποια βοήθεια, αλλά δεν είναι αρκετή. Γι’ αυτό πρέπει να καθίσουμε και να διαπραγματευτούμε».
Η Ξένια λέει: «Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Πολλοί στρατιώτες μας έχουν σκοτωθεί. Πολέμησαν για κάτι, για τα εδάφη μας. Αλλά θέλω να τελειώσει ο πόλεμος».
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επίσης ότι υπάρχει αυξανόμενη στήριξη για διαπραγματεύσεις, με κάποιες από τις ισχυρότερες εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός να προέρχονται από εκείνους που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις μάχες.
