Του Ξενή Χ. Ξενοφώντος*
Υπό τη σκιά των εικόνων φρίκης που αναδύονται μέσα από το πολεμικό θέατρο στην Ουκρανία, στριφογυρίζουν στο μυαλό μας αδυσώπητα ερωτήματα που εστιάζονται γύρω από την απάνθρωπη κατάντια της λεγόμενης πολιτισμένης ανθρωπότητας. Το κεντρικό ερώτημα αφορά πρωτίστως εμάς τους Ευρωπαίους πολίτες οι οποίοι ανήκουμε στην πιο προηγμένη οικογένεια κρατών του πλανήτη ο οποίος, δυστυχώς, παραμένει έρμαιο στις ορέξεις ουκ ολίγων παρανοικών ηγετών. Μπορεί ή δεν μπορεί η Ευρωπαική Ένωση να πρωταγωνιστήσει στο διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό συμβάλλοντας καταλυτικά στη θέσπιση κανόνων επιβολής του Διεθνούς Δικαίου; Στο διά ταύτα, αυτό είναι το μέγα ερώτημα. Είναι γεγονός ότι στον μέσο πολίτη επικρατεί η αντίληψη πως η σημερινή Ευρωπαική Ένωση θέλει αλλά δεν μπορεί. Παράλληλα, στην κοινή γνώμη είναι διάχυτη η αντίληψη πως η Ευρωπαική Ένωση με τις υπάρχουσες δομές της και τον τρόπο που λειτουργεί έχει αποχρόζουσες αδυναμίες που εμποδίζουν τη δημιουργία της ισχυρής δύναμης που θέλουμε και οραματιζόμαστε. Φρονώ πως, αυτές οι αδυναμίες δεν πρέπει σε καμμία περίπτωση να μας κάνουν να αποστρεφόμαστε την Ευρώπη και κάθε τι το Ευρωπαικό.
Τουναντίον, θα πρέπει να χαλυβδώνουν την πίστη μας για συνεχή – συνειδητή προσπάθειαα, ατομική και συλλογική, ώστε μια μέρα να φτιάξουμε την Ευρώπη των ονείρων μας, την ισχυρή δύναμη ειρήνης και ασφάλειας στον ταραγμένο πλανήτη. Οι συγκυρίες, είναι τέτοιες που επιβάλλουν όπως η Ευρώπη μπεί στην εμπροσθοφυλακή μιας φιλόδοξης πρωτοβουλίας που θα αποσκοπεί στην επικράτηση της στοιχειώδους λογικής στις διεθνείς σχέσεις, προκειμένου να δαμασθούν μεγαλομανείς ηγέτες που ανά πάσαν στιγμή μπορούν να σύρουν την ανθρωπότητα σε ολοκληρωτική καταστροφή.
Ήλθε λοιπόν ή ώρα, η Ευρώπη να επιταχύνει το φιλόδοξο πρόγραμμα των οραματιστών ιδρυτών της για μια ισχυρή ένωση με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα που θα αποτρέπει τους οξύτατους και παράλογους εξοπλιστικούς ανταγωνισμούς και θα επενεργεί ως σημαντικότατος παράγοντας σταθερότητας και ειρήνης. Απαραίτητη προυπόθεση προς τούτο, είναι η δημιουργία, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, της Ομοσπονδιακής Ευρώπης που θα σέβεται το έθνος – κράτος και δεν θα εμπιστεύεται την οικονομία της στους κάθε λογής επιτήδειους σοφούς των επιχειρηματικών και τραπεζικών λεσχών.
Αλλοίμονο, αν οι ηγέτες της Ευρώπης δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει πως οφείλουν να ανεβάσουν ταχύτητα προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις ασύμμετρες απειλές οι οποίες την περιβάλλουν. Θα είναι τραγικό, αν δεν αποβάλουν πάραυτα τον όποιο δισταγμό τους για αμυντική αυτονόμηση και στρατιωτική απεξάρτηση από το ΝΑΤΟ, με παράλληλη ενίσχυση των εξοπλισμών τους στη βάση συγκεκριμένου ποσοστού του ΑΕΠ του κάθε κράτους – μέλους. Είναι αναμφισβήτητη η διαπίστωση πως η Μεγάλη Βρετανία και η Γερμανία της κυρίας Μέργκελ εμπόδιζαν κρυφά ή φανερά αυτή την πορεία. Τώρα, που η Ευρώπη είναι απαλλαγμένη τόσο από το βαρίδι της άλλοτε σιδηράς καγγελλαρίου, όσο και από τον Βρετανικό δούρειο ίππο, πιστεύουμε βαθύτατα πως ωρίμασε ή ώρα για χάραξη μιάς νέας πορείας προς δημιουργία της ισχυρής κοινωνικής Ευρώπης με ενιαία εξωτερική πολιτική και κοινό σύστημα ασφάλειας και άμυνας. Πρωταγωνιστικό και καταλυτικό ρόλο προς την κατεύθυνση αυτή μπορεί κάλλιστα να διαδραματίσει μιά νικηφόρα επανεκλογή του Εμμανουέλ Μακρόν στις επικείμενες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία.
Η Ευρώπη παρά τα μειονεκτήματα που έχει, αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα για εδραίωση της ειρήνης όχι μόνο στην πολυτάραχη γειτονιά μας αλλά και στον πλανήτη ολόκληρο που ζεί σε συνθήκες μόνιμης αβεβαιότητας και ανασφάλειας. Ειδικότερα, μιά μικρή χώρα όπως η Κυπριακή Δημοκρατία η οποία βρίσκεται σε μιά νευραλγική και ευαίσθητη γεωπολιτική θέση, η ιδιότητα του ισότιμου μέλους της ΕΕ αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για την ίδια την ύπαρξής της. Γιαυτό, οφείλουμε να παραμείνουμε συνειδητά προσκολλημένοι στο Ευρωπαικό άρμα αξιώνοντας πάνω σε συνεχή βάση δίκαιη επίλυση του Κυπριακού και εδραίωση κράτους δικαίου μέσα σε συνθήκες ασφάλειας, ευημερίας και ευρήνης. Ως Κύπριοι Ευρωπαίοι πολίτες, λοιπόν, ας μην πυροβολούμε με την πρώτη ευκολία την Ευρώπη. Να στηλιτεύουμε με δριμύτητα λανθασμένες πολιτικές της είναι θεμιτό και επιβεβλημένο. Να την πυροβολούμε και να τις χρεώνουμε την ευθύνη για την κακοδαιμονία μας, είναι άστοχο και επιζήμιο.
Έχοντας αυτά κατά νού, η πολιτική μας ηγεσία καλείται να απαλλαγεί από λάθη, παραλείψεις, φοβικά σύνδρομα, ατυχείς ενέργειες και σκοπιμότητες του παρελθόντος, αξιώνοντας έμπρακτα την Ευρωπαική αλληλεγγύη πείθοντας τους Ευρωπαίους εταίρους πως η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει πάση θυσία να κρατηθεί ζωντανή διασφαλίζοντας τα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης στην περιοχή.Οι καιροί ου μενετοί. Γιαυτό, απαιτείται από πολίτες και πολιτικούς σοβαρότητα και σωφροσύνη με σκοπό τη θωράκιση της Ευρωπαικής διάστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως ισχυρό αντίδοτο στους πολύχρωμους κινδύνους που μας απειλούν με δεσπόζουσες τις ασύμμετρες απειλές των νεοθωμανών της Άγκυρας.
* δημοσιογράφος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού www.iep.org.cy
