Της Αλεξίας Σακαδάκη*
Στην Κύπρο του 2025, υπάρχουν ακόμη παιδιά που εξαρτώνται από σχολικά προγράμματα για να εξασφαλίσουν ένα πλήρες γεύμα, παιδιά που μεγαλώνουν σε μικρά διαμερίσματα χωρίς επαρκή θέρμανση ή ψυχολογική στήριξη, παιδιά που «εξαφανίζονται» από το ραντάρ της πολιτείας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση χαράζει μια πορεία μέσω της Ευρωπαϊκής Εγγύησης για το Παιδί, ένα σχέδιο που δεσμεύει κάθε κράτος να προσφέρει σε όλα τα παιδιά πρόσβαση σε εκπαίδευση, υγεία, στέγαση και διατροφή. Η Κύπρος έχει υποβάλει τον δικό της σχεδιασμό και έχει κάνει κάποια σημαντικά βήματα: επιδότηση διδάκτρων και σίτισης για παιδιά κάτω των 4 ετών και προγραμματισμό για ένα Κέντρο Ψυχικής Υγείας.
Όμως, υπάρχουν ακόμη μεγάλα κενά. Αυτά που διαπιστώνονται εκ πρώτης όψεως είναι πως ακόμα δεν υπάρχει καθολική κάλυψη σχολικών γευμάτων, η ψυχική υγεία των παιδιών δεν στηρίζεται επαρκώς, και η πολιτεία δεν διαθέτει αξιόπιστα στοιχεία για να σχεδιάσει στοχευμένες παρεμβάσεις.
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, κάθε παιδί λαμβάνει καθημερινά ένα ζεστό, υγιεινό γεύμα στο σχολείο. Στη Γαλλία, κάποιοι δήμοι προσφέρουν «καντίνα του ενός ευρώ». Δεν είναι θέμα πλούτου, αλλά πολιτικής βούλησης.
Η Κύπρος μπορεί να κάνει το ίδιο, με συγκεκριμένα βήματα. Σε πιλοτική βάση θα μπορούσε να εφαρμοστεί η καθολική παροχή υγιεινών σχολικών γευμάτων βασισμένα σε διατροφικά πρότυπα, ώστε να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα και να ληφθούν υπόψη για οριστική σταδιακή εφαρμογή. Στον τομέα της παιδικής ψυχικής υγείας που καταγράφονται ελλείψεις, χρειάζεται έμπειρο και επαρκές προσωπικό για στήριξη των παιδιών και με συγκεκριμένους δείκτες να αξιολογείται η πρόοδος του προγράμματος στήριξης. Εξίσου σημαντική είναι η συλλογή δεδομένων που να συνδέει εκπαίδευση, υγεία και κοινωνική πρόνοια, με ένα ενιαίο σύστημα καταγραφής.
Η ευημερία των παιδιών είναι ο πιο αληθινός δείκτης προόδου μιας κοινωνίας. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη όταν αυξάνεται η παιδική φτώχεια. Δεν μπορούμε να μιλάμε για βιώσιμη Κύπρο, αν τα παιδιά μας δεν έχουν ίσες ευκαιρίες.
Η πολιτεία πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Γιατί κάθε παιδί που μένει πίσω σήμερα, είναι μια χαμένη ευκαιρία για το μέλλον μας.
* Μέλος Κεντρικής Επιτροπής Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών,
Κοινωνιολόγος
