Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
Ο Γάλλος πρόεδρος δεσμεύτηκε να συνεχίσει να μιλά με τον Πούτιν και αρνήθηκε να τον χαρακτηρίσει. «Δεν θα είμαι πιο αποτελεσματικός προσβάλλοντάς τον». Στο βιβλίο του «A Promised Land», ο Μπαράκ Ομπάμα λέει ότι του θύμιζε τους σκληρούς της πιάτσας, που κάποτε έλεγχαν την πολιτική μηχανή στο Σικάγο. Ο Μπάιντεν τον χαρακτήρισε πέρυσι Μάρτη μήνα «φονιά» και τρεις μήνες μετά συναντήθηκαν στη Γενεύη. «Εάν χρειαστεί, οι επαφές (σ.σ.: του Ρώσου προέδρου με τον Αμερικανό ομόλογό του) μπορούν να ξαναρχίσουν. Η επιβολή κυρώσεων δεν σημαίνει διακοπή των συνομιλιών», είπε χθες ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου. Εδώ ταιριάζει η στιχομυθία από «Το Γεράκι της Μάλτας» και τους σκληροτράχηλους του Ομπάμα. – Με κοροϊδεύεις; – Όταν γίνει κι αυτό θα σου το πω.
Ένας κόσμος παρανοϊκός. ‘Η μήπως όχι και τόσο; Η στρατηγική της σύγκρουσης έχει τη δική της λογική. Τη μεταφέρω από τις σελίδες του Χάμετ και τα πλάνα του Χιούστον με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στον ρόλο του ντετέκτιβ.
– «Αν γνωρίζω ότι δεν σε συμφέρει να με σκοτώσεις, τότε πώς θα με τρομάξεις για να στο δώσω;» λέει ο Σπέιντ στον κακό της ιστορίας για το γεράκι, κειμήλιο ανεκτίμητης αξίας.
– «Αυτή, είναι μια στάση που απαιτεί πολύ λεπτούς χειρισμούς και από τους δύο. Γιατί, όπως γνωρίζετε, οι άνθρωποι πάνω στην έξαψη μπορεί να ξεχάσουν ποιο είναι το συμφέρον τους και να αφήσουν τα συναισθήματα να τους παρασύρουν».
– «Τότε, το κόλπο είναι να παίξω ένα αρκετά σκληρό παιχνίδι για να σε στριμώξω, αλλά όχι τόσο σκληρό για να σε κάνω να με ξεφορτωθείς κόντρα σε αυτό που λέει η λογική σου». Δύσκολα κόλπα, για να κλείσει του πολέμου η πόρτα.
