Η επίθεση της ισραηλινής αεροπορίας εναντίον των ηγετικών στελεχών της Χαμάς στη Ντόχα του Κατάρ σηματοδοτεί μια σημαντική καμπή στον πόλεμο της Γάζας, καθώς τορπιλίζει την ύστατη προσπάθεια συμφωνίας εκεχειρίας την οποία προωθεί και στηρίζει ο Ντόναλντ Τραμπ και συγχρόνως δείχνει ότι το Ισραήλ δεν διστάζει πλέον να σπάσει το ταμπού πλήττοντας στόχους σε αραβικές χώρες του Κόλπου, υπονομεύοντας τις εμβληματικές, για την αρχιτεκτονική ασφάλειας της περιοχής, Συμφωνίες του Αβραάμ.
Είναι σαφές ότι ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, έχοντας λάβει τις αποφάσεις του να «τελειώσει τη δουλειά» στη Γάζα θεωρώντας ότι έχει ήδη πληρώσει όποιο κόστος θα προκληθεί, είναι αποφασισμένος να μην αφήσει κανένα περιθώριο σε χώρες όπως το Κατάρ που υπήρξε από τους υποστηρικτές της Χαμάς, να απλώσουν τείχος προστασίας πάνω από την ηγεσία της και κυρίως να στείλει το μήνυμα ότι δε θα ανεχθεί «παρεμβάσεις» του αραβικού κόσμου στο κλείσιμο των ιστορικών λογαριασμών που επιχειρεί στη Γάζα.
Η επίθεση του Ισραήλ εναντίον των συγκεκριμένων στόχων στην Ντόχα αποτελεί μια επίδειξη δύναμης, αν και θεωρείται δεδομένο ότι οι Καταριανοί είχαν ενημερωθεί από τους Αμερικανούς, τους οποίους το Ισραήλ ειδοποίησε λίγο πριν την εκδήλωσή της. Η στοχοποίηση στελεχών της Χαμάς που ευθύνονταν για την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου ίσως «δικαιολογεί» τα ισραηλινά αντίποινα όμως την στιγμή που είναι σε εξέλιξη η μεσολαβητική προσπάθεια και μάλιστα στο έδαφος του Κατάρ ,η επίθεση στην Ντόχα είναι πλήρως απονομιμοποιημένη.
Καθώς ο ισραηλινός στρατός έχει εντείνει τις επιθέσεις στην πόλη της Γάζας και απηύθυνε το τελευταίο τελεσίγραφο πριν από μια «ισοπεδωτική», όπως τη χαρακτηρίζουν, προέλαση, θέλει να στείλει το μήνυμα ότι δεν υπάρχουν περιθώρια εμπλοκής και παρέμβασης εκ μέρους των αραβικών χωρών ώστε να αποτραπεί η υλοποίηση του σχεδίου. Ένα σχέδιο που τουλάχιστον ο Νετανιάχου πιστεύει ότι θα έχει την στήριξη του Τραμπ μέχρι την ολοκλήρωση του.
BREAKING:
Israeli strikes on Doha, the capital of Qatar, targeted Hamas leaders. pic.twitter.com/XdutcbK5Y8
— Globe Eye News (@GlobeEyeNews) September 9, 2025
Το Ισραήλ θεωρεί ότι, παρά τις αντιδράσεις που προκαλεί η επίθεση στη Ντόχα, οι οποίες ήταν εντονότατες από τις χώρες του Κόλπου, την Αίγυπτο, την Τουρκία αλλά και τον ΟΗΕ, οι παραδοσιακοί ανταγωνιστές του Κατάρ δεν θα ενοχληθούν ιδιαίτερα, καθώς θα διαφανεί ότι είναι ευάλωτο και θα πρέπει να προσαρμόσει τις περιφερειακές φιλοδοξίες και επιδιώξεις του στις πραγματικές δυνατότητές του.
Κυρίως όμως το Ισραήλ πιστεύει ότι η ανοχή που δείχνει προς το παρόν ο Αμερικανός πρόεδρος στις πολεμικές του επιλογές αποτελεί εγγύηση, σε συνδυασμό με τις ενδοαραβικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς, ότι δεν θα δημιουργηθεί ένα περιφερειακό μέτωπο εναντίον του και ότι μεσοπρόθεσμα δεν θα αμφισβητηθεί το πλαίσιο των Συμφωνιών του Αβραάμ.
Αυτή όμως η αντίληψη παγιδεύει το Ισραήλ στην ψευδαίσθηση ότι υπάρχουν απεριόριστα όρια ανοχής στις πολεμικές πρωτοβουλίες του στην περιοχή. Ακόμη και οι πιο ανεκτικοί Άραβες έχουν όρια, τα οποία δοκιμάζονται βλέποντας το Ισραήλ να ξεδιπλώνει ένα σχέδιο που απειλεί να ανατρέψει πλήρως τις δύσκολες ισορροπίες των τελευταίων δεκαετιών, όπου βασικό στοιχείο της αναζήτησης λύσης στο Μεσανατολικό είναι η δημιουργία Παλαιστινιακού Κράτους και η εγγύηση της ασφάλειας του κράτους του Ισραήλ.
Doha is like a second home to me. Hearing about 10 explosions near the Hamas office breaks my heart. I am praying the Hamas officials and civilians are safe. No city, no family, no home should live in fear like this.
Fuck Israel 😡 pic.twitter.com/FxwsmURAKU
— Aysha (@ayshaahmeds) September 9, 2025
Το Ισραήλ βαδίζει προς τον τρίτο χρόνο πολέμου, ο οποίος απειλεί να κλονίσει τη συνοχή του κοινωνικού ιστού, να δυναμιτίσει την οικονομική βιωσιμότητά του και φυσικά θα πρέπει να προστεθεί η τεράστια απώλεια των διεθνών ερεισμάτων, στην οποία έχει οδηγήσει η ισοπέδωση της Γάζας και η εξόντωση χιλιάδων Παλαιστινίων.
Η ισραηλινή ηγεσία, έχοντας ήδη αναλάβει ένα τεράστιο διπλωματικό και στρατιωτικό ρίσκο, δείχνει έτοιμη να τραβήξει μέχρι τέλους το σχοινί, θεωρώντας ότι είναι η ιστορική ευκαιρία να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να ενταφιάσει την προοπτική της ίδρυσης Παλαιστινιακού κράτους. Μια επιλογή η οποία απλώς οδηγεί σε ιστορικό αδιέξοδο το ίδιο το Ισραήλ και σε κίνδυνο αποσταθεροποίησης ολόκληρη την Μέση Ανατολή.
