Του Ξενή Χ. Ξενοφώντος*
<<Γιορτάζοντας>> φέτος την μαύρη επέτειο της 29ης Μαίου 1453, διαπιστώνουμε με πόνο ψυχής πως, η Κύπρος του 2025 βρίσκεται προς του φάσματος της άλωσης, παραπέμποντας με μαθηματική ακρίβεια στην αλήστου μνήμης περίοδο της εκπόρθησης της Βασιλίδος.
Tο αξιακό σύστημα ψυχορραγεί, η ασύδοτη κομματοκρατία έχει ισοπεδώσει κάθε ουσιώδη έννοια ισοπολιτείας, οι θεσμοί δεν έπιασαν απλώς πάτο αλλά άγγιξαν τον απόπατο, ενώ οι πολιτικοί ταγοί και λοιποί δημόσιοι άρχοντες στη συντριπτικη τους πλειοψηφία έχουν απαξιωθεί πλήρως στη συνείδηση των πολιτών. Η σχέση εμπιστοσύνης του πολίτη με κάθε μορφή εξουσίας έφθασε στο ναδίρ. Ο πνευματικός υποσιτισμός ανθεί, ο πολιτικός πολιτισμός ψυχομαχεί κι ο χάρος λείπει, με την κοινωνική παρακμή να <<λαμπρύνει>> την καθημερινότητα μας.
Θεωρούμεν πως, η τελευταία γραμμή άμυνας, που μπορούμεν ως χώρα να προτάξουμε σήμερα για να αποτραπεί το <<εάλω η Κύπρος>> είναι η χάραξη εμπνευσμένου πολιτικού προγράμματος μου θα αποσκοπεί στην ουσιαστική επανίδρυση του κράτους με ριζική ανασύνταξη τον θεσμών, θεμελίωση ενός ανθεκτικού αξιακού συστήματος και εδραίωση συνθηκών αξιοκρατίας και ισοπολιτείας. Για να το πετύχουμε, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε πως η Κωνσταντινούπολη, κατά κύριο λόγο, δεν αλώθηκε από την στρατιωτική δύναμη του Μεχμέτ Β΄ του Πορθητή, αλλά από την κοινωνική αναρχία, την αποσάθρωση, τη διαφθορά, την ανισότητα, την εξαθλίωση του δημόσιου βίου, την ανάρρηση σε δημόσια αξιώματα φαύλων και φιλήδονων ανθρώπων, τη διαφθορά των πολιτεικαών αξιωματούχων, την ηττοπάθεια των δημόσιων αρχόντων, αφήνοντας παράλληλα το κράτος αθωράκιστο σε έσωθεν και έξωθεν επιβουλές.
Σε μια εποχή που ο ταραγμένος πλανήτης κινείται σε ρυθμούς τραμπ…λαλά, με το αίμα να ρέει ακατάσχετα με τις ιταμές ευλογίες των Μπούτιν – Νετανιάχου και τον Ερντογανικό νεοοθωμανισμό να απειλεί ευθέως με μόνιμη ομηρεία την ευρωπαική Κύπρο υπό το αμήχανο βλέμμα των Ευρωπαίων ηγετών, προβάλλει ως μονόδρομος η χάραξη μακρόπνοης στρατηγικής με σκοπό να μετατραπεί η Κύπρος, από <<Μπανανία>> της Μεσογείου σε πρότυπο Ευρωπαικό κράτος δικαίου.
Πολίτες και πολιτικοί, λοιπόν, ας προβληματιστούν σοβαρά αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους, συλλογικές και ατομικές, προκειμένου να αποτραπεί, η αναφώνηση του οδυνηρού << η Κύπρος εάλω.>> Φυσικά, η υπέρτατη ευθύνη βαρύνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη ο οποίος καλείται να επιδείξει περισσότερη τόλμη και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στην καταβαλλόμενη προσπάθεια της διακυβέρνησης του για εξουδετέρωση των συσσωρευμένων αμαρτιών 63 ετών που κληρονόμησε από τους προκάτοχους του, ανάβοντας το φώς της κοινωνική ανασυγκρότησης, της πολιτισμικής άνθησης, της πνευματικής ανάτασης και της εθνικής αναγέννησης. Και νάναι βέβαιος πως η δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας θα τον θωρακίσουν έναντι των γερακιών της ασύδοτης κομματοκρατίας, της εξωθεσμικής αριστοκρατίας και του εύκολου πλουτισμού που έσυραν την χώρα στο χείλος της αβύσσου. Προς τούτο, κορωνίδα των πολιτικών του πράξεων δεν μπορεί να είναι άλλη από τον διαχωρισμό του ρόλου του Γενικού Εισαγγελέα ο οποίος σήμερα βρίσκεται στο απόλυτο απυρόβλητο με την ιδιότητα του ως Νομικός Σύμβουλος του κράτους και ταυτόχρονα ως δημόσιος κατήγορος. Τοις φρονίμοις ολίγα !
Κατά τα άλλα, υπάρχει ελπίς καθώς ξεπροβάλλει δειλά – δειλά, ακτίδα φώς από την παρατηρούμενη τον τελευταίο καιρό αφύπνιση μερίδας πολιτών και οργανωμένων συνόλων που επιχειρούν μέσω συγκροτημένης αντίδρασης ενάντια στα κακώς κείμενα καυτηριάζοντας παράλληλα τα ηττημένα μυαλά όσον αφορά την πορεία πλεύσης στο Κυπριακό και γενικότερα στα μείζονα εθνικά ζητήματα.
*δημοσιογράφος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού
