του Guy Chazan (Βερολίνο)
Στις 16 Ιανουαρίου, η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα της Γερμανίας, θα εκλέξει τον νέο της ηγέτη. Ο δημοφιλέστερος υποψήφιος δεν θα βρίσκεται στο ψηφοδέλτιο.
Στην κούρσα «κατεβαίνουν» τρεις, ο συντηρητικός Friedrich Merz, ο μετριοπαθής Armin Laschet και ο Norbert Röttgen, ένας από τους κορυφαίους ειδήμονες του κόμματος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Όποιος κερδίσει, θα έχει μεγάλες πιθανότητες να διαδεχθεί την Angela Merkel, η οποία αποχωρεί του χρόνου, μετά από 16 χρόνια ως καγκελάριος της Γερμανίας.
Όμως, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις και οι τρεις υστερούν έναντι του Jens Spahn, του υπουργού Υγείας που με το τρόπο που χειρίζεται την κρίση του κορωνοϊού έχει στρέψει τους δημόσιους προβολείς πάνω του και έχει δει τη δημοτικότητά του να εκτινάσσεται.
Αυτό τον φέρνει σε αμήχανη θέση. Ο κ. Spahn ανακοίνωσε τον Φεβρουάριο πως θα κατέβει στις εκλογές ως αναπληρωτής του κ. Laschet. Αλλά αυτό ήταν πριν την πανδημία, και τη ανέλιξή του σε διαχειριστή εθνικής κρίσεως. Βδομάδες τώρα ο γερμανικός τύπος βρίθει εικασιών περί υποψηφιότητάς του για την ηγεσία, ένα σενάριο που ο ίδιος μέχρι τώρα αποκλείει αμετακίνητα.
Αλλά και ο κ. Laschet επιμένει πως δεν θα αλλάξουν θέσεις. «Αποφασίσαμε μαζί αυτή τη σειρά», δήλωσε στις αρχές του μήνα σε γερμανική εφημερίδα. «Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που στηρίζουν αυτή την ομάδα με την τρέχουσα μορφή της και αυτό μας δίνει δύναμη».
Ακόμα και οι στενότεροι σύμμαχοι του κ. Spahn θεωρούν πως είναι απίθανο να καρφώσει πισώπλατα τον κ. Laschet. «Υπάρχει ένα ρητό: ‘στην πολιτική αγαπάς την προδοσία αλλά μισείς τον προδότη’», σχολίασε στέλεχος του CDU.
Αλλά υπάρχουν πολλοί στο κόμμα που ελπίζουν πως θα το ξανασκεφτεί: «Αν ο Spahn αλλάξει θέση με τον Laschet, οπωσδήποτε θα τον ψηφίσω», δήλωσε βουλευτής του CDU.
Σε κάθε περίπτωση, η απογοήτευση μεγαλώνει. «Υπάρχει μια παράδοξη κατάσταση στο CDU», ανέφερε πρόσφατα σε άρθρο γνώμης της η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ). «Υπάρχουν τρεις υποψήφιοι για την ηγεσία του κόμματος, αλλά κανένας τους δεν εμπνέει ενθουσιασμό».
Αν ο κ. Spahn αρνηθεί να μπει στο «ρινγκ», τότε μπορεί να υπάρξει ένα άλλο σενάριο, που θα αφορά έναν άλλο δημοφιλή Χριστιανοδημοκράτη: τον Markus Söder, ηγέτη του βαυαρικού αδελφού κόμματος του CDU, του CSU. Τα δυο κόμματα πρέπει να πραγματοποιήσουν στις αρχές του επόμενου έτους συνομιλίες για την εύρεση του κοινού υποψηφίου τους για την καγκελαρία στις εκλογές της Bundestag. Συνήθως, αυτός είναι ο ηγέτης του CDU, που είναι μακράν το μεγαλύτερο κόμμα.
Αλλά το επόμενο έτος μπορεί να είναι διαφορετικό. Η δημοφιλία του κ. Söder αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας και προηγείται κατά πολύ των κ.κ. Laschet, Merz και Röttgen. Σε μία δημοσκόπηση, του τηλεοπτικού σταθμού ZDF, το 58% των ερωτηθέντων θα μπορούσαν να τον φανταστούν ως καγκελάριο του CDU/CSU. Αυτό μπορεί να τον ενθαρρύνει να θέσει υποψηφιότητα.
Ένα τέτοιο σενάριο άρχισε να μοιάζει λιγότερο ευφάνταστο μετά από μια ασυνήθιστη παρέμβαση που έκανε την περασμένη εβδομάδα ο Wolfgang Schäuble του CDU, πρόεδρος της Bundestag και πρώην υπουργός Οικονομικών, ο οποίος δήλωσε στην FAZ πως ο υποψήφιος του CDU/CSU για την καγκελαρία «μπορεί να είναι κάποιος από το CSU». Ο κ. Schäuble σημείωσε πως δυο φορές έθεσαν υποψηφιότητα για καγκελάριοι υποψήφιοι του CSU – ο Franz Josef Strauss το 1980 και ο Edmund Stoiber το 2002 (αν και παρέλειψε να πει πως και οι δυο έχασαν).
Το δίλημμα των Χριστιανοδημοκρατιών ήρθε στο προσκήνιο στο πρώτο debate μέσω live streaming μεταξύ των υποψηφίων για την ηγεσία την περασμένη εβδομάδα.
Οι τρεις άνδρες έχουν περίπου την ίδια ηλικία, γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, προέρχονται από το δυτικό κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και συμφώνησαν μεταξύ τους στα περισσότερα θέματα. «Αυτή είναι η πιο συναρπαστική μάχη που έχει να προσφέρει αυτή τη στιγμή η Γερμανία;» διερωτήθηκε η FAX.
Ειδήμονες λένε πως το CDU, που έχει κυβερνήσει τη Γερμανία κατά τα 50 από τα τελευταία 70 χρόνια, φαίνεται υπερβολικά εφησυχασμένο με τις τεκτονικές αλλαγές που έχει να αντιμετωπίσει το επόμενο έτος η γερμανική πολιτική –όταν θα πέσει η αυλαία της 16ετούς παραμονής της κας Merkel στην εξουσία.
«Δεν φαίνεται πως αντιμετωπίζει το βασικό του πρόβλημα -τι είδους κόμμα θέλει να είναι στην μετά-Merkel εποχή; Ποιες θα πρέπει να είναι οι πολιτικές του;», ανέφερε ο Robert Vehrkamp, πολιτικός επιστήμονας στο think-tank Bertelsmann Foundation.
Κάποιες ελαφριές διαφορές βγήκαν στην επιφάνεια στη συζήτηση για την ηγεσία. Ο κ. Röttgen, επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Bundestag, δήλωσε πως θέλει να κάνει το CDU «νεότερο, πιο θηλυκό και πιο ψηφιακό».
Ο κ. Laschet, πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, δήλωσε πως μια από τις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Γερμανία είναι να παραμείνει βιομηχανική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα να βοηθά στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Ο κ. Merz, πρώην επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU που αργότερα παραιτήθηκε από την πολιτική για να γίνει εταιρικός δικηγόρος, είπε πως θέλει να δει περισσότερη «συζήτηση στο πολιτικό κέντρο» -ένα διακριτικό «χτύπημα» στο συναινετικό στυλ διακυβέρνησης της κας Merkel. Αλλά στο debate των τριών ανδρών δεν υπήρξε τέτοιου είδους συζήτηση.
Παρά τον αβεβαιότητα για τη μελλοντική ηγεσία του CDU, εξακολουθεί να είναι το δημοφιλέστερο κόμμα της χώρας, και να προηγείται κατά πολύ του κοντινότερου αντιπάλου του, των Πρασίνων. Αλλά οι επικριτές σημειώνουν πως μεγάλο μέρος αυτής της δημοσκοπικής δύναμης μπορεί να αποδοθεί στην κα Merkel, που δεν θα υπάρχει του χρόνου.
«Τα προβλήματα του CDU έχουν σκεπαστεί από τα υψηλά ποσοστά δημοφιλίας της κας Merkel, που έχουν προσδώσει στο κόμμα μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας», είπε ο κ. Vehrkamp. «Υποτιμούν σε τεράστιο βαθμό τα προβλήματα ου θα αντιμετωπίσουν στη μετά-Merkel εποχή».
Πηγή: euro2day.gr
