Ήταν 29 Οκτωβρίου το 1959 όταν το αεροπλάνο που εκτελούσε το απογευματινό δρομολόγιο της νεοσύστατης Ολυμπιακής Αεροπορίας από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη κατέπεσε λίγο μετά την απογείωση του από το αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Είναι το πρώτο αεροπορικό δυστύχημα που «σημάδεψε» την Ολυμπιακή Αεροπορία, την εταιρεία που ίδρυσε ο Αριστοτέλης Ωνάσης.
Το χρονικό του δυστυχήματος
18 επιβαίνοντες έχασαν τη ζωή τους εκείνη τη μέρα.
Το αεροπλάνο, ένα ελικοφόρο DC-3 τύπου Ντακότα, με πιλότο τον απόστρατο σμήναρχο της Πολεμικής Αεροπορίας Αναστάσιο Καλοβυρνά, έφυγε από το αεροδρόμιο του Ελληνικού με δεκάλεπτη καθυστέρηση στις 17:10.
Εκτελούσε την πτήση 214 προς Θεσσαλονίκη, με τριμελές πλήρωμα και 15 επιβάτες, από τους οποίους δύο ήταν Αυστριακοί.
Δύο λεπτά μετά την απογείωση του, ο Κυβερνήτης ανέφερε «έχει καλώς» μέσω του ραδιοτηλεφώνου στον Πύργο Ελέγχου, ενώ είχε την υποχρέωση, σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς, να έρθει σε επαφή με το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τανάγρας για να ενημερώσει για την πορεία του, μέχρι και τις 17:25.
Αυτό όμως δεν συνέβη…
Η επαφή δεν έγινε μέχρι την προκαθορισμένη ώρα. Ωστόσο ο αρμόδιος αξιωματικός της Τανάγρας δεν ανησύχησε, καθώς υπέθεσε ότι ο Κυβερνήτης δεν είχε επικοινωνήσει ακόμη εφόσον η πτήση ξεκίνησε με καθυστέρηση.
Όταν όμως πέρασε η 18:00 η ώρα και ο Κυβερνήτης του DC-3 δεν είχε δώσει κανένα σημείο ζωής τότε σήμανε συναγερμός.
Η αρμόδια υπηρεσία της Ολυμπιακής Αεροπορίας μάταια προσπαθούσε να επικοινωνήσει με το αεροπλάνο.
Τα κακά νέα δεν άργησαν να φτάσουν.
Το σοκαριστικό θέαμα
Ένας βοσκός είδε το Ντακότα να πέφτει τυλιγμένο στις φλόγες μεταξύ της Αυλώνας και της Μαλακάσας και ειδοποίησε τη Χωροφυλακή και εκείνη τις αρμόδιες αρχές.
Το θέαμα στο σημείο ήταν αποτρόπαιο…
Τα πτώματα των επιβαινόντων καμένα και διαμελισμένα, τα περισσότερα σχεδόν αδύνατον να αναγνωριστούν.
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, ένα από τα φτερά του αεροπλάνου είχε αποκοπεί και «πετάξει» σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από την άτρακτο του αεροπλάνου.
Οι αντιφάσεις και το πόρισμα
Κατά την έρευνα για τα αίτια του δυστυχήματος, υπήρξαν αντιφατικές εκτιμήσεις. Η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή επικαλέστηκε «τις άσχημες καιρικές συνθήκες», ενώ η Ένωση Ιπταμένων Πολιτικής Αεροπορίας θεώρησε «υπεύθυνη την ιδιοκτησία της Ολυμπιακής Αεροπορίας», δηλαδή τον Αριστοτέλη Ωνάση, για «ελλιπή συντήρηση των αεροσκαφών» και «υπεραπασχόληση του προσωπικού» των αεροσκαφών.
Το επίσημο πόρισμα, που εκδόθηκε μήνες αργότερα, υπέδειξε ως βασικό αίτιο του δυστυχήματος, τη βλάβη του κινητήρα κατά τη διάρκεια της απογείωσης.