Ήταν ένα βράδυ του Μαρτίου, το 1932, όταν ο 77χρονος Τζορτζ Ίστμανκάθισε στο γραφείο του σπιτιού του για να γράψει ένα σύντομο σημείωμα. Χρησιμοποίησε την αγαπημένη του πένα και το σφράγισε προσεχτικά.
«Προς τους φίλους μου: Η δουλειά μου τελείωσε. Γιατί να περιμένω;» έγραφε το σημείωμα, που είχε αφήσει πάνω στο καλάθι ραπτικής της αγαπημένης του μητέρας. Είχε αποφασίσει πως δεν μένει κάτι άλλο για εκείνον στον κόσμο αυτό. Είχε προλάβει άλλωστε να αφήσει ισχυρό το αποτύπωμά του.
Ο Ρέιμοντ Γκρέιντζερ, πωλητής ασφαλιστηρίων συμβολαίων στο Ρότσεστερ, επισκεπτόταν για να εισπράξει πληρωμές ασφάλισης από πολλά μέλη του προσωπικού. Έφτασε στο σημείο για να βρει το εργατικό δυναμικό σοκαρισμένο και αναστατωμένο. Η κηδεία του Eastman πραγματοποιήθηκε στην Επισκοπική Εκκλησία του Αγίου Παύλου στο Ρότσεστερ. Το φέρετρό του μεταφέρθηκε στο «Marche Romaine» του Charles Gounod. Θάφτηκε στους χώρους της εταιρείας που ίδρυσε, σε αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Eastman Business Park.
Στα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του ο Ίστμαν υπέφερε από έντονο πόνο που προκλήθηκε από μια διαταραχή που επηρέαζε τη σπονδυλική του στήλη. Δυσκολευόταν να σταθεί όρθιος και το περπάτημά του ήταν αργό και ασταθές. Όσοι τον γνώριζαν λένε ότι η σωματική αδυναμία αυτή τον επηρέαζε βαθύτατα ψυχολογικά. Είχε εμφανή συμπτώματα κατάθλιψης.
Ποιος ήταν ο Τζορτζ Ίστμαν – Η συμβολή του στον χώρο της φωτογραφίας
Ο Ίστμαν γεννήθηκε στο Γουότερβιλ της Νέας Υόρκης ως το μικρότερο παιδί των Τζορτζ και Μαρία Ίστμαν, σε ένα αγρόκτημα 4 στρεμμάτων που είχαν αγοράσει οι γονείς του το 1849. Φοίτησε σε ιδιωτικό σχολείο στο Ρότσεστερ μετά την ηλικία των οκτώ ετών.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1840 ο πατέρας του άνοιξε μια Σχολή Επιχειρήσεων, το Eastman Commercial College, στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, η οποία ωστόσο δεν έφερε τα έσοδα που αναμενόταν. Καθώς η υγεία του πατέρα του άρχισε να επιδεινώνεται, η οικογένεια εγκατέλειψε το αγρόκτημα και μετακόμισε στο Ρότσεστερ το 1860. Ο πατέρας του πέθανε τελικά το 1862. Ο νεαρός Τζορτζ παράτησε νωρίς το σχολείο και άρχισε να εργάζεται για να συντηρήσει την οικογένεια.
Ενώ εργαζόταν ως τραπεζικός υπάλληλος κατά τη δεκαετία του 1870, ο Eastman άρχισε να ενδιαφέρεται για τη φωτογραφία. Αφού έλαβε μαθήματα από τον George Monroe και τον George Selden, ανέπτυξε μια μηχανή για την επίστρωση ξηρών πλακών το 1879. Το 1881, ίδρυσε την Eastman Dry Plate Company με τον Henry Strong. Περίπου την ίδια εποχή, ξεκίνησε πειράματα για να δημιουργήσει ένα εύκαμπτο ρολό φιλμ που θα μπορούσε να αντικαταστήσει εντελώς τις πλάκες.
Το 1888, κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την εφεύρεσή του: τη φωτογραφική μηχανή Kodak με ρολό φιλμ. Τη λέξη «Kodak» την εμπνεύστηκε ο ίδιος.
Συνέβαλε τα μέγιστα στη φωτογραφική χρήση του ρολό φιλμ και ήταν ουσιαστικά ο άνθρωπος που έκανε την ερασιτεχνική φωτογραφία προσβάσιμη στο ευρύ κοινό για πρώτη φορά.
