Η συνήγορος του Δημήτρη Κουφοντίνα κ. Ιωάννα Κούρτοβικ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
“Τα πολιτειακά όργανα και αυτοί που κατέχουν δημόσια αξιώματα δεν επιτρέπεται να υβρίζουν, να συκοφαντούν και να χρησιμοποιούν το αξίωμα τους για να διαστρέφουν την αλήθεια, να φιμώνουν τα μέσα ενημέρωσης και να καταπνίγουν κάθε αντίθετη άποψη (χαρακτηριστική η μάχη με τον αποκλεισμό σωρείας σελίδων και προφίλ στο διαδίκτυο).Δεν επιτρέπεται να ψεύδονται δημόσια , να υπογράφουν ψευδείς δηλώσεις να παραπλανούν ως προς το περιεχόμενο των νομικών διατάξεων και να προκαλούν σύγχυση στους πολίτες, ούτε βέβαια να επιτίθενται σε έναν κρατούμενο και την συνήγορό του, καλυπτόμενοι πίσω από την πεποίθηση του απυρόβλητου που θεωρούν ότι τους εξασφαλίζει η θέση τους.
Η γεν.γραμματέας αντεγκληματικής πολιτικής, ψεύδεται για μία φορά ακόμη, ενώ ολόκληρη η πολιτειακή εξουσία έχει επιδοθεί σε μία οργανωμένη επίθεση με «σκονάκια» προετοιμασίας (πως αλλιώς όλοι , βουλευτές, αντιπρόεδροι, πρωθυπουργός και συγγενείς θυμάτων εμφανίζονται να έχουν γνώση των δικαστικών ενεργειών ενός κρατούμενου;) και προσπαθούν να πλήξουν τον απεργό , διαστρέφοντας την ουσία των αιτιών της ακραίας διαμαρτυρίας του .
Μας καλούν να απευθυνθούμε στα δικαστήρια, ενώ γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι δυνατό γιατί δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις και φρόντισαν να μην είναι δυνατό να γίνει .
Προσπαθούν να πείσουν ότι ένα μικρό τοπικό πρωτοδικείο μπορεί να ορθώσει ανάστημα απέναντι σε μία απόφαση της κεντρικής πολιτικής εξουσίας, που η δηλητηριώδης ρητορική έχει καταστήσει πρώτο θέμα στις ειδήσεις.
Μας εγκαλούν ότι παρελκύουμε την διαδικασία (!!) χωρίς να ερυθριούν, καθώς , αφού τον απέκλεισαν από κάθε νόμιμη δικαίωμα και κάθε διαδικασία, λοιδορούν έναν άνθρωπο που βιώνει το μαρτύριο της στέρησης τροφής επί 53 μέρες (και άρνησης λήψης υγρών επί πολλές ημέρες) στην εντατική ενός νοσοκομείου.
Παραπλανούν το κοινό των ενημερωτικών μέσων που απόλυτα ελέγχουν ότι μπορεί να θεωρείται «απόφαση» ενός κεντρικού οργάνου μια σφραγίδα σε ένα έντυπο, και μάλιστα όταν πρόκειται για κρίσιμη απόφαση που αφορά δυσμενή ατομική πράξη και που ο νόμος απαιτεί να έχει ειδική αιτιολογία.
Πόσο σαφής και ειδική είναι μία αιτιολογία που:
-κατά τις δηλώσεις στον τύπο αφορά την καταδίκη για «τρομοκρατία» (που όμως δεν συντρέχει στην περίπτωση του απεργού καθώς δεν καταδικάστηκε για «τρομοκρατία» άλλα με τις κοινές ποινικές διατάξεις , καθώς η λέξη «τρομοκρατία» δεν υπήρχε στο νόμο και στο Δίκαιο πριν το 2004),
– ενώ στο σώμα της δικής της απόφασης (της μόνης που μας κοινοποίησε ) αφορά «δημόσια τάξη και εύρυθμη λειτουργία του καταστήματος» που όμως διαψεύδεται από τις φυλακές , καθώς βεβαιώνουν ότι καμία αναφορά δεν υπήρξε ποτέ σε βάρος του κρατουμένου,
– και όταν συμπληρωματικά η επίκληση του εκτάκτου λόγου των μέτρων προστασίας από την πανδημία μένει αδικαίωτη , καθώς η μεταγωγή έγινε επειγόντως από μία φυλακή χωρίς κρούσματα , σε μια με κρούσματα, από τη Κασσαβέτεια που έχει τις μισές θέσεις κενές (137 άτομα σε 270 θέσεις) σε μία φυλακή με συνωστισμό (700 κρατούμενοι σε 600 θέσεις).
Μια Κυβέρνηση ολόκληρη έχει επιδοθεί σε έναν πόλεμο ενάντια σε έναν κρατούμενο, και τον υβρίζει γιατί φτάνει στα άκρα όρια της ζωής , σπρωγμένος από τη δική της εκδικητική βία , αντί να στέκεται με σεβασμό και συναίσθηση της ευθύνης της απέναντι σ’ αυτό που έχει προκαλέσει και αυτό που προμηνύεται.
Απευθυνθήκαμε σε ανώτατους δικαστικούς και πολιτειακούς θεσμούς και σήκωσαν τα χέρια.
‘Αραγε μπορεί το Πρωτοδικείο της Λαμίας να πάρει το θάρρος να δώσει λύση στην κρίση που δημιούργησε η πολιτική αδιαλλαξία;”
