Με τη σταθερή θέση ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία και την επισήμανση ότι ο πρωθυπουργός τόνισε στις τηλεδιασκέψεις για το Ουκρανικό ότι «σχετικά με ζητήματα κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας, μόνο η Ουκρανία μπορεί να λάβει αποφάσεις», διπλωματικές πηγές υπογραμμίζουν ότι η Αθήνα παρακολουθεί στενά όσα συμβαίνουν.
Για την ελληνική πλευρά η συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο θα ληφθούν οι αποφάσεις για την Ουκρανία σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, δεν είναι καθόλου θεωρητική. Ούτε πρόκειται για τυπολατρική προσκόλληση στην τήρηση των καθιερωμένων πρακτικών, των αρχών και κανόνων του διεθνούς δικαίου. Είναι μια συζήτηση που αγγίζει ευαίσθητες παραμέτρους των εθνικών θεμάτων.
Η διαδικασία που επί της ουσίας έχει επιβάλλει το Αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, έξω από ό,τι μέχρι τώρα γνωρίζουμε ως διπλωματική προσπάθεια μεσολάβησης και επίλυσης κρίσης, θα μπορούσε να διαμορφώσει προηγούμενο, με άδηλες επιπτώσεις. Διπλωματική πηγή επισημαίνει ότι η Αθήνα έσπευσε από την πρώτη στιγμή να τοποθετηθεί απέναντι στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και επιμένει στην επισήμανση ότι τα σύνορα δεν αλλάζουν διά της βίας και ότι μόνο η Ουκρανία μπορεί να λάβει αποφάσεις αναφορικά με τα εδάφη της.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ανησυχούν για την επίδραση που θα μπορούσε να έχει στο Κυπριακό μια απόφαση που θα επιβληθεί στην Ουκρανία με την ισχύ και όχι στη βάση διεθνών αρχών και διεθνούς δικαίου. Όπως αναφέρεται, στην Κύπρο επί δεκαετίας εξελίσσεται μια προσπάθεια επιβολής ως τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής και κατοχής εδαφών.
Παράλληλα, η ανησυχία της Αθήνας είναι ότι στην περίπτωση μιας τέτοιας εξέλιξης στο Ουκρανικό, θα ενισχυθούν οι πάσης φύσεως αναθεωρητισμοί. Και η ελληνική πλευρά έχει κληθεί κατ’επανάληψη να αντιμετωπίσει την αναθεωρητική προσέγγιση με την οποία η Άγκυρα έχει επενδύσει όλες τις διεκδικήσεις και αξιώσεις της τα τελευταία χρόνια.
Εύλογα, λοιπόν, υπάρχει προβληματισμός για τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν στα καθ’ημάς από μια απόφαση η οποία θα θεωρηθεί ότι ενισχύει τις αναθεωρητικές αντιλήψεις.
Πέραν αυτών, η υποχώρηση του ρόλου της Ευρώπης στην υπό διαμόρφωση νέα ισορροπία δυνάμεων είναι ένα στοιχείο προβληματισμού. Γεωπολιτικά οι Βρυξέλλες δε δείχνουν αυτή τη στιγμή να μπορούν να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο και να παρέμβουν θεσμικά και αποφασιστικά στις εξελίξεις. Οι διαπραγματεύσεις αφορούν ένα πόλεμο στην αυλή της Ευρώπης και σε αυτές η Γηραιά Ηπειρος εμφανίζεται να εκπροσωπείται επιλεκτικά και στη βάση προσωπικών συμπαθειών και όχι σε επίπεδο θεσμοθετημένων οργάνων.
Όλα αυτά διαμορφώνουν ένα εξαιρετικά σύνθετο και μεταβαλλόμενο τοπίο, που εύλογα προκαλεί ανησυχία και προβληματισμό, ιδιαίτερα όσο ενισχύονται οι λογικές για λύσεις εκτός των αναγνωρισμένων διεθνών πλαισίων.
Πηγή: skai.gr
