Αρχίζει, σήμερα, στο Εφετείο Αθηνών, η δίκη σε δεύτερο βαθμό των καταδικασμένων ως μελών της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή.
Ο Νίκος Μιχαλολιάκος και οι υπόλοιποι πρώην Βουλευτές του κόμματος θα βρεθούν και πάλι στο εδώλιο του κατηγορουμένου μαζί με 43 ακόμη κατηγορούμενους, οι οποίοι καταδικάστηκαν πρωτοδίκως.
Οι 11 πρώην Βουλευτές της Χρυσής Αυγής έχουν κριθεί ένοχοι για το αδίκημα της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση- η ηγεσία έχει καταδικασθεί για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης-, ενώ κατά περίπτωση οι υπόλοιποι καταδικασθέντες έχουν καταδικαστεί για πολύ σοβαρά αδικήματα, όπως την ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν, για απόπειρες ανθρωποκτονιών κατά των μελών στο στέκι Αντίπνοια, την επίθεση σε βάρος του των μελών του ΠΑΜΕ, επιθέσεις που κρίθηκε ότι έγιναν στο πλαίσιο της δράσης της Χ.Α.
Σύμφωνα με το πολυσέλιδο σκεπτικό του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής «εκκολάφθηκε και στους κόλπους του πολιτικού σχηματισμού και μετέπειτα πολιτικού κόμματος, δραστηριοποιείτο υπό την κάλυψή του». Κατά τους δικαστές του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, αρχηγός της οργάνωσης ήταν ο Ν. Μιχαλολιάκος, ο οποίος είχε αδιαμφισβήτητη εξουσία, και έπαιρνε τις αποφάσεις.
Όπως αναφέρει η απόφαση, σκοπός της εγκληματικής οργάνωσης, ήταν η «δια της βίας αντιμετώπιση των αλλοδαπών, των ιδεολογικών αντιπάλων, των αντιφρονούντων και δια του τρόπου αυτού την επιβολή και διάδοση πολιτικών ιδεών και θεωριών». Η εγκληματική δε αυτή δράση «εκδηλωνόταν μέσω των τοπικών οργανώσεων και πάντα υπό την καθοδήγηση ανώτερου στην ιεραρχία στελέχους της».
Κατά την απόφαση «η ιεραρχική δομή της Χρυσής Αυγής ήταν τέτοια ώστε να εξασφαλίζει όχι μόνο ότι κάθε κατώτερο όργανο θα υπακούει στις εντολές του ανώτερου, αλλά περαιτέρω ότι καμιά κομματική ενέργεια δεν θα υλοποιείται χωρίς την ρητή εκ’ των προτέρων εντολή του ανώτερου οργάνου που φτάνει ως την κεντρική διοίκηση».
Στην Χρυσή Αυγή – σύμφωνα με το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων – «τα θύματα της επιλέγοντο ανάμεσα σε κατηγορίες ανθρώπων που είχαν χαρακτηριστεί ως «εχθροί» (πρόσφυγες, μετανάστες, πολιτικοί αντίπαλοι κ.ά)» ενώ «η στοχοποίηση εκφράζεται μέσω της ρητορικής μίσους και της διαδικασίας «απανθρωποποίησής» των εχθρών, που στη συνέχεια γινόταν πράξη μέσα από τις επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου», τα οποία «υλοποιούσαν την πολιτική της Χρυσής Αυγής και γι’ αυτό δεν αποδοκιμάζοντο αλλά επιβραβεύοντο και η δράση τους επικροτείτο».
Πολιτικό και ιδεολογικό ήταν το κίνητρο για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα σύμφωνα με την απόφαση, ενώ κρίθηκε ότι υπήρχε σχέδιο και μάλιστα οργανωμένο.
