Φημισμένο νησί της γεωγραφικής ενότητας του Αργοσαρωνικού, με πλούσια ναυτική παράδοση και κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, η Ύδρα προσελκύει πολυάριθμους έλληνες και ξένους επισκέπτες χάρη στη λαμπρή ιστορική διαδρομή της και την υπέροχη αρχιτεκτονική της.
Ο διαδικτυακός τόπος του Δήμου Ύδρας ενημερώνει τους επισκέπτες για τις περιηγητικές διαδρομές που έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν, ώστε να ανακαλύψουν τις ομορφιές του νησιού.
Περιήγηση στο λιμάνι
Τα επιβλητικά σπίτια και τα καλοδιατηρημένα αρχοντικά, χτισμένα αμφιθεατρικά κάτω από τα γυμνά βράχια, μαζί με τα τουριστικά καταστήματα και κοσμηματοπωλεία, τα εστιατόρια και τα καφέ, τις βάρκες, τα θαλάσσια ταξί και τα μεγάλα γιοτ συνθέτουν την εικόνα του λιμανιού της Ύδρας και επιβεβαιώνουν την αίσθηση της ιδιότυπης καθημερινότητας των Yδραίων, που ελάχιστα θυμίζει τον 21ο αιώνα.
Ο λιθόστρωτος παραλιακός δρόμος, η Παύλου Kουντουριώτη, εκτείνεται από το άγαλμα του Mιαούλη μέχρι την περιοχή Πέταλο.
Στον παραλιακό δρόμο του λιμανιού της Ύδρας καταλήγουν όλα τα κάθετα σοκάκια, λιθόστρωτα και αυτά, που ξεκινούν από ψηλά και καταλήγουν στη θάλασσα.
Δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του λιμανιού της Ύδρας, βρίσκονται οι προμαχώνες με τα κανόνια, που προστάτευαν σε αλλοτινούς καιρούς το νησί.
Στην αριστερή πλευρά του λιμανιού, πάνω από τον προμαχώνα, δεσπόζει από το 1993 το άγαλμα του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη, στη βάση του οποίου είναι θαμμένα τα οστά του, που ήρθαν στην Ύδρα το 1985.
Ο δρόμος που περνά κάτω από το άγαλμα οδηγεί ανατολικά στο Μαντράκι, που ήταν το πολεμικό λιμάνι του νησιού στα χρόνια της Επανάστασης.
Δίπλα στο Λιμεναρχείο βρίσκεται το μαρμάρινο κτίριο όπου στεγάζεται το Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας, ενώ ακολουθεί το σπίτι της οικογένειας Τσαμαδού, όπου στεγάζεται η φημισμένη Σχολή των Εμποροπλοιάρχων.
Στο σημείο του λιμανιού που βρίσκεται απέναντι από τον κυματοθραύστη χτυπά η καρδιά της πόλης: τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες, καταστήματα ειδών λαϊκής τέχνης, κοσμηματοπωλεία, εστιατόρια, μπαρ και καφέ.
Στο κέντρο του λιμανιού βρίσκεται και ο μητροπολιτικός ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου («Μοναστήρι»), τρίκλιτη βασιλική με τρούλο και δύο μαρμάρινα καμπαναριά, άλλοτε καθολικό της μονής της Παναγίας της Φανερωμένης (ιδρύθηκε το 1648 και ανακατασκευάστηκε το 1774).
Μέσα στην αυλή του ναού υπάρχουν οι προτομές του Λάζαρου Kουντουριώτη και του Aνδρέα Mιαούλη, καθώς και ο τάφος του Λάζαρου Kουντουριώτη.
Στο κτιριακό συγκρότημα της μητρόπολης στεγάζονται το Δημαρχείο και το Εκκλησιαστικό – Βυζαντινό Μουσείο.
Μπροστά στην Κοίμηση της Θεοτόκου βρίσκεται η πλατεία Παύλου Κουντουριώτη, με το άγαλμα του έλληνα πολιτικού να δεσπόζει στο κέντρο της, ενώ αριστερά της πλατείας βρίσκεται η εκκλησία της Υπαπαντής με το ξυλόγλυπτο τέμπλο της.
Πιο πέρα, ένα ανηφορικό δρομάκι οδηγεί στο αρχοντικό του Τομπάζη, όπου στεγάζεται η Σχολή Καλών Τεχνών.
Δεξιά από την Κοίμηση της Θεοτόκου έχει την αφετηρία του ένας πλακόστρωτος και γραφικός ανηφορικός δρόμος, ο οποίος οδηγεί στην παλαιότερη συνοικία της Ύδρας, στο μεσαιωνικό οχυρό οικισμό της Κιάφας, με τα λιθόχτιστα σπίτια, τους ψηλούς μαντρότοιχους και τα στενά δρομάκια.
Ο δρόμος δεξιά περνά από το Γηροκομείο και στη συνέχεια οδηγεί στο Καμίνι.
Λίγο πιο κάτω συναντάμε το αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη, που χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και λειτουργεί ως παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
Συνεχίζοντας ο δρόμος, μετά τον κυματοθραύστη, ανηφορίζει πλάι στη βραχώδη ακτή και φθάνει στο Περίπτερο, το δυτικό προμαχώνα του λιμανιού και μια από τις ωραιότερες τοποθεσίες της Ύδρας.
Κάτω από το Περίπτερο βρίσκεται η βραχώδης ακτή της Σπηλιάς.
Πάνω από το κανονιοστάσιο, στα αριστερά, υπάρχει ένα μικρό πευκοδάσος, με το αρχοντικό του Γεωργίου Κουντουριώτη να υψώνεται ανάμεσα στα πεύκα, και στην κορυφή του λόφου στέκουν σε παράταξη οι ερειπωμένοι ανεμόμυλοι.
Ο δρόμος συνεχίζει προς το Αυλάκι, μια γραφική παραλία κάτω από την απότομη πλαγιά του βουνού, και καταλήγει στα Καμίνια.
Περιήγηση στην ενδοχώρα
Ο παραλιακός δρόμος διακλαδίζεται στο Μανδράκι και ανηφορίζει προς τη γυναικεία μονή του Αγίου Νικολάου, που χρονολογείται από το 17ο αιώνα.
Μετά την προκυμαία όπου πιάνουν τα πλοία, ο πρώτος δρόμος αριστερά οδηγεί στο γήπεδο και στη συνέχεια στην πευκόφυτη περιοχή της μονής της Αγίας Φωτεινής.
Ξεκινώντας από το μοναστήρι της Αγίας Φωτεινής, ακολουθούμε το χωμάτινο μονοπάτι και ύστερα από λίγο συναντάμε το Μύλο, ένα πέτρινο κτίσμα του 18ου αιώνα, το οποίο αποτελούσε μονάδα παραγωγής και επεξεργασίας σίτου.
Σε αυτό το σημείο ο δρόμος χωρίζεται σε δύο μονοπάτια, τα οποία οδηγούν αντίστοιχα στα μοναστήρια της Αγίας Ματρώνης και της Αγίας Τριάδας.
Ο δρόμος που ξεκινά από το μέσο του λιμανιού, η οδός Μιαούλη, περνά από την πλατεία Ναυάρχου N. Bότση, τη μικρότερη πλατεία των Πέντε Πρωθυπουργών με το μνημείο τους και οδηγεί στα Καλά Πηγάδια.
Το όνομα της συνοικίας οφείλεται στα δύο πηγάδια (κατασκευασμένα το 1803, επί διοικήσεως Γεωργίου Bούλγαρη) που υπάρχουν εκεί και τα οποία τροφοδοτούσαν με νερό τους κατοίκους της πόλης επί δύο και πλέον αιώνες.
Από τα Καλά Πηγάδια ο ανηφορικός δρόμος οδηγεί στο λόφο της Κιάφας.
Στην κορυφή του λόφου υψώνεται η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου, χτισμένη στη θέση όπου ήταν το σπίτι του αγίου.
Ανεβαίνοντας προς την Kιάφα μπορείτε να δείτε το αρχοντικό του Λάζαρου Kουντουριώτη, το παλαιό Σαχτούρειο Γυμνάσιο και την εκκλησία της Yπαπαντής (1780) με εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Στην Κιάφα υπάρχουν επίσης η παλαιά εκκλησία του Αϊ-Γιάννη του Νηστευτή, με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα, και η εκκλησία της Aγίας Παρασκευής.
Από την Κιάφα το ανηφορικό μονοπάτι που σκαρφαλώνει στο βουνό οδηγεί στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, όπου έμεινε ένα διάστημα φυλακισμένος ο Κολοκοτρώνης, και στη γυναικεία μονή της Αγίας Ευπραξίας.
Από εδώ ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει την υπέροχη θέα, που φθάνει από την πόλη και το λιμάνι της Ύδρας έως τις απέναντι ακτές της Πελοποννήσου.
*Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο παρόν άρθρο προέρχονται στο σύνολό τους από το διαδικτυακό τόπο του Δήμου Ύδρας.
