Είναι γνωστό ότι η Γροιλανδία είναι μια από τις περιοχές που υποφέρει από την κλιματική αλλαγή και νέες δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν τον ρυθμό και την έκταση του λιώσιμου των παγετώνων του τεράστιου νησιού προκαλώντας ήδη σειρά αρνητικών φαινομένων.
Η Γροιλανδία είναι η 12η σε έκταση χώρα του πλανήτη και το 80% της επιφάνειας της καλύπτεται από πάγους. Αν λιώσει το σύνολο των πάγων της Γροιλανδίας η στάθμη του νερού στους ωκεανούς της Γης θα αυξηθεί κατά επτά μέτρα βυθίζοντας το σύνολο των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών του πλανήτη με ότι αυτό συνεπάγεται για τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν σε οικολογικό και ανθρωπιστικό επίπεδο.
Έχει διαπιστωθεί ότι ο ρυθμός αύξησης της θερμοκρασίας στις αρκτικές περιοχές είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτή στις υπόλοιπες περιοχές του πλανήτη. Οι παγετώνες της Γροιλανδίας διαθέτουν τη δεύτερη σε μέγεθος μάζα φρέσκου νερού σε παγωμένη μορφή. Η έκταση του παγωμένου φρέσκου νερού είναι περίπου 1,2 εκατ. τετρ. χλμ. δεύτερη πίσω από την Ανταρκτική. Οι πάγοι στη Γροιλανδία άρχισαν να λιώνουν τη δεκαετία του 1990 και το λιώσιμο επιταχύνθηκε από τη δεκαετία του 2000 και έκτοτε.
Πραγματοποιούνται συνεχώς μελέτες για την κατάσταση που βιώνει η Γροιλανδία και τώρα επιστήμονες χρησιμοποίησαν δορυφόρους της NASA και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) για να αποκαλύψουν τη λέπτυνση του μόνιμου στρώματος πάγου του νησιού και να κάνουν μετρήσεις της αλλαγής του τα τελευταία χρόνια.
Το στρώμα αυτό είναι μια μάζα παγετώνων και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του κλιματικού συστήματος της Γης που βοηθά στην αντανάκλαση των θερμών ακτίνων του Ήλιου και στη διατήρηση της Αρκτικής σε δροσερές θερμοκρασίες ρυθμίζοντας τη στάθμη της θάλασσας και επηρεάζοντας τον καιρό.
Οι δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν ότι το μόνιμο στρώμα πάγου συρρικνώθηκε κατά 563 κυβικά μίλια, χάνοντας αρκετή μάζα για να γεμίσει τη λίμνη Βικτώρια της Αφρικής. Η πιο ακραία αραίωση σημειώθηκε στους παγετώνες κατά μήκος της άκρης του, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι γνωστοί ως Jakobshavn Isbræ και Zachariae Isstrøm.
Μεταξύ 2013 και πέρυσι, το στρώμα αραίωσε λίγο λιγότερο από 1.5 μέτρα κατά μέσο όρο, αν και η αραίωση σε όλη τη ζώνη αφαίρεσης – το κάτω μέρος του παγετώνα όπου χάνεται περισσότερο χιόνι παρά συσσωρεύεται – ήταν πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό. Οι μεγαλύτερες αλλαγές σημειώθηκαν το 2012 και το 2019, όταν οι θερμοκρασίες ήταν εξαιρετικά υψηλές στην περιοχή.
Οι μετρήσεις καταγράφηκαν χρησιμοποιώντας τις αποστολές CryoSat-2 της ESA και ICESat-2 της NASA. To ICESat-2 εκτοξεύτηκε το 2018 και φέρει ένα όργανο που επιτρέπει στους επιστήμονες να μετρήσουν το υψόμετρο των στρωμάτων πάγου, των παγετώνων και του θαλάσσιου πάγου.
Πηγή: Naftemporiki.gr
