Ο Γιώργος Λάνθιμος κέρδισε και πάλι την προσοχή της κινηματογραφικής βιομηχανίας με την νέα του ταινία. Το Poor Things κέρδισε το Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας και παίρνει φόρα για τις υπόλοιπες κινηματογραφικές διακρίσεις. Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Σκωτσέζου συγγραφέα Αλασντάιρ Γκρέι. Η ιστορία ακολουθεί την Μπέλα Μπάξτερ, μια πανέμορφη γυναίκα που επιστρέφει στην ζωή, όταν το μυαλό της αντικαθίσταται από το μυαλό ενός εμβρύου μετά τον θάνατο της.
Η μεγάλη δημοσιότητα που λαμβάνει εδώ και λίγα 24ωρα η ταινία έφερε στην επικαιρότητα ανάμεσα στα άλλα και το ζήτημα της ανθρώπινης συνείδησης, του ανθρώπινου μυαλού και το αν είναι εφικτή η μεταφορά του σε κάποιο άλλο οργανικό ή μηχανικό αποδέκτη. Η μεταφορά του ανθρώπινου μυαλού είναι ένα δημοφιλές θέμα στους συγγραφείς και σεναριογράφους επιστημονικής φαντασίας και έμοιαζε μέχρι πριν από λίγα χρόνια με ένα άπιαστο ή έστω πολύ μακρινό όραμα αλλά κάποιος θα έλεγε ότι το ίδιο έμοιαζαν τόσες και τόσες ιδέες συγγραφέων και σεναριογράφων επιστημονικής φαντασίας που μετά από λίγα χρόνια η επιστημονική/τεχνολογική πρόοδος τα έκανε πραγματικότητα.
Ένας καθηγητής στη Σχολή Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Τόκιο πιστεύει ότι βρισκόμαστε στο κατώφλι να κάνουμε το μυαλό να μεταφορτωθεί χρησιμοποιώντας μια διεπαφή εγκεφάλου-μηχανής και μάλιστα ενώ ο κάτοχος του μυαλού είναι εν ζωή. Ο Μασατάκα Γουτανάμπε είναι ειδικός στη θεωρητική και πειραματική νευροεπιστήμη με ιδιαίτερη έμφαση στη συνείδηση. Ένα βασικό ερώτημα για τον Γουατανάμπε είναι τι συνιστά συνείδηση από την άποψη των νευρικών μηχανισμών και αν μπορούμε να το αντιγράψουμε σε μια μηχανή σε σημείο που μπορεί να θεωρηθεί «συνειδητό».
Η ανάπτυξη τεχνολογιών διεπαφής εγκεφάλου-μηχανής θα μπορούσαν σύμφωνα με τον καθηγητή να βοηθήσουν στη γεφύρωση της συνείδησης ατόμου με μια μηχανή. Οι περισσότερες προτάσεις και ιδέες που έχουν πέσει μέχρι στιγμής στο τραπέζι βασίζονται στη σάρωση εγκεφάλων ατόμων που δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή για μια ψηφιακή ανακατασκευή των κυκλωμάτων τους. Ωστόσο ο Γουτανάμπε υποστηρίζει ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, «εσύ» δυστυχώς δεν είσαι αυτός που ζει. Αντίθετα, παρουσιάζει μια διαδικασία όπου η συνείδηση μας συνεχίζει να υπάρχει απρόσκοπτα σε μια ψηφιακή αρένα. Προτείνει έναν ριζοσπαστικό νέο τύπο διεπαφής εγκεφάλου-μηχανής για απρόσκοπτη μεταφόρτωση μυαλού.
Για να αναδημιουργηθεί αυτή η διαδικασία για απρόσκοπτη μεταφόρτωση μυαλού ο καθηγητής προτείνει ότι πρέπει να παρέχεται μια μεταβατική κατάσταση όπου το αριστερό βιολογικό ημισφαίριο είναι συνδεδεμένο και συνειδητά ενσωματωμένο σε μια συσκευή που παίζει το ρόλο του δεξιού ημισφαιρίου και αντίστροφα. Προβάλλει μια διαδικασία τριών βημάτων για την πραγματοποίηση αυτής της μεταβατικής κατάστασης. Αρχικά, προετοιμάζεται μια συσκευή με ουδέτερη συνείδηση, στη συνέχεια συνδέεται με τον εγκέφαλό μας όσο είμαστε ζωντανοί και σταδιακά η μνήμη μας μεταφέρεται.
Διασύνδεση με υπολογιστές
Από την άλλη πλευρά μια σειρά από εταιρείες κυρίως στις ΗΠΑ έχουν επιδοθεί σε ένα αγώνα δρόμου για την ανάπτυξη συστημάτων διεπαφής εγκεφάλου με υπολογιστές. Η εταιρεία Nectome, που ιδρύθηκε το 2016 από απόφοιτους του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (το MIT) υπόσχεται να κάνει κάποιου είδους αποθήκευση των δεδομένων του ανθρώπινου εγκεφάλου και εν συνεχεία να τα «φορτώνει» σε κάποιο υπολογιστή ή σε κάποιο άλλο αποθηκευτικό χώρο όπως σε κάποια υπηρεσία cloud. H εταιρεία πειραματίζεται με τη μεταφόρτωση δεδομένων του εγκεφάλου ανθρώπων που δεν ζουν ή πιο σωστά που μόλις έχουν πεθάνει. Οι ερευνητές της Nectome προσπαθούν να αναπτύξουν μια μέθοδο κρυογονικής που διατηρεί ανέπαφο τον εγκέφαλο ενός ανθρώπου την στιγμή που αυτός πεθαίνει και στη συνέχεια αποσπά τις πληροφορίες που υπάρχουν σε αυτόν και τις μεταφέρει κάπου αλλού.
Η μεταφόρτωση του ανθρώπινου εγκεφάλου σε υπολογιστές είναι και ο στόχος της εταιρείας νευροεπιστήμης του Ελον Μασκ, της Neuralink, που σε πρώτη φάση αναπτύσσει τεχνολογίες σύνδεσης του ανθρώπινου εγκεφάλου με υπολογιστές ή κινητά τηλέφωνα ώστε να αποκτήσουν άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας και αδυναμία επικοινωνίας (π.χ. τετραπληγικοί) επαφή με το περιβάλλον τους.
Υπάρχουν και άλλες απόψεις στην επιστημονική κοινότητα. Ο νευροεπιστήμονας Μάικλ Χέντριξ του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ στον Καναδά αποκάλεσε τη μεταφόρτωση του μυαλού σε άλλα μέσα «ψευδείς ελπίδες» σε άρθρο του για το MIT Technology Review. Εύκολα θα απαντούσε κάποιος στον Χέντριξ ότι παρόμοιο αρνητισμό εξέφραζαν επιστήμονες και ειδικοί ακόμη και κορυφαίοι στο είδος τους στην εποχή τους σε φουτουριστικές ιδέες που έκαναν τότε την εμφάνιση τους και έμοιαζαν πράγματι εξωπραγματικές αλλά τελικά όχι μόνο υλοποιήθηκαν αλλά εξελίχθηκαν σε ακόμη πιο προχωρημένες από όσο πίστευαν εκείνοι που τις σκέφτηκαν.
Πρόσφατα ένα επαναστατικό σύστημα διεπαφής εγκεφάλου υπολογιστή με τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μετέφρασε τις σκέψεις μιας γυναίκας με αδυναμία επικοινωνίας εξαιτίας εγκεφαλικού επεισοδίου και τις μετέφερε σε ένα άβαταρ το οποίο μιλά με την φωνή της γυναίκας και μπορούν να ακούσουν έτσι να επικοινωνήσουν μαζί της οι συγγενείς, οι φίλοι και οι γιατροί της. Ποιος μπορεί να πει τι θα μπορούν να κάνουν στο κοντινό ή και απώτερο μέλλον οι επόμενες βελτιωμένες εκδόσεις του συγκεκριμένου ή άλλων παρόμοιων συστημάτων;
