Ρομπότ ενδεχομένως να επιστρατευθούν για αναζήτηση μετάλλων στους ωκεανούς. Ως μέρος μιας πρώτης δοκιμής, τρία ρομποτικά χέρια χρησιμοποιήθηκαν σε λίμνη στον Καναδά, προς αναζήτηση βοτσάλων, τα οποία αποθήκευσαν πίσω σε ειδικό μηχάνημα.
Η άσκηση αυτή ήταν μέρος μιας σειράς δοκιμών στις οποίες υποβαλλόταν το ρομπότ πριν από την προγραμματισμένη ανάπτυξή του στον ωκεανό, όπου οι χειριστές του ελπίζουν ότι το μηχάνημα μπορεί να μεταμορφώσει την αναζήτηση για τα πιο περιζήτητα μέταλλα στον κόσμο.
Το ρομπότ κατασκευάστηκε από την Impossible Metals, μια εταιρεία που ιδρύθηκε στην Καλιφόρνια το 2020, η οποία λέει ότι προσπαθεί να αναπτύξει τεχνολογία που επιτρέπει τη συγκομιδή από τον βυθό με περιορισμένη οικολογική διαταραχή.
Η συμβατική υποβρύχια συγκομιδή περιλαμβάνει τη συλλογή τεράστιων ποσοτήτων υλικού σε αναζήτηση υλικών μεγέθους πατάτας, που ονομάζονται πολυμεταλλικοί όζοι.
Αυτοί οι όζοι περιέχουν νικέλιο, χαλκό, κοβάλτιο ή άλλα μέταλλα που χρειάζονται για μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων, μεταξύ άλλων βασικών προϊόντων.
Ο συνιδρυτής της Impossible Metals, Jason Gillham, δήλωσε στο AFP ότι το ρομπότ της εταιρείας του αναζητά τους όζους «με επιλεκτικό τρόπο».
Το πρωτότυπο, που δοκιμάζεται στην επαρχία του Οντάριο, παραμένει ακίνητο στο νερό, αιωρούμενο πάνω από τον πυθμένα της λίμνης.
Σε ένα εργαστήριο, το προσωπικό της εταιρείας παρακολουθεί το κίτρινο ρομπότ σε οθόνες, χρησιμοποιώντας κάτι που μοιάζει με κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών, για να κατευθύνει τις κινήσεις του.
Χρησιμοποιώντας φώτα, κάμερες και τεχνητή νοημοσύνη, το ρομπότ προσπαθεί να εντοπίσει τα περιζήτητα οζίδια, αφήνοντας την υδρόβια ζωή, όπως αυγά χταποδιών, κοράλλια ή σφουγγάρια, ανενόχλητη.
Η Impossible Metals ζήτησε άδεια από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για να χρησιμοποιήσει το ρομπότ της σε αμερικανικά ύδατα γύρω από τη Σαμόα, στον Ειρηνικό.
Η εταιρεία ελπίζει ότι η υπόσχεσή της για περιορισμένη οικολογική διαταραχή θα της δώσει πρόσθετη ελκυστικότητα.
Ανταγωνιστές, όπως η The Metals Company, χρησιμοποιούν γιγάντια μηχανήματα που κυλούν κατά μήκος του βυθού και απορροφούν τους όζους, αλλά αυτό θεωρείται μια εξαιρετικά αμφιλεγόμενη τεχνική.
Ο Ντάγκλας ΜακΚόλεϊ, θαλάσσιος βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα, δήλωσε στο AFP ότι αυτή η μέθοδος μαζεύει τον πυθμένα του ωκεανού χρησιμοποιώντας συλλέκτες ή εκσκαφείς, «λίγο σαν μπουλντόζες».
Όλα στη συνέχεια μεταφέρονται σε πλοία, όπου οι όζοι διαχωρίζονται από τα απόβλητα, τα οποία ρίχνονται πίσω στον ωκεανό.
Αυτό δημιουργεί μεγάλα ρεύματα ιζημάτων και τοξινών με πολλαπλές πιθανές επιπτώσεις, είπε.
Μια λιγότερο επεμβατική προσέγγιση, όπως αυτή που υποστηρίζει η Impossible Metals, θα μείωνε τον κίνδυνο περιβαλλοντικής ζημίας, εξήγησε ο επιστήμονας.
Σημείωσε πάντως ότι οι ίδιοι αυτοί όζοι φιλοξενούν επίσης ζωντανούς οργανισμούς, και η αφαίρεσή τους ακόμη και με επιλεκτική τεχνική, συνεπάγεται την καταστροφή του οικοτόπου.
Η Impossible Metals παραδέχεται ότι η τεχνολογία της δεν μπορεί να ανιχνεύσει μικροσκοπική ζωή, αλλά η εταιρεία ισχυρίζεται ότι έχει πολιτική να αφήνει ανέπαφα το 60% των όζων.
Ο Ντάνκαν Κάρι, της Συμμαχίας Διατήρησης Βαθιάς Θάλασσας δήλωσε ότι ήταν αδύνατο να εκτιμηθεί ο αντίκτυπος οποιασδήποτε συγκομιδής στα βαθιά νερά.
«Δεν γνωρίζουμε ακόμη αρκετά όσον αφορά τη βιοποικιλότητα και το οικοσύστημα εκεί κάτω», δήλωσε στο AFP.
Σύμφωνα με τη διεθνή επιστημονική πρωτοβουλία Ocean Census, μόνο 250.000 είδη είναι γνωστά, από τα δύο εκατομμύρια που εκτιμάται ότι κατοικούν στους ωκεανούς.
Η εξόρυξη «θα έχει πάντα κάποια επίδραση», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος και συνιδρυτής της Impossible Metals, Όλιβερ Γκουνασεκάρα, ο οποίος έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στον τομέα των ημιαγωγών.
Ωστόσο, πρόσθεσε, «χρειαζόμαστε πολύ περισσότερα κρίσιμα ορυκτά, καθώς θέλουμε να ηλεκτροδοτήσουμε τα πάντα».
Η Impossible Metals έχει συγκεντρώσει 15 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ από επενδυτές για να κατασκευάσει και να δοκιμάσει μια πρώτη σειρά του ρομπότ Eureka 3 το 2026.
Η εμπορική έκδοση θα έχει το μέγεθος ενός εμπορευματοκιβωτίου και θα επεκταθεί από τρεις σε 16 βραχίονες, και η μπαταρία της θα αυξηθεί από 14 σε σχεδόν 200 κιλοβατώρες.
Το ρομπότ θα είναι πλήρως αυτόνομο και αυτοκινούμενο, χωρίς καλώδια ή ιμάντες πρόσδεσης στην επιφάνεια, και θα είναι εξοπλισμένο με αισθητήρες.
Εν αναμονή για πράσινο φως από τις ΗΠΑ, η εταιρεία ελπίζει να ολοκληρώσει την τεχνολογία της εντός δύο έως τριών ετών, να διεξάγει δοκιμές στον ωκεανό, να κατασκευάσει στόλο και να λειτουργήσει μέσω συνεργασιών σε άλλα μέρη του κόσμου.
