Το «χτίσιμο» ενός δυνατού βιογραφικού αποτελεί το νούμερο ένα στόχο όσων αναζητούν εργασία ή όσων προετοιμάζονται να βγουν στην αγορά εργασίας. Υπάρχει όμως ένα χαρακτηριστικό που αν και δεν προβλέπεται να εμπλουτίσει το βιογραφικό σημείωμα, μπορεί να προσφέρει πολλές ευκαιρίες σε όποιον αναζητάει εργασία. Όλο και περισσότερες.
Ο λόγος για τις γνωριμίες, η δικτύωση.
Η επαγγελματική δικτύωση γίνεται ολοένα και πιο σημαντική εν μέρει επειδή πολλοί από τους εργαζόμενους, ειδικά οι υπάλληλοι γραφείου, δεν έχουν την επιρροή που είχαν στους εργοδότες στα χρόνια της πανδημίας, όταν οι εργοδότες προσπαθούσαν, συχνά απεγνωσμένα, να καλύψουν τις θέσεις εργασίας στις επιχειρήσεις τους. Επομένως, πλέον η αναζήτηση μιας νέας θέσης μπορεί να απαιτεί περισσότερη προσπάθεια.
Την ίδια ώρα, την κατάσταση περιπλέκει η τεχνητή νοημοσύνη που αναδιαμορφώνει ή και απειλεί κάποιες θέσεις εργασίας, με τους εργοδότες να γίνονται πιο επιλεκτικοί σχετικά με τους ανθρώπους που προσλαμβάνουν.
Η διάθεση των εργοδοτών για προσλήψεις μπορεί επίσης να επηρεάζεται από διάφορους οικονομικούς παράγοντες, όπως ο εμπορικός πόλεμος που έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ και τα επιτόκια.
«Η δικτύωση αφορά περισσότερο την καλλιέργεια παρά το κυνήγι. Πρόκειται για την καλλιέργεια σχέσεων με τους ανθρώπους», όπως το έθεσε μιλώντας στο Business Insider ο Ivan Misner, ιδρυτής του BNI, ενός οργανισμού επιχειρηματικής δικτύωσης που επικεντρώνεται στις συστάσεις.
Γι’ αυτό ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να ξεκινήσουν τώρα, προτού μείνουν άνεργοι. Ο Misner, συγκρίνει την πράξη της οικοδόμησης σχέσεων με την παροιμία ότι η καλύτερη στιγμή για να φυτέψει κανείς ένα δέντρο είναι πριν από 20 χρόνια – και η δεύτερη καλύτερη στιγμή είναι σήμερα.
«Για τους υπαλλήλους που δεν έχουν φυτέψει ούτε μια βελανιδιά, που δεν έχουν κάνει δικτύωση, πρέπει να το κάνουν τώρα», είπε.
Η «οικονομία της εύνοιας»
Ένας λόγος για τον οποίο η δικτύωση είναι πιο απαραίτητη από ποτέ είναι ότι η προσοχή μας συχνά διχάζεται από την ποσότητα των πληροφοριών που έρχονται σε εμάς, δήλωσε από την πλευρά της η Ντόρι Κλαρκ, σύμβουλος επικοινωνίας που διδάσκει στο Columbia Business School.
Πολλοί από εμάς, ωστόσο, συχνά βρίσκουμε δουλειά όχι μέσω των στενών επαφών μας αλλά μέσω των γνωστών τους, σημείωσε η Κλαρκ. Αυτό που μπορεί να συμβεί, είπε, είναι ένα παράδειγμα αυτού που μερικές φορές ονομάζεται «οικονομία της εύνοιας». «Θα βοηθήσεις κάποιον που δεν γνωρίζεις και τόσο καλά, επειδή έμμεσα κάνεις μια χάρη στο άτομο που γνωρίζεις καλά», είπε.
Σύμφωνα με την Κλαρκ, επειδή η τεχνητή νοημοσύνη απειλεί να καταργήσει θέσεις εργασίας και επειδή πολλοί εργοδότες είναι επιφυλακτικοί σχετικά με τις προσλήψεις, είναι απαραίτητη η οικοδόμηση σχέσεων με βάση τον παραδοσιακό τρόπο οικοδόμησης σχέσεων.
«Αυτό που θα σε φέρει στην πρώτη γραμμή είναι οι διαπροσωπικές σχέσεις με ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να σε βοηθήσουν», είπε, εκτιμώντας ότι η υπερβολική εξάρτηση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως μέσο δικτύωσης μπορεί να είναι επικίνδυνη, επειδή συχνά αποτελούν κακό υποκατάστατο για τη δημιουργία βαθύτερων δεσμών με τους ανθρώπους με την πάροδο του χρόνου.
«Σου δίνει την ψευδαίσθηση της παραγωγικής δικτύωσης. Σου δίνει την ψευδαίσθηση της σύνδεσης», ανέφερε.
Αντ’ αυτού, συμβουλεύει τους εργαζόμενους και τους αναζητούντες εργασία να αναζητήσουν πιο «εξατομικευμένους» τρόπους επικοινωνίας. Μπορεί να είναι τόσο απλό όσο το να στέλνεις πού και πού ένα μήνυμα σε κάποιον που γνωρίζεις, χωρίς να περιμένετε απάντηση. Ο χρυσός κανόνας, ωστόσο, παραμένει το να περνάς χρόνο με κάποιον στην πραγματική ζωή, τόνισε.
Όταν όμως δεν γνωρίζεις καλά κάποιον — και ειδικά όταν υπάρχει ανισορροπία εξουσιών — είναι καλύτερο να ζητήσεις κάτι μικρό, όχι ραντεβού για καφέ ή σύσταση για δουλειά, εξήγησε.
Ξεσκαρτάρισμα
Η δικτύωση είναι επίσης σημαντική ως μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν οι στοίβες από βιογραφικά που μαζεύονται για μια ανοιχτή θέση εργασίας,. Η εξέτασή τους, ακόμη και με τη βοήθεια λογισμικού, μπορεί να είναι μια δύσκολη υπόθεση για τους πολυάσχολους διευθυντές, δήλωσε ο Gorick Ng, σύμβουλος σταδιοδρομίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Αυτό που συχνά ξεχωρίζει, είπε, είναι κάποιος που περπατάει στο διάδρομο και λέει: «Η ανιψιά μου ψάχνει για δουλειά. Ορίστε το βιογραφικό της. Θα σας πείραζε να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά;» Ή, συνέχισε, θα μπορούσε να είναι κάποιος στο εσωτερικό ενός οργανισμού που εγγυάται για έναν πρώην συνάδελφο λέγοντας στον υπεύθυνο προσλήψεων ότι ένας υποψήφιος είναι συμπαθητικός και αξιόπιστος.
«Και έτσι απλά, κάποιος άλλος που δεν γνωρίζετε απλώς πήρε το προβάδισμα επειδή έχει κάποιον άλλον στο παρασκήνιο να προωθεί το όνομά του», ανέφερε. Γι’ αυτό, όπως είπε, είναι τόσο σημαντικό για τους αναζητούντες εργασία να τους βλέπουν, να τους ακούνε και να τους θυμούνται.
