Όλοι έχουμε στο μυαλό μας ότι παλαίωση σημαίνει και καλό κρασί, αλλά η σύντομη απάντηση σύμφωνα με τους ειδικούς είναι ότι πρόκειται για μύθο.
Η πιο σύνθετη απάντηση είναι ότι ορισμένα κρασιά εξελίσσονται με το χρόνο και ότι η εξέλιξη μπορεί να είναι συναρπαστική. Τα κρασιά που παλαιώνουν καλά είναι καλά και κατά την κυκλοφορία τους. Απλώς οι παλαιότερες εκδόσεις τους μπορεί να είναι πραγματικά συναρπαστικές με διαφορετικό τρόπο και σημαντικό ρόλο παίζει το περιβάλλον.
Μια κάβα είναι ιδανική για να επιτρέπει στο κρασί να εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου, αλλά το πιο σημαντικό είναι μια σταθερή, δροσερή θερμοκρασία (περίπου 13° C) μακριά από το φως και χωρίς κραδασμούς ή άλλες διαταραχές. Αυτό σημαίνει ότι αν βρείτε ένα πολύ παλιό μπουκάλι κρασί στο γκαράζ ή τη σοφίτα κάποιου, μάλλον δεν είναι ένα κρυμμένο στολίδι, αλλά είναι απλώς ένα αναμνηστικό.
Μπορεί, επίσης, να διαπιστώσετε ότι οι γεύσεις ενός παλαιότερου κρασιού δεν είναι του γούστου σας, κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά. Τα νεαρά κρασιά τείνουν να έχουν φρέσκες γεύσεις φρούτων. Αυτές οι λαμπερές γεύσεις (και το χρώμα) των φρούτων αρχίζουν να ξεθωριάζουν με την πάροδο του χρόνου και εξελίσσονται σε πιο μαγειρεμένες γεύσεις φρούτων, με γήινους τόνους να εμφανίζονται επίσης. Μπορεί να μην έχει την ίδια γεύση όπως όταν κυκλοφόρησε – τα παλαιωμένα κρασιά μπορεί να έχουν μια επίκτητη γεύση.
Επομένως, μην παλαιώσετε τα κρασιά σας μόνο και μόνο επειδή σε κάποιους αρέσει να ρομαντικοποιούν τα πολύ παλιά κρασιά. Δεν έχει νόημα να κρατάτε κρασιά στο κελάρι για δεκαετίες, εκτός αν σας αρέσει η γεύση ή το κρασί δεκαετιών.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι ο μεγαλύτερος όγκος των δισεκατομμυρίων μπουκαλιών κρασιού που παράγονται κάθε χρόνο είναι φτιαγμένα για να καταναλωθούν φρέσκα και όχι να παλαιώσουν.
