Τα υψηλότερα ποσοστά γυναικείας ανεργίας σε συνδυασμό με τη μεγαλύτερη αναλογία των γυναικών που εγκαταλείπουν την αγορά εργασίας λόγω της πανδημίας του COVID-19, έχουν επιβραδύνει την πρόοδο προς την ισότητα των φύλων στην εργασία κατά δύο χρόνια τουλάχιστον, σύμφωνα με την τελευταία ανάλυση της PwC.
Ο Δείκτης «Women in Work» της PwC, που δημοσιεύεται για δέκατη συνεχή χρονιά, αξιολογεί την πορεία της απασχόλησης των γυναικών σε 33 χώρες του ΟΟΣΑ. Για πρώτη φορά στη δεκαετή ιστορία του ο Δείκτης καταγράφει πτώση.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του ελεγκτικού οίκου, οι δύο βασικοί παράγοντες που συνέβαλαν στην πτώση αυτή, ήταν η αύξηση της γυναικείας ανεργίας και τα χαμηλότερα ποσοστά συμμετοχής των γυναικών στην απασχόληση κατά τη χειρότερη φάση της πανδημίας. Με βάση τον υπολογισμό του «χάσματος COVID-19», το οποίο συγκρίνει τις απώλειες θέσεων εργασίας με την προβλεπόμενη αύξηση της απασχόλησης πριν από την πανδημία, ο Δείκτης καταγράφει 5,1 εκατομμύρια περισσότερες άνεργες γυναίκες και 5,2 εκατομμύρια λιγότερες γυναίκες στην αγορά εργασίας σε σχέση με τους αριθμούς που θα αναμένονταν αν δεν εκδηλωνόταν η πανδημία.
Σύμφωνα με σχετική Έκθεση του ΟΟΣΑ, οι γυναίκες ανέλαβαν περισσότερες μη αμειβόμενες ευθύνες για τη φροντίδα των παιδιών την περίοδο της πανδημίας, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπουν την αγορά εργασίας σε ψηλότερα ποσοστά από ό,τι οι άνδρες.
Δεδομένης της αργής προόδου που σημειώνεται τα δέκα τελευταία χρόνια και το χαμένο έδαφος λόγω της πανδημίας, εκτιμάται ότι θα χρειαστούν χρόνια – σε ορισμένες περιπτώσεις δεκαετίες – για να γεφυρωθεί το χάσμα και να επιτευχθεί η ισότητα γυναικών και ανδρών στο παγκόσμιο εργασιακό περιβάλλον.
Η επίτευξη μεγαλύτερης ισότητας των φύλων στους χώρους εργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο προϋποθέτει αποτελεσματικές δράσεις πολιτικής, όπως η ισότιμη γονική άδεια με αποδοχές, οι οποίες συμβάλλουν στην ανακατανομή του άνισου βάρους της φροντίδας που επωμίζονται οι γυναίκες.
Σύμφωνα με την PwC, η μετάβαση των οικονομιών του ΟΟΣΑ σε μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών αερίων θα αυξήσει συνολικά τις θέσεις εργασίας. Ωστόσο, η μεγαλύτερη αναλογικά αύξηση των θέσεων εργασίας θα καταγραφεί στις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας, στις κατασκευές και στη μεταποίηση, όπου παρατηρείται δυσανάλογη εκπροσώπηση των γυναικών. Καλεί, επομένως, τις κυβερνήσεις να αναλάβουν δράσεις που θα επιτρέψουν στις γυναίκες να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες απασχόλησης που δημιουργεί η μετάβαση στο μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών αερίων.
