Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Journal of South American Earth Sciences» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τέξας παρουσιάζει μια εντυπωσιακή από πολλές πλευρές παλαιοντολογική ανακάλυψη. Οι ερευνητές εντόπισαν σε μια περιοχή της Παταγονίας στη Χιλή μια σειρά ευρημάτων που δείχνουν ότι ζούσαν εκεί πολλά είδη δεινοσαύρων ανάμεσα στους οποίους και μεγάλοι θηρευτές όπως οι μεγαράπτορες, σαρκοφάγοι δεινόσαυροι που έφταναν σε μήκος τα οκτώ μέτρα.
Η πρώτη σημαντική διαπίστωση είναι ότι υπήρχε ένα οικοσύστημα δεινοσαύρων και άλλων ζώων σε εκείνη την περιοχή και όπως φαίνεται είναι το νοτιότερο… Τζουράσικ Παρκ που αναπτύχθηκε στον πλανήτη. Έχει διαπιστωθεί ότι δεινόσαυροι υπήρχαν κάποτε και στην Ανταρκτική αλλά το εύρος σε αριθμό ειδών σε αυτή την περιοχή της Παταγονίας το καθιστά ως το μεγαλύτερο σε ποικιλομορφία πάρκο ζώων των νοτιότερων περιοχών της Γης.
Η δεύτερη και εξίσου αν όχι ακόμη σημαντικότερη διαπίστωση των ερευνητών είναι ότι αυτό το οικοσύστημα εξακολουθούσε να λειτουργεί χωρίς προβλήματα αρκετό καιρό μετά την έλευση στη Γη του γιγάντιου αστεροειδή η πτώση του οποίου προκάλεσε σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία την εξαφάνιση του 80% της ζωής στον πλανήτη συμπεριλαμβανομένων φυσικά των δεινοσαύρων. Όπως φαίνεται οι επιπτώσεις της πτώσης του αστεροειδή καθυστέρησαν αρκετά να φτάσουν στην Παταγονία ή ίσως τα είδη που ζούσαν εκεί κατάφεραν για κάποιο χρονικό διάστημα να βρουν τρόπους επιβίωσης όχι όμως τέτοιους που να τους επιτρέψουν να προσαρμοστούν στο νέο κλιματικό περιβάλλον όπως έκαναν τα θηλαστικά που έγιναν οι επόμενοι κυρίαρχοι του πλανήτη ανοίγοντας τελικά το δρόμο για την εμφάνιση του ανθρώπου.
Ανάμεσα στα είδη που ζούσαν σε αυτή την περιοχή ήταν θηλαστικά αλλά και πτηνά της οικογένειας Ornithurae από την οποία κατάγονται σύμφωνα με τους ειδικούς τα σημερινά πτηνά. «Ίσως η Παταγονία, και άλλα μέρη στο νότιο ημισφαίριο να αποτέλεσαν καταφύγιο για δεινοσαύρους, πτηνά, θηλαστικά και άλλα είδη που επέζησαν της καταστροφής που επέφερε η πτώση του αστεροειδή. Αυτή η μελέτη μπορεί να βοηθήσει στη διερεύνηση αυτής της θεωρίας, δημιουργώντας ένα αρχείο της αρχαίας ζωής πριν και μετά το γεγονός της εξαφάνισης» δηλώνει η δρ. Σάρα Ντέιβις, καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Τέξας.
