Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ορατές σε πολλά πεδία και επίπεδα στον πλανήτη και η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί να καταγράψει τόσο τα προβλήματα που έχουν ήδη ανακύψει όσο και αυτά που αναμένεται να δημιουργηθούν στο εγγύς αλλά και πιο μακρινό μέλλον. Μια νέα μελέτη κάνει λόγο για εξαφάνιση εκατοντάδων ειδών πτηνών τις επόμενες δεκαετίες εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι πάνω από 500 είδη πτηνών θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το τέλος του αιώνα αν η κλιματική κατάσταση δεν μεταβληθεί προς το καλύτερο. Μάλιστα η μελέτη αναφέρει ότι ακόμη και αν η ανθρωπότητα κάνει από εδώ και πέρα όσα πρέπει για να περιορίσει ή ακόμη και να αντιστρέψει τα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής περίπου 250 είδη πτηνών είναι καταδικασμένα να εξαφανιστούν στο προσεχές μέλλον.
«Πολλά πτηνά απειλούνται ήδη τόσο πολύ που η μείωση επιπτώσεων από την ανθρώπινη δραστηριότητα μόνη της δεν θα τα σώσει. Αυτά τα είδη χρειάζονται ειδικά προγράμματα αποκατάστασης, όπως έργα αναπαραγωγής και αποκατάστασης οικοτόπων, για να επιβιώσουν. Αντιμετωπίζουμε μια κρίση εξαφάνισης πτηνών άνευ προηγουμένου στη σύγχρονη εποχή. Χρειαζόμαστε άμεση δράση για τη μείωση των ανθρώπινων απειλών σε όλα τα οικοσυστήματα και στοχευμένα προγράμματα διάσωσης για τα πιο μοναδικά και απειλούμενα είδη» αναφέρει η Κέρι Στιούαρτ από το βερτανικό Πανεπιστήμιο Reading, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Ανάμεσα στα είδη που κινδυνεύουν περισσότερο είναι η Φρατέρκουλα του Ατλαντικού ένα θαλάσσιο, πελαγικό πτηνό της οικογενείας των Αλκιδών, που απαντάται στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Ο αγριόγαλος, το βαρύτερο ιπτάμενο πουλί στον κόσμο με τα ενήλικα αρσενικά να φτάνουν έως και τα 18 κιλά, είναι ήδη απειλούμενο είδος και οι ερευνητές το τοποθετούν στην κορυφή της λίστας τους. Στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και ο Μύχος των Βαλεαρίδων ένα θαλασσοπούλι με πληθυσμό μικρότερο από έξι χιλιάδες άτομα.
Να σημειωθεί πάντως ότι όσον αφορά τον αγριόγαλο η εξαφάνιση του οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στο ότι αποτελούσε μέχρι τον 20ο αιώνα σταθερό στόχο κυνηγιού ειδικά στη Μ. Βρετανία. Η κουκουβάγια Itombwe, που βρίσκεται στα δάση της ανατολικής-κεντρικής Αφρικής, ο αυτοκρατορικός δρυοκολάπτης που είναι ενδημικός στο Μεξικό διατρέχουν επίσης κίνδυνο.
Η έρευνα και οι προτάσεις
Η ομάδα εξέτασε σχεδόν 10 χιλιάδες είδη πτηνών χρησιμοποιώντας δεδομένα από την Κόκκινη Λίστα της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN) που αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη πηγή στον κόσμο για την κατάσταση των φυτικών και ζωικών ειδών. Οι ερευνητές προέβλεψαν τον κίνδυνο εξαφάνισης με βάση τις απειλές που αντιμετωπίζει κάθε είδος. Η ανάλυση έδειξε ότι τα μεγάλα πτηνά είναι πιο ευάλωτα στο κυνήγι και την κλιματική αλλαγή, ενώ τα πτηνά με φαρδιά φτερά υποφέρουν περισσότερο από την απώλεια ενδιαιτημάτων.
Η έρευνα εντόπισε επίσης ποιες δράσεις διατήρησης θα διατηρήσουν καλύτερα τόσο τον αριθμό των ειδών πτηνών όσο και τις οικολογικές τους λειτουργίες. «Η διακοπή των απειλών δεν είναι αρκετή, καθώς έως και 250-350 είδη θα απαιτήσουν συμπληρωματικά μέτρα διατήρησης, όπως προγράμματα αναπαραγωγής και αποκατάσταση οικοτόπων, εάν πρόκειται να επιβιώσουν τον επόμενο αιώνα. Η ιεράρχηση των προγραμμάτων διατήρησης μόνο για 100 από τα πιο ασυνήθιστα απειλούμενα πουλιά θα μπορούσε να σώσει το 68% της ποικιλίας των σχημάτων και μεγεθών των πτηνών. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να βοηθήσει στη διατήρηση της υγείας των οικοσυστημάτων» αναφέρει η καθηγήτρια Μανιουέλα Γκονζάλεζ-Σουάρες, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η διακοπή της καταστροφής των οικοτόπων θα έσωζε τα περισσότερα πτηνά συνολικά, κατέληξαν οι ερευνητές. Ωστόσο, η μείωση του κυνηγιού και η πρόληψη τυχαίων θανάτων θα έσωζε πουλιά με πιο ασυνήθιστα χαρακτηριστικά, τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την υγεία των οικοσυστημάτων.
Πηγή: Naftemporiki.gr
