Σε μια μεθοριακή περιοχή του Μεξικού που έχει πληγεί από την ξηρασία και ήταν στο επίκεντρο του αυξανόμενου ανταγωνισμού με τις Ηνωμένες Πολιτείες για το νερό, οι οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις εργάζονται για να επαναφέρουν στη ζωή ένα Δέλτα ποταμού.
Σε ένα τμήμα του ποταμού Κολοράντο, που στη μεξικανική πλευρά των συνόρων είναι ως επί το πλείστον ξηρή κοίτη, φυτεύτηκαν ιθαγενείς φυτείες βαμβακιού και ιτιές. Πήρε στους επιστήμονες τουλάχιστον δύο δεκαετίες για την εργασία αυτή κατά μήκος του κάτω τμήματος του ποταμού από τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού μέχρι τις άνω εκβολές του Κόλπου της Καλιφόρνια, γνωστή και ως Θάλασσα του Κορτέζ.
Μια από τις ομάδες αυτές είναι το Sonoran Institute, μια αμερικανική-μεξικανική ομάδα της κοινωνίας των πολιτών.
Ο αυξανόμενος ανταγωνισμός για τους υδάτινους πόρους πυροδότησε μια πρόσφατη διπλωματική διαμάχη όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες απέρριψαν το αίτημα του Μεξικού για νερό λόγω ελλείψεων στην κοινή χρήση, βάσει μιας συνθήκης δεκαετιών.
Με τα χρόνια, τα φράγματα και οι εκτροπές νερού μετέτρεψαν το Δέλτα που κάποτε έσφυζε από πουλιά και άλλα άγρια ζώα, σε ένα οικοσύστημα που πεθαίνει.
Έτσι, οι οικολόγοι εξασφάλισαν γη καθώς και άδειες άρδευσης, καθάρισαν θάμνους και φύτεψαν χιλιάδες γηγενή δέντρα.
Η αναζωογόνηση του Δέλτα οδήγησε σε εμφάνιση του κάστορα, ένα είδος που είχε εξαφανιστεί.
