Ένα πρώην εργαστήριο υαλουργίας στη Σαγκάη μετέτρεψε η βραβευμένη εταιρεία συμβούλων Coordinaton Asia σε μουσείο σύγχρονης τέχνης και ντιζάιν για νεαρές ηλικίες: το νέο “Παιδικό Μουσείο Γυαλιού 2.0” προσφέρει στους επισκέπτες μια εμπειρία εξερεύνησης με στόχο την αυτόνομη μάθηση ένα «κυνήγι θησαυρού» συνδέει όλα τα εκθέματα, εμπλέκοντας σε πολλαπλά επίπεδα τους επισκέπτες.
Εγκαταστάσεις που απαιτούν συμμετοχή ενδυναμώνουν τα παιδιά να πάρουν τον έλεγχο και να εξερευνήσουν περαιτέρω ό,τι τα ενδιαφέρει και να μάθουν έμπρακτα για το γυαλί ως υλικό και για τον ρόλο του στο περιβάλλον, την επιστήμη, την τεχνολογία, την τέχνη, το ντιζάιν και τον πολιτισμό του ανθρώπου.
Πολυμεσικά και ψηφιακά περιεχόμενα παίζουν σημαντικό ρόλο στον σχεδιασμό της έκθεσης, συμπεριλαμβανομένων ενός λαβύρινθου με καθρέφτες, ηχητικών εγκαταστάσεων, ταινιών μικρού μήκους για το γυαλί σε διάφορους τομείς.
«Όταν πρέπει να σχεδιάσεις ένα παιδικό μουσείο, συχνά η πρόκληση έγκειται στο να βρεις τη ισορροπία μεταξύ του τι θέλουν τα παιδιά και τι θέλουν οι γονείς κατά την επίσκεψη. Στο δικό μας “Παιδικό Μουσείο Γυαλιού 2.0” καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια ικανοποιητική μαθησιακή εμπειρία που δημιούργησε κοινό πεδίο και για τις δύο πλευρές», δήλωσε ο Tilman Thurmer, ιδρυτής της Coordinaton Asia και επιμελητής, διευθυντής ντιζάιν και αντιπρόεδρος του Μουσείου Γυαλιού της Σαγκάης (http://www.coordination.asia/portfolio/kids-museum-of-glass-2-0/ ).
Ο χώρος είναι σχεδιασμένος κατά τρόπον που να επιτρέπει φιλοξενία εκδηλώσεων και περιοδικών εκθέσεων και μπορεί να δέχεται ταυτόχρονη επίσκεψη πολλών ομάδων μαθητών. Έχουν διατηρηθεί τόσο η ξυλοδομή της οροφής όσο και οι μη ασβεστωμένοι τούβλινοι τοίχοι του παλιού εργαστηρίου για να υπογραμμίζεται η αυθεντικότητά του. Ταυτόχρονα, έχουν εισαχθεί πλατφόρμες και σκάλες από μαύρο μέταλλο, δημιουργώντας επίπεδα σε έναν χώρο του οποίου το ύψος φτάνει τα 12 μέτρα.
Διάφανοι τοίχοι από υάλινα τούβλα επιτρέπουν στο φυσικό φως να πλημμυρίζει τον χώρο με φωτεινά μοτίβα που μιμούνται το συρματόπλεγμα του παλιού εργαστηρίου.
Μικρές λεπτομέρειες που σε ένα διάλογο μεταξύ του «παλιού και του νέου» θέλουν να θυμίζουν το βιομηχανικό παρελθόν του κτηρίου.
