Η σύγκρουση στον τομέα της υγείας και ειδικά στα δημόσια νοσοκομεία αποδεικνύει για ακόμα μία φορά ότι όταν προσπαθούσαμε να εφαρμόσουμε το ΓΕΣΥ σε ορισμένα θέματα, βάλαμε την άμαξα μπροστά από το άλογο.
Αναφερόμαστε στο κορυφαίο θέμα της αυτονόμησης των δημόσιων νοσηλευτηρίων. Αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε πριν εφαρμοστεί το ΓΕΣΥ να φροντίζαμε για την οικονομική και άλλη αυτονόμηση των δημόσιων νοσοκομείων. Αντί αυτού εφαρμόσαμε άρον-άρον το ΓΕΣΥ και αφήσαμε αυτή την πτυχή σε εκκρεμότητα. Το αποτέλεσμα, σήμερα, ο ΟΚΥπΥ που διαχειρίζεται τα δημόσια νοσοκομεία να έχει μια τεράστια τρύπα στα οικονομικά του, οι γιατροί να είναι παραπονούμενοι και οι υπηρεσίες που προσφέρονται να υστερούν. Και δεν φτάνουν όλα αυτά, οι γιατροί σήμερα ζητούν περισσότερα από ένα ΟΚΥπΥ, που αν δεν τον χρηματοδοτήσει το κράτος, θα κλείσει αύριο!
Νομίζουμε με αφορμή τη σύγκρουση ΟΚΥπΥ – γιατρών, το κράτος θα πρέπει να θέσει ξεκάθαρα το ζήτημα της αυτονόμησης των δημόσιων νοσοκομείων. Σε όποια ρύθμιση και να καταλήξουν οι δύο πλευρές, θα πρέπει να τεθεί ως προϋπόθεση η αυτονόμηση των νοσοκομείων.
Αν δεν γίνει αυτό, η οικονομική αιμορραγία των δημόσιων νοσοκομείων θα συνεχιστεί και το κράτος θα καλείται κάθε λίγο να βάζει το χέρι στην τσέπη για να πληρώνει τους μισθούς των γιατρών και να καλύπτει τα έξοδα λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων.
IOS
