Σε κάθε περίπτωση, «οι Αγώνες του Παρισιού θα είναι οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες μετά το Σίδνεϊ, όπου το συνολικό κόστος θα είναι μικρότερο από 10 δισεκατομμύρια δολάρια», λέει ο Βίκτορ Μάθισον, καθηγητής οικονομικών στο College of the Holy Cross, ο οποίος έχει ερευνήσει το οικονομικό κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων.

«Αυτό οφείλεται στο ότι η ΔΟΕ είχε ξεμείνει από πόλεις που ήταν πρόθυμες να φιλοξενήσουν αυτή τη διοργάνωση», προσθέτει. «Έχει γίνει αρκετά σαφές στις πόλεις ότι, υπό το παλιό καθεστώς, η ανάληψη των Αγώνων επρόκειτο για μια πραγματικά οικονομική καταστροφή, με ελάχιστες ελπίδες για ανάκτηση των χρημάτων. μακροπρόθεσμα».

Σύμφωνα με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, «οι Αγώνες είναι αυτοχρηματοδοτούμενοι», όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της ΔΟΕ. Το 96% του προϋπολογισμού για τη διοργάνωση των Αγώνων του Παρισιού προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα.

Ο Στεφάν Κεμπέρ από τη γαλλική τράπεζα BNP Paribas συγκρίνει πάντως τους Ολυμπιακούς Αγώνες με ένα μεγάλο πάρτι που κοστίζει περισσότερο από ό,τι κερδίζει. «Η χορηγία, μέσω πωλήσεων εισιτηρίων, διαφόρων άλλων εσόδων, συνήθως δεν αρκεί για να καλύψει το κόστος που συνεπάγεται μια τέτοια εκδήλωση», εκτιμά ο Κεμπέρ.

Σύμφωνα με τη ΔΟΕ, κάπου 1,2 δισ. ευρώ θα προέλθουν από τους λεγόμενους χορηγούς. Σε αυτούς περιλαμβάνονται 14 παγκόσμιοι κύριοι χορηγοί που, σύμφωνα με τον αθλητικό οικονομολόγο Τσίμερμαν, έχουν εξασφαλίσει την αποκλειστικότητα .Γεγονός που εξηγεί για παράδειγμα, γιατί  εκτός από την Toyota, δεν υπάρχει άλλος μεγάλος κατασκευαστής αυτοκινήτων ως κύριος χορηγός στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Τα διαφημιστικά έσοδα

Τα έσοδα από τη διαφήμιση δύσκολα μπορεί να ποσοτικοποιηθούν. Οι χορηγίες σε αθλητικά γεγονότα είναι ο πιο δημοφιλής τρόπος διαφήμισης, λέει ο Τσίμερμαν. «Πρόκειται για την αξιοποίηση της παγκόσμιας απήχησης των Ολυμπιακών Αγώνων για την εισαγωγή νέων προϊόντων και για το άνοιγμα νέων αγορών». Αλλά και να δημιουργηθεί μια συναισθηματική σύνδεση μεταξύ του τελικού καταναλωτή και της συνεργαζόμενης εταιρείας.

Η αμερικανική εταιρεία Visa είναι ο μόνος πάροχος υπηρεσιών πληρωμών μεταξύ των βασικών χορηγών και η Coca-Cola είναι το αναψυκτικό των Ολυμπιακών Αγώνων.

Εκτός από τους μεγάλους χορηγούς, άλλες 70 εταιρείες εκπροσωπούνται ως εταίροι σε εθνικό επίπεδο – όπως ο γαλλικός όμιλος ειδών πολυτελείας LVMH που κατασκεύασε βαλίτσες Λουί Βιτόν ειδικά για τους Ολυμπιακούς.

Ο καθηγητής Ντάριο Σιλιτς του Swiss School of Business and Management στη Γενεύη, εκτιμά ότι «η κερδοφορία των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού 2024 εξαρτάται από την εξεύρεση μιας λεπτής ισορροπίας μεταξύ της εκμετάλλευσης των οικονομικών ευκαιριών στο μέγιστο δυνατό βαθμό».

Το Παρίσι είχε προϋπολογισμό περίπου 8 δισεκατομμύρια ευρώ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες όταν κέρδισε στη διεκδίκησή τους το 2017. Έκτοτε η πόλη αύξησε τον προϋπολογισμό της κατά αρκετά δισεκατομμύρια. «Το κόστος κατανέμεται σχετικά ομοιόμορφα μεταξύ των λειτουργικών εξόδων και των νέων υποδομών, σύμφωνα με ανάλυση της S&P Global Ratings.

Το Παρίσι επένδυσε πολλά στην ανάπτυξη υποδομών και στην παροχή δημόσιων υπηρεσιών, ώστε οι επισκέπτες να μην αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Αλλά το κόστος της φιλοξενίας των Αγώνων έχει εκτοξευθεί, ενώ τα κέρδη παραμένουν αβέβαια.

Τουρισμός-δίκοπο μαχαίρι

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού θα επιτρέψουν βέβαια στην πόλη να παρουσιάσει την πολιτιστική και αθλητική της κληρονομιά,παγκοσμίως. Γεγονός, που μπορεί να βελτιώσει τη θέση της πόλης ως κορυφαίο τουριστικό προορισμό, αποφέροντας έτσι μακροπρόθεσμα κέρδη πέρα ​​από τους ίδιους τους Αγώνες.

Μια ανεξάρτητη μελέτη από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή υπολόγισε ότι οι Αγώνες θα μπορούσαν να αποφέρουν έως και 12 δισεκατομμύρια δολάρια και μόλις 7,3 δισεκατομμύρια δολάρια από το 2018 έως το 2034, συμπεριλαμβανομένου του τουρισμού και των κατασκευών. Αυτή η πρόχειρη εκτίμηση έχει ένα τεράστιο ερωτηματικό,καθώς δεν υπάρχει δημοσιευμένη διαφανής μελέτη από τη ΔΟΕ που να καταδεικνύει τις πραγματοποιηθείσες ταμειακές ροές προστιθέμενης αξίας που προκύπτουν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.

Οι μελέτες επιπτώσεων που πραγματοποιήθηκαν ή ανατέθηκαν από τις κυβερνήσεις υποδοχής πριν από τους αγώνες συχνά υποστηρίζουν ότι η φιλοξενία της εκδήλωσης θα προσφέρει σημαντική οικονομική άνοδο δημιουργώντας θέσεις εργασίας, προσελκύοντας τουρίστες και ενισχύοντας τη συνολική οικονομική απόδοση. Ωστόσο, η έρευνα που πραγματοποιήθηκε μετά τους προηγούμενους αγώνες δείχνει ότι αυτά τα υποτιθέμενα οφέλη είναι αμφίβολα.

Για παράδειγμα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου το 2008 απέφεραν έσοδα 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, έναντι κόστους άνω των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το ίδιο και οι Αγώνες του Τόκιο, απέφεραν 5,8 δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα ενώ το κόστος ξεπέρασε τα 13 δισεκατομμύρια.

Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι μεγάλο μέρος των εσόδων δεν πηγαίνει στην πόλη -οικοδέσποινα, αλλά στη ΔΟΕ που κρατά πάνω από το ήμισυ όλων των κερδών από τα τηλεοπτικά δικαιώματα – το μεγαλύτερο συνήθως μέρος των εσόδων από τους Αγώνες.

Πηγή: Ναυτεμπορική, Μιχάλης Ψύλος • [email protected]