Την άμεση νομοθετική ρύθμιση του ζητήματος που υποχρεώνει τις εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων (ΕΕΠ) να εφαρμόζουν τους νόμους και τις πρόνοιες του Σχεδίου Εστία και την ποινικοποίηση της μη συμμόρφωσης, εισηγείται ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος, τονίζοντας ότι δεν επιτρέπεται ο εμπαιγμός της πολιτείας και των πολιτών της από τον οποιονδήποτε.
Οι αναφορές του Παύλου Ιωάννου περιλαμβάνονται σε ενημερωτικό σημείωμα ως συνέχεια προηγούμενου σημειώματος σε σχέση με στοιχειοθέτηση παραπόνου που αφορά στη μη υλοποίηση της σχετικής έγκρισης του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΥΕΚΑ) από τη Themis Portfolio Management, για ένταξη δανειολήπτη στο Σχέδιο Εστία, αλλά και νέας απόφασης εναντίον της ίδιας εταιρείας.
Στην εν λόγω απόφαση, σημειώνει ο κ. Ιωάννου, αναφέρεται εκ νέου σε περίπτωση ενδιαφερόμενου, ο οποίος προσέφυγε στο γραφείο του υποβάλλοντας παράπονο, το οποίο συνίσταται σε καταγγελία για άρνηση από πλευράς της Themis, ένταξή του στο Σχέδιο Εστία, «με τη δικαιολογία ότι θα πρέπει προηγουμένως να υπογράψει η εν λόγω Εταιρεία σχετικό Μνημόνιο με το Υπουργείο Οικονομικών».
Ο κ. Ιωάννου υπενθυμίζει τη δήλωση του τέως Υπουργού Οικονομικών, στις 2 Φεβρουαρίου 2023, η οποία διατυπώνει ρητά, ότι οι πρόνοιες του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου είναι σαφείς και δεσμευτικές για τα μέρη και επαρκείς για ανάληψη από τις ΕΕΠ όλων των υποχρεώσεων και διεκπεραίωση των ενεργειών που τους αναλογούν ως ο αγοραστής/νέος πιστωτής πιστωτικής διευκόλυνσης που έχει εγκριθεί στο Σχέδιο ΕΣΤΙΑ. Αυτή είναι και η θέση του Χρηματοοικονομικού Επιτρόπου η οποία εκφράστηκε μετά από σχετικό παράπονο και την οποία υιοθετώ πλήρως.».
Σημειώνει δε ότι η συγκεκριμένη διατύπωση, που αποτελεί και δική του θέση, απορρέει από τις πρόνοιες του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου του 2015 και συγκεκριμένα του άρθρου 18(2)(α).
Η συγκεκριμένη πρόνοια προνοεί πως «οποιαδήποτε πιστωτική διευκόλυνση μεταβιβάζεται από πιστωτικό ίδρυμα, χρηματοδοτικό ίδρυμα ή εταιρεία εξαγοράς πιστώσεων (εφεξής «ο εκχωρητής») προς οποιοδήποτε από τους προβλεπόμενους στο εδάφιο (1) του άρθρου 4 αγοραστές, θεωρείται ότι μεταβιβάζεται στον αγοραστή κατά το χρόνο της μεταβίβασης και όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη σύμβαση πιστωτικής διευκόλυνσης του λογαριασμού που τοιουτοτρόπως μεταβιβάζεται, μεταβιβάζονται αυτόματα στη μεταξύ δανειολήπτη και αγοραστή σχέση και εξακολουθούν να είναι έγκυρα μεταξύ των δύο αυτών μερών»,
Ο κ. Ιωάννου επικαλείται επίσης το άρθρο 18(5) του ίδιου νόμου, το οποίο προνοεί ότι «όπου σε οποιοδήποτε έγγραφο, οποτεδήποτε και αν έγινε ή εκτελέστηκε, περιέχεται ή εξυπακούεται οποιαδήποτε αναφορά στον εκχωρητή, τότε, στο βαθμό που τέτοιο έγγραφο αφορά οποιοδήποτε δικαίωμα ή υποχρέωση μεταβιβάζεται στον αγοραστή των πιστωτικών διευκολύνσεων, τέτοια αναφορά διαβάζεται, ερμηνεύεται και ισχύει ως αναφορά στον αγοραστή κατά και μετά το χρόνο μεταφοράς, εκτός όπου το σχετικό κείμενο απαιτεί διαφορετικά.»
«Είναι φανερό, ότι το όλο θέμα χρήζει αμέσου νομοθετικής παρέμβασης, τέτοιας ώστε οι ΕΕΠ που διαχειρίζονται δανειακές συμβάσεις, των οποίων ο εκχωρητής είχε αποδεχθεί το Μνημόνιο Συνεργασίας του Υπουργείου Οικονομικών για το Σχέδιο Εστία, να υποχρεούνται όπως εφαρμόζουν ανελλιπώς τους πιο πάνω νόμους και όλες τις πρόνοιες του εν λόγω Σχεδίου, καθιστώντας τη μη συμμόρφωση ποινικό αδίκημα, με σαφή αποτρεπτική ποινή. Δεν επιτρέπεται ο εμπαιγμός της Πολιτείας και των πολιτών της από τον οποιονδήποτε», τονίζει καταλήγοντας ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος.
