«Το τέλος της υγειονομικής κρίσης όχι μόνο δεν έβαλε τέλος σε αυτή την τάση, αλλά οι προτάσεις για τηλεργασία έχουν αυξηθεί κατά πολύ», σημειώνει η γερμανική εφημερίδα.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι τηλεργαζόμενοι ή οι εργαζόμενοι σε «υβριδικές βάρδιες», αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 25% του συνόλου. Στη Γερμανία φτάνουν το 23%, το 24% στη Γαλλία και σχεδόν το 37% στην Ιρλανδία , σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, που αντιστοιχούν στο 2023. Αυτό οφείλεται στο κάπως μεγαλύτερο βάρος των υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας σε αυτές τις χώρες.
Στην πληροφορική, για παράδειγμα, το 62% των προσφορών εργασίας περιλαμβάνουν την επιλογή της τηλεργασίας. Επτά από τα 10 επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη τηλεργασία είναι στον τομέα της πληροφορικής. «Το χάσμα διευρύνεται: όσο πιο ικανοί είναι οι εργαζόμενοι, τόσο περισσότερες είναι οι προσφορές εργασίας από το σπίτι », λέει ο Γκούνβαλντ Χέρντιν, ειδικός στο Ίδρυμα Bertelsmann.
Προφανώς, «καμία στέγη δεν μπορεί να τοποθετηθεί και κανένα αυτοκίνητο δεν μπορεί να επισκευαστεί μέσω τηλεργασίας. Ωστόσο, όλοι οι εργαζόμενοι φιλοδοξούν για περισσότερη αυτονομία και συνεπώς περισσότερη τηλεργασία», γράφει το Der Spiegel .
Ο Χάνες Τσάχερ, καθηγητής Βιομηχανικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, πιστεύει ότι «το βέλτιστο είναι το πολύ δύο ημέρες τηλεργασίας σε μια πενθήμερη εβδομάδα», για να διατηρηθεί το όριο μεταξύ ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής ειδικότερα και να επιτραπεί στις εταιρείες να διατηρούν το εργατικό τους δυναμικό και αποφεύγουν τις παραιτήσεις. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι εταιρείες πρέπει να διασφαλίσουν ότι προσφέρουν τηλεργασία τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες γιατί «αν οι γυναίκες ήταν πιο αόρατες στη δουλειά, θα ήταν επίσης πιο πιθανό να υποτιμηθούν σε προαγωγές, ανεξάρτητα από τις δεξιότητές τους», εξηγεί το Der Spiegel .
Δεν «τσιμπάνε»
Η Ευρώπη προσφέρει μάλιστα περισσότερες ευκαιρίες τηλεργασίας σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τουλάχιστον στις κενές θέσεις εργασίας που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο. Πολλές χώρες στην Ευρώπη λανσάρουν την τηλεργασίας για να προσλάβουν ειδικευμένους εργαζόμενους. Οι κενές θέσεις εργασίας που προσφέρονται στην ΕΕ για τηλεργασία είναι μάλιστα διπλάσιες από αυτές στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα της Indeed , στις περισσότερες χώρες το ποσοστό κενών θέσεων που προσφέρουν τηλεργασία είναι σημαντικά υψηλότερο από ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες : Στη Γερμανία κατά11%, στη Γαλλία και στη Βρετανία κατά 14% .
Αλλά ο αριθμός των υποψηφίων που αναζητούν τρόπους εξ αποστάσεως εργασίας είναι πολύ χαμηλότερος : 3% για τη Γερμανία, 2,5% στη Βρετανία και την Ιρλανδία και μόλις 0,7% στη Γαλλία.
Αν και το ποσοστό των κενών θέσεων που πρέπει να καλυφθούν έχει μειωθεί τελευταία, στη Γηραιά Ήπειρο σε σύγκριση με τα υψηλά του 2022, τα προβλήματα εύρεσης εργαζομένων εξακολουθούν να προκαλούν ανησυχία σε πολλές επιχειρήσεις στην Ευρώπη. Αλλά η στρατηγική της ΕΕ φαίνεται να αποτυγχάνει σε ένα βασικό σημείο: Δεν προκαλεί πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στους μελλοντικούς εργαζόμενους.
Επαγγελματική και ιδιωτική ζωή
Η τηλεργασία έχει αυξήσει μεν την αποτελεσματικότητα και την ευελιξία για τους εργοδότες και τους εργαζομένους, αλλά έχει επίσης θολώσει τη διάκριση μεταξύ επαγγελματικής και οικιακής ζωής.
Για να διασφαλιστεί ότι η ευρεία χρήση ψηφιακών εργαλείων δεν παρεμποδίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε μάλιστα να υπάρξει ένας νόμος σε επίπεδο ΕΕ που θα επιτρέπει στους «τηλε-εργαζόμενους» να αποσυνδέονται από την εργασία τους κατά τις μη εργάσιμες ώρες, χωρίς συνέπειες.
Το πρόβλημα για τις ευρωπαϊκές εταιρείες είναι ότι η μισθολογική τους ευελιξία για να ανταγωνιστούν στο κυνήγι αυτών των ταλέντων, τα οποία έχουν επίσης υψηλό κύκλο εργασιών με δική τους πρωτοβουλία, είναι ολοένα και μικρότερη. Επιπλέον, υπόκεινται περισσότερο σε συλλογικές διαπραγματεύσεις και σε εθνικούς και κοινοτικούς κανονισμούς. Αυτή η ακαμψία και ο μισθός, αν και παρουσιάζει πλεονεκτήματα για τους εργοδότες , λειτουργεί εναντίον τους όταν πρόκειται να καλύψουν την έλλειψη εργατικού δυναμικού στους πιο απαιτητικούς τομείς.