Τον κώδωνα του κινδύνου για το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ κρούει ο ισχυρός άντρας της JP Morgan, Tζέιμι Ντίμον.
Η αμερικανική οικονομία στηρίζεται σε ένα δημόσιο χρέος που υπερβαίνει τα 34 τρισ. δολάρια, με την αναλογία χρέους προς ΑΕΠ να βρίσκεται περίπου στο 120%.
Τώρα, οι καμπάνες συναγερμού αρχίζουν να χτυπούν με αυξανόμενη συχνότητα και ένταση.
Ο Ντίμον λέει ότι η Ουάσιγκτον αντιμετωπίζει μια “εξέγερση” της παγκόσμιας αγοράς λόγω του λογαριασμού που δημιουργεί, ενώ ο διευθύνων σύμβουλος της Bank of America , Μπράιν Μόνιχαν, τονίζει ότι είναι καιρός να σταματήσουμε να το θαυμάζουμε και αντ’ αυτού να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.
Το πολύ πιο δύσκολο ζήτημα είναι κατά πόσον το χρέος αυτό συσσωρεύεται με υπευθυνότητα και θα έχει θετική απόδοση στο μέλλον.
Εδώ είναι που ο ΝΤΊΜΟΝ ανησυχεί: σε μια οικονομία που επιβραδύνεται, μπορεί η κυβέρνηση να περιμένει να δει μια αύξηση της παραγωγής που θα αντισταθμίσει την επένδυση;
«Αντί να εστιάζουμε στο επίπεδο του χρέους, θα πρέπει να ρωτάμε: Ποια είναι η απόδοση της επένδυσης» πρόσθεσε ο καθηγητής Βέλντκαμπ. «Εάν η κυβέρνηση εκδίδει χρέος για να επενδύσει σε έργα υψηλής απόδοσης, τότε το χρέος είναι καλό. Αν δεν είναι, τότε το χρέος θα είναι δύσκολο να αποπληρωθεί λόγω της χαμηλής μελλοντικής παραγωγικότητας».
Και στο βιβλίο «Ο μύθος του ελλείμματος», η καθηγήτρια οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Stony Brook, Στέφανι Κέλτον επισημαίνει ότι το δημόσιο χρέος στο παρελθόν έκανε τις οικονομίες πιο δίκαιες και ευημερούσες, αλλά ότι τρομακτικές λέξεις όπως «έλλειμμα» καθηλώνουν τις κοινωνίες ώστε να μην ωθούν τη δημοσιονομική στήριξη αρκετά ώστε να αποδώσει πραγματικά σε μεγάλη κλίμακα.
Αν και η εκτίμηση της καθηγήτριας Κέλτον απέχει πολύ από τις καταστροφολογικές απόψεις ορισμένων, δεν υποστηρίζει ούτε τις απεριόριστες δαπάνες χωρίς λόγο ή μελλοντική κοινωνική απόδοση, καθώς η επένδυση σε τομείς της οικονομίας που ήδη λειτουργούν καλά οδηγεί απλώς σε πληθωρισμό.
