Η επιλογή της σύγκρουσης της κυπριακής κυβέρνησης και της ελληνοκυπριακής ηγεσίας με τα Ηνωμένα Έθνη δεν είχε καλά αποτελέσματα όποτε δοκιμάστηκε στο παρελθόν. Το ΑΚΕΛ υπογραμμίζει ότι στόχος πρέπει να είναι να πείθουμε και όχι να συγκρουόμαστε με τον διεθνή οργανισμό και τους αξιωματούχους του. Όχι γιατί κατέχουν το αλάθητο, αλλά γιατί ο ΟΗΕ είναι το πεδίο διεκδίκησης των δικαίων του κυπριακού λαού απέναντι στην τουρκική κατοχή και τη διαίρεση της πατρίδας μας.
Το ΑΚΕΛ δεν θα κουραστεί να επισημαίνει ότι πρέπει όλοι να δούμε τη μεγάλη εικόνα του Κυπριακού, η οποία δεν είναι μόνο απογοητευτική και στάσιμη, αλλά και επικίνδυνη για την πατρίδα και τον λαό μας. Ενδεχόμενη παράταση του αδιεξόδου ή ένα νέο ναυάγιο θα είναι ολέθριο, αν όχι μοιραίο, για την υπόθεση του Κυπριακού, για την Κύπρο και τις επερχόμενες γενιές. Επαναλαμβάνουμε τους τρεις άξονες που έπρεπε και πρέπει, κατά τη δική μας άποψη, να διέπουν την πολιτική της ελληνοκυπριακή πλευράς και εν γένει της Κυπριακής Δημοκρατίας:
1. Απόλυτη δέσμευση στη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα και ετοιμότητα για συνέχιση των συνομιλιών στη βάση του Πλαισίου Γκουτέρες διαφυλάττοντας το σύνολο των διαπραγματευτικών συγκλίσεων. Χωρίς αστερίσκους, χωρίς μισόλογα.
2. Διαμόρφωση θετικής ατζέντας στο πεδίο ενεργειακών εξελίξεων και δεδομένων στην περιοχή.
3. Επιπρόσθετα μέτρα προς την τουρκοκυπριακή κοινότητα και υπέρ της διακοινοτικής συνεργασίας.
