Το Ανώτατο Δικαστήριο σε πενταμελή σύνθεσή του αποφάνθηκε ότι λανθασμένα ακυρώθηκε διάταγμα εντάλματος έρευνας που είχε εκδοθεί αρχικά τον Ιούλιο του 2019 για την οικία υπόπτου σε υπόθεση που αφορούσε την εισαγωγή 83 κιλών κάνναβης παραμερίζοντας την πρωτόδικη ακύρωση του εντάλματος.
Η υπόθεση αφορούσε τον εντοπισμό τον Μάρτιο του 2019 μετά από επιχείρηση της ΥΚΑΝ και της Αστυνομίας των Βρετανικών Βάσεων σε εμπορευματοκιβώτιο, 373 αεροστεγών συσκευασιών από νάυλον και αλουμινόχαρτο, οι οποίες περιείχαν ποσότητα πράσινης ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης συνολικού βάρους 83 κιλών και 627,2 γραμμαρίων και συνελήφθησαν αριθμός υπόπτων.
Επίσης, σύμφωνα με την ένορκο δήλωση του αστυνομικού που παρουσιάστηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού «λήφθηκε πληροφορία ότι ο ύποπτος είναι το πρόσωπο που διοργάνωσε την εισαγωγή των πιο πάνω ναρκωτικών από τον Καναδά στην Κύπρο. Σύμφωνα με την ίδια πληροφορία ο ύποπτος κατά την επίδικη χρονική περίοδο, ταξίδεψε στον Καναδά ο ίδιος προσωπικά και διευθέτησε την αποστολή των ναρκωτικών στην Κύπρο».
«Από εξετάσεις που έγιναν διαπιστώθηκε ότι πράγματι κατά την επίδικη χρονική περίοδο, ο ύποπτος βρισκόταν στο εξωτερικό. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με μαρτυρία που προέκυψε κατά την διερεύνηση της υπόθεσης, ο ύποπτος διατηρούσε σχέσεις με πρόσωπα, τα οποία παραπέμφθηκαν σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας για την συγκεκριμένη υπόθεση», αναφερόταν.
Ενόψει των πιο πάνω, συνέχιζε ο αστυνομικός, «αιτούμαι από το σεβαστό σας Δικαστήριο την έκδοση εντάλματος σύλληψης του πιο πάνω υπόπτου, για όλα τα υπό διερεύνηση αδικήματα και έρευνα της οικίας του, για ανεύρεση και περισυλλογή τεκμηρίων που σχετίζονται με την υπόθεση, όπως ναρκωτικά, έγγραφα, κινητά τηλέφωνα ηλεκτρονικούς υπολογιστές κ.α., για διευκόλυνση των αστυνομικών εξετάσεων».
Στην απόφασή του, ημερομηνίας 1ης Ιουλίου, εξετάζοντας την έφεση του Γενικού Εισαγγελέα της ακυρωτικής απόφασης πρωτοβάθμια του Ανωτάτου, αναφέρει ότι συναπάρτισε κατάληξη του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι το Ένταλμα Έρευνας στόχευε, εξ ορισμού, στην ανεύρεση και κατάσχεση «πράγματος», το οποίο δεν ήταν άλλο (ως διέκρινε το Πρωτόδικο Δικαστήριο), από το «… “αναζητούμενο” φάρμακο Τάξεως Β …», και πως εφόσον (στα περιστατικά της υπόθεσης) το υπό αναφορά φάρμακο «… ήδη ευρίσκετο στα χέρια της Αστυνομίας από τετραμήνου, διερωτούμαι πώς δικαιολογείται η έκδοση του Εντάλματος Ερεύνης για ανεύρεση του στην οικία και υποστατικά του Αιτητή. Να σημειωθεί ότι το αίτημα της Αστυνομίας περιορίζετο στην οικία του Αιτητή και όχι σ` άλλα υποστατικά του Αιτητή».
«Με αυτά ως δεδομένα (κατά το Πρωτόδικο Δικαστήριο), κρίθηκε πως, εξ αντικειμένου, τα γεγονότα που κάλυπτε ο όρκος “… δεν οδηγούσαν λογικά το Δικαστήριο στη διαπίστωση περί ύπαρξης της αναγκαίας εύλογης υπόνοιας ή υποψίας …” για έκδοση του εντάλματος έρευνας και έτσι δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί κατά τα ειωθότα η έκδοση του.
Σύμφωνα με το Ανώτατο, «οι προϋποθέσεις έκδοσης εντάλματος έρευνας δυνάμει των περί ων ο λόγος νομοθετικών προνοιών δεν εκκινούν από ταυτόσημη αφετηρία».
«Στην μεν περίπτωση του άρθρου 29(3) του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77, προέχει – ως δικαιοδοτικός όρος – η κατάδειξη ύπαρξης ελεγχόμενου φαρμάκου (στον προς έρευνα χώρο), σε δε εκείνη του άρθρου 27 του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155, πρωτεύει η κατάδειξη επαρκούς μαρτυρίας για οτιδήποτε στο οποίο (ή σε σχέση προς το οποίο), διαπράχθηκε ποινικό αδίκημα, ή υπάρχει υποψία ότι διαπράχθηκε ποινικό αδίκημα, ή οτιδήποτε για το οποίο υπάρχει εύλογη αιτία να πιστεύεται πως θα παρέχει απόδειξη για τη διάπραξη ποινικού αδικήματος, ή οτιδήποτε για το οποίο υπάρχει εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό αυτό», αναφέρεται.
Εδώ, προστίθεται, «επίδικο θέμα, δεν συνιστά το επίπεδο της δικαστικής πεποίθησης (ή η ποιότητα της δικαστικής εκτίμησης) για τα όσα θα μπορούσαν να συνθέσουν, αναλόγως, την εύλογη αιτία ή την εύλογη υποψία για την έκδοση του Εντάλματος Έρευνας, αλλά η σχετικότητα και εφαρμογή της νομικής βάσης τού αιτήματος για την έκδοση του Εντάλματος Έρευνας».
Κατ’ ακολουθίαν, σημειώνεται, «η υπό ανάλυσιν (λαθεμένη με κάθε σεβασμό) εντύπωση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου περιόρισε την πραγμάτευση του Εντάλματος Έρευνας (σε σχέση προς τα πράγματα), μονάχα σε συσχετισμό προς τα ναρκωτικά και τις διατάξεις του άρθρου 29(3) του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77».
Άμεσα συναρτώμενο με τα πιο πάνω, υπό κάποια όμως διαφορετική οπτική για ό,τι κειμένως απασχολεί, αναφέρεται, «είναι και το ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο εξέλαβε (πεπλανημένως) ως δεδομένο πως τα αναφερόμενα πράγματα στο Ένταλμα Έρευνας – έστω υπό τη νομοθετική θεώρηση που καθόρισε το Πρωτόδικο Δικαστήριο ως τη μοναδική ισχύουσα για την περίπτωση (ήτοι το άρθρο 29(3) του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77) – αφορούσαν εξ ολοκλήρου στη ξηρή φυτική ύλη καννάβεως συνολικού βάρους 83 κιλών και 627,2 γραμμαρίων, η οποία (ως αναφέρεται στον όρκο), είχε εντοπισθεί την 18.3.19, κρυμμένη “… σε ειδικά κατασκευασμένα κιβώτια από ψευδοτάβανα, που βρίσκονταν μέσα στο εμπορευματοκιβώτιο …”, και όχι (ως προσέτι εξάγεται από το περιεχόμενο του όρκου), σε άλλα ναρκωτικά που (σύμφωνα πάντα με τον όρκο) «… σχετίζονται με την υπόθεση …» και για τα οποία η Αστυνομία αιτήθηκε (ανάμεσα σε άλλα) την έκδοση του Εντάλματος Έρευνας».
«Η Αστυνομία αναζητούσε και άλλα ναρκωτικά, όπως και άλλα αντικείμενα», προστίθεται.
Υπήρξε, αποφαίνεται το Ανώτατο Δικαστήριο, «επομένως, πλάνη του Πρωτόδικου Δικαστηρίου σε ό,τι αφορά και σε αυτή την έκφανση των παρουσιαζόμενων ως γεγονότων στην υπόθεση».
«Ως εκ του συνόλου των ανωτέρω – και ένεκεν των καταλυτικών επιδράσεων που έχουν στο όλον σκεπτικό του Πρωτόδικου Δικαστηρίου – οι λόγοι έφεσης 2 και 3 επιτυγχάνουν, δίχως να παρίσταται ανάγκη ενασχόλησης με τις έτερες αιτιολογικές παραφυάδες τους, ή με τους υπόλοιπους λόγους έφεσης», αναφέρεται.
«Η έφεση επιτυγχάνει, στην έκταση που προαναφέρθηκε», σημειώνεται.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
