Από την αυλή μιας από τις παρακείμενες κατοικίες προέρχεται το νερό που προκαλεί πρόβλημα υγρασίας στο Μουσείο Χαρακτικής στα Πλατανίσκια λέει ο Χαμπής Τσαγγάρης, εκφράζοντας παράλληλα τα παράπονά του για την αδράνεια του Κλάδου Διαχείρισης Τ/κ Περιουσιών Λεμεσού και της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού σε σχέση με το πρόβλημα εδώ και χρόνια. Αναφέρει επίσης ότι αν δεν στεγνώσει το πάτωμα του αρχείου του μουσείου, τότε αυτό και η σχολή δεν θα ξανανοίξουν.
Με αφορμή δηλώσεις του Επάρχου Λεμεσού Μάριου Αλεξάνδρου στο ΚΥΠΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στο θέμα, ο Χαμπής Τσαγγάρης δίνει στη δημοσιότητα ανοικτή επιστολή, στην κυπριακή διάλεκτο, με την οποία απορρίπτει αναφορά του Επάρχου ότι το Μουσείο Χαρακτικής είναι επαγγελματικό υποστατικό, αφού οι υπηρεσίες που προσφέρονται είναι δωρεάν.
Ο χαράκτης αμφισβητεί και την αναφορά του κ. Αλεξάνδρου ότι η επαρχιακή διοίκηση πήγε επί τόπου «καλή τη πίστει», κάνοντας λόγο για «εμπαιγμό» για πέντε χρόνια από την Υπηρεσία Τουρκοκυπριακών περιουσιών Λεμεσού ενώ παραθέτει και απάντηση του Επάρχου σε ηλεκτρονικά μηνύματα που του έστειλε τον Ιούνιο ότι «τα θέματα και τα προβλήματα που αφορούν τ/κ περιουσίες τα χειρίζεται ο Κλάδος Διαχείρισης τ/κ περιουσιών Λεμεσού, στον οποίο διαβιβάζονται τα αιτήματα σας για να τύχουν χειρισμού λόγω αρμοδιότητας». Κατά τον ίδιο, ζήτησε «χείραν βοηθείας» και δεν βρήκε ανταπόκριση.
Σε σχέση με αναφορά του Επάρχου ότι για να επιλυθεί το θέμα 100% «θα πρέπει να χαλάσουμε την διπλανή κατοικία», επικαλείται την κυπριακή παροιμία «όποιος δεν θέλει να πάει στο μύλο, πέντε μήνες κοσκινίζει». Εσείς, σημειώνει, το κάνατε «πέντε χρόνια».
Για αναφορά του κ. Αλεξάνδρου ότι για γίνουν κάποια έργα θα πρέπει να εξασφαλιστεί άδεια από τους εκμισθωτές των δύο παρακείμενων κατοικιών και ότι «χωρίς τη συγκατάθεσή τους δεν μπορεί να γίνει τίποτε», ο Χαμπής Τσαγκάρης αναφέρει ότι τα νερά προέρχονται από την αυλή ενός εκ των εκμισθωτών και ότι πριν την εκμίσθωση του δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα υγρασίας στο αρχείο του μουσείου. Εκεί είναι «η ρίζα του κακού», λέει.
Έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ότι πρόσφερα στην Κύπρο, ό,τι καλύτερο με όσα ξέρω για τη χαρακτική, σημειώνει, παραπέμποντας στο γεγονός ότι δημιούργησε μια σχολή και ένα μουσείο.
