Ελλάδα και «Ελληνοκύπριοι» – όπως αποκαλεί την Κυπριακή Δημοκρατία η Τουρκία – «πανικοβλήθηκαν» στη σκιά του απόπλου του τέταρτου τουρκικού γεωτρύπανου γράφει η τουρκική εφημερίδα Χουριέτ. Σημειώνοντας ότι το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» βρίσκεται αγκυροβολημένο στα ανοιχτά του λιμανιού Τασουτζού, ανάμεσα σε Τουρκία και Κύπρο και κάνει τις τελευταίες προετοιμασίες του για να ξεκινήσει έρευνες με ορίζοντα τις 9 Αυγούστου.
Ή και νωρίτερα;
Πόλεμος νεύρων
Στην πραγματικότητα η Άγκυρα έχει μετατρέψει το ζήτημα του υποβρυχίου σε έναν διαρκή «πόλεμο» νεύρων και προπαγάνδας απέναντι στην ελληνική πλευρά αλλά κυρίως την Κυπριακή Δημοκατία.
Η Λευκωσία άλλωστε μπορεί δικαίως να χαρακτηριστεί ως ένα «ασφαλές» πεδίο πρόκλησης για την Άγκυρα. Σίγουρα «ασφαλέστερο» από ότι η Ελλάδα ως κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ, στην παρούσα συγκυρία.
Χωρίς κανείς να μπορεί να αποκλείσει τίποτα, φυσικά.
Διαβάστε επίσης: Τουρκία: Στο λιμάνι Tasucu επέστρεψε το γεωτρύπανο Abdulhamid Han – Τα τρία σενάρια
Ο Ερντογάν θα αποφασίσει
Το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» αναμένεται να αποπλεύσει για τον προορισμό του, σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχει τόσο διαφημιστεί στις 9 Αυγούστου για την Ανατολική Μεσόγειο. Το ακριβές σημείο θα ανακοινώσει ο Ερντογάν.
Ωστόσο όπως έχει τονιστεί επανειλημμένα ένα γεωτρύπανο για να πραγματοποιήσει έρευνες πρέπει να κινηθεί σε περιοχές που έχει ήδη πραγματοποιήσει εργασίες προηγουμένως ένα σεισμογραφικό. Το πεδίο των προκλήσεων αναμένεται να είναι σε περιοχές που έχουν κινηθεί στο παρελθόν τα τουρκικά σκάφη, είτε δυτικά του νησιού, που η Άγκυρα υποστηρίζει ότι είναι περιοχές που ανήκουν στη δική της υφαλοκρηπίδα, είτε νότια, όπως για παράδειγμα στο «οικόπεδο 6», ή στην περιοχή ανάμεσα σε Τουρκία και Κύπρο.
Το σενάριο να ακολουθήσει την πορεία του Ορούτς Ρέις
Το σενάριο το τουρκικό γεωτρύπανο να κινηθεί στις περιοχές που είχε δημιουργήσει την κρίση το Ορούτς Ρέις το 2020, κοντά στο Καστελόριζο, την Κάρπαθο, τη Ρόδο και την Κρήτη σε μία απόπειρα νομιμοποίησης της «Γαλάζιας Πατρίδας» και δημιουργίας νέων τετελεσμένων που θα λειτουργήσουν στο πλαίσιο της αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ένα σενάριο που όλοι συμφωνούν ότι θα είναι το χειρότερο όλων. Καθώς θα απειλήσει να φέρει για ακόμα μία φορά τις δύο χώρες ένα βήμα πριν το «θερμό επεισόδιο».
Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις 26 Ιουλίου έως και τις 5 Αυγούστου η Ελλάδα έχει δεσμεύσει με navtex δύο περιοχές νότια της Κρήτης προκειμένου το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό να κάνει άσκηση η οποία ενδεχομενως να ενισχυθεί και με συμμετοχή ελληνικών μονάδων.
Ένα μήνυμα στην Τουρκία στις περιοχές που επιχειρεί να αμφισβητήσει και μέσω του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου.
Διεθνοποίηση
Κυπριακή Δημοκρατία και Ελλάδα έχουν ήδη ξεκινήσει να συντονίζουν τις ενέργειες τους με φόντο την τουρκική προκλητικότητα επιδιώκοντας διεθνοποίηση του προβλήματος. Έμφαση δίνεται στα σενάρια εκδήλωσης της τουρκικής προκλητικότητας στην Κύπρο.
Το πρόσφατο ταξίδι του Νίκου Δένδια στην Λευκωσία είχε ακριβώς αυτό το στόχο, της ενίσχυσης του συντονισμούς και του να σταλεί ένα μήνυμα κοινής διπλωματικής δράσης Ελλάδας και Κύπρου στη διεθνή κοινότητα.
Σε ανοιχτή γραμμή είναι άλλωστε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη.
Ουκρανία όπως Κύπρος
Με την Αθήνα να διαμηνύει ξεκάθαρα πλέον ότι η Ουκρανία δεν είναι η μόνη χώρα στην οποία έχει πραγματοπoιηθεί εισβολή, και να αφήνει ξεκάθαρες αιχμές ότι η διεθνής κοινότητα δεν αντέδρασε με την ίδια αποφασιστικότητα στην περίπτωση της Κύπρου.
Μόνη επιλογή η διπλωματία
Στο οπλοστάσιο της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία σε αντίθεση με την Ελλάδα δεν είναι σε θέση να αντιδράσει στρατιωτικά σε ενδεχόμενη νέα «τουρκική εισβολή» στην ΑΟΖ της, μοναδική επιλογή είναι η διπλωματία.
Η προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς και η απαίτηση από την ΕΕ να λάβει μέτρα απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα ήταν οι τρόποι που η Λευκωσία αντέδρασε τις προηγούμενες φορές που η Άγκυρα παραβίασε την ΑΟΖ της. Με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να παραμένουν σε ισχύ.
Σε αυτή τη συγκυρία Ελλάδα και Κύπρος θεωρούν ότι μπορούν να αξιοποιήσουν το τραγικό μομέντουμ του πολέμου στην Ουκρανία για να θέσουν ακόμα πιο επιτακτικά στη διεθνή κοινότητα την ανάγκη να αντιδράσει και να μην επιτρέψει στην Τουρκία νέα τετελεσμένα.
