Με σαφείς τοποθετήσεις στον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε στην υπόθεση καταδίκης και παύσης του από το αξίωμα του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού απέρριψε το αίτημα αποκατάστασης του Ρίκκου Ερωτοκρίτου, τονίζοντας ότι η αποδοχή της αίτησης θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα στην κοινωνία, θα υπονόμευε τον αποτρεπτικό χαρακτήρα της ποινής και θα διάβρωνε περαιτέρω την εμπιστοσύνη στους θεσμούς της Δικαιοσύνης.
Η απόφαση του δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, Μαρίνου Μυτίδη, η οποία αριθμεί πέραν των 20 σελίδων, επισημαίνει ότι το Δικαστήριο εξέτασε κατά πόσο το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται καλύτερα με την αποκατάσταση ή όχι του ποινικού μητρώου του αιτητή. Στην απόφαση υπογραμμίζεται ότι ο αιτητής καταδικάστηκε σε μία από τις πλέον σοβαρές και πρωτοφανείς υποθέσεις στα κυπριακά δικαστικά χρονικά. Επισημαίνεται ακόμη ότι ο αιτητής αναμφίβολα έχει καταδικαστεί για πολύ σοβαρά αδικήματα, γεγονός που αντικατοπτρίζεται, αφενός, από το ύψος των προβλεπόμενων ποινών και αφετέρου από τα γεγονότα της υπόθεσης.
«Επρόκειτο για μια πρωτοφανή υπόθεση για τα κυπριακά δεδομένα, εφόσον για πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά Βοηθός Γενικού Εισαγγελέα καταδικάζεται για αδικήματα τέτοιας φύσεως. Χωρίς αμφιβολία, η υπόθεση κλόνισε ουσιαστικά το αίσθημα εμπιστοσύνης των πολιτών στη δικαιοσύνη και ιδίως στη βαρυσήμαντη αποστολή της Νομικής Υπηρεσίας». Τονίζεται ακόμη ότι ορθά επισήμανε στην αγόρευσή της η εκπρόσωπος της Νομικής Υπηρεσίας, (Μαρίνα Μασούρα), πως αυτού του είδους τα αδικήματα, όταν μάλιστα προέρχονται από ανώτατους αξιωματούχους της δικαιοσύνης, προκαλούν κοινωνική δυσαρέσκεια και απογοήτευση, ενώ αφήνουν μια γενικότερη αίσθηση περί κατάρρευσης των αρχών και αξιών του κράτους δικαίου.
Το Δικαστήριο σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι πέραν της κατάδηλης σοβαρότητας των αδικημάτων, προκύπτει πως ο αιτητής είχε άμεση και ουσιαστική συμβολή στη διάπραξή τους. «Δεν επρόκειτο για έναν απλό συνεργό, αλλά για τον κύριο πρωταγωνιστή στην όλη υπόθεση. Η αποκατάστασή του θα είχε ως συνέπεια την αποστολή εντελώς λανθασμένων μηνυμάτων και θα εξουδετέρωνε πλήρως την αποτρεπτική επίδραση της ποινής στο ευρύτερο κοινό, ενώ παράλληλα θα διάβρωνε ακόμη περισσότερο το αίσθημα εμπιστοσύνης στους θεσμούς της Δικαιοσύνης. Υπό αυτή την έννοια, δεν θα εξυπηρετείτο το δημόσιο συμφέρον».
Ένας άλλος παράγοντας που δεν συνηγορεί στην έγκριση της αίτησης, όπως σημειώνεται στην απόφαση του κ. Μυτίδη, είναι το γεγονός ότι η αίτηση για αποκατάσταση του ποινικού μητρώου υποβλήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από τη συμπλήρωση των 8 ετών. «Οι μνήμες της κυπριακής κοινωνίας από τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας είναι ακόμη νωπές», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του ότι ο αιτητής δεν έχει επιδείξει οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά από την αποφυλάκισή του, ενώ δεν είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για οποιοδήποτε αδίκημα. Υπογράμμισε, μάλιστα, ότι φαίνεται να έχει επανενταχθεί στους κόλπους της κοινωνίας, έχοντας επιστρέψει στην άσκηση της δικηγορίας και φαίνεται να διάγει πλέον έντιμο βίο.
Σε σχέση με τους λόγους για τους οποίους επιδιώκεται η αποκατάσταση, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι κρίνει αβάσιμο το επιχείρημα του αιτητή για παραβίαση του Άρθρου 23 του Συντάγματος, εξηγώντας ότι ακόμη και στην περίπτωση που γινόταν δεκτό, ότι θα ήταν αδύνατο για τον αιτητή να παρέχει υπηρεσίες και να δέχεται πληρωμές μέσω της πλατφόρμας JCC, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει λόγος για στέρηση της οικονομικής ελευθερίας του ή της δικηγορικής του εταιρείας. Μάλιστα, το Δικαστήριο σημειώνει ότι ο αιτητής, μέσω της δικηγορικής του εταιρείας, ασκεί πλήρως το δικηγορικό επάγγελμα από τις 25/3/2019, οπότε και η ποινή του έληξε, και δεν φαίνεται να έχει αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα στην είσπραξη δικηγορικών αμοιβών.
Το Δικαστήριο, καταληκτικά, έκρινε ότι η αποκατάσταση καταδίκης αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Συγκεκριμένα σημειώνει ότι «ο αιτητής απέτυχε να θέσει το αναγκαίο υπόβαθρο ώστε να πεισθεί το Δικαστήριο να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια υπέρ της έγκρισης της αίτησης. Κανένας αναγκαίος και ικανοποιητικός λόγος που να δικαιολογεί την αποκατάσταση της καταδίκης δεν έχει καταδειχθεί».
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Ερωτοκρίτου καταδικάστηκε τον Μάρτιο του 2017 σε 3,5 χρόνια φυλάκιση, αφού κρίθηκε ένοχος στις κατηγορίες του δεκασμού δημόσιου λειτουργού, της δωροληψίας οικείων αξιωματούχων, των συναλλαγών με αντιπροσώπους που υποδηλώνουν διαφθορά και της κατάχρησης εξουσίας.
