Με συνεχείς υποβολές ότι η μέθοδος που ακολουθήσε και τα δείγματα που χρησιμοποίησε, δεν του επέτρεψαν να καταλήξει σε «απόλυτο συμπέρασμα», ολοκληρώθηκε την Τετάρτη η αντεξέταση από την κατηγορούσα Αρχή του μάρτυρα υπεράσπισης, εμπειρογνώμονα γραφολόγου, Μάριου Μαρκίδη, στη δίκη εντός δίκης στην υπόθεση της Γερμανίδας Εύας Ιζαμπέλας Κιουνζέλ, που κατηγορείται για σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα.
Κατά τη σημερινή δικάσιμο, ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας, η εκπρόσωπος της κατηγορούσας Αρχής, Άννα Ματθαίου, αντεξέτασε τον μάρτυρα της υπεράσπισης σε σχέση με την έκθεση που ετοίμασε για την υπόθεση και παρουσίασε στο δικαστήριο.
Η εκπρόσωπος της κατηγορούσας Αρχής υπέβαλε στον μάρτυρα ότι το δειγματικό υλικό που χρησιμοποιήσατε «ήταν ελλιπές» και δεν του επέτρεψε να έχει την ποικιλία της γραφής της κατηγορουμένης, με τον ίδιο να απαντά πως όλα τα δείγματα που χρησιμοποίησε είναι ενώπιον του Δικαστηρίου, το οποίο είναι αρμόδιο να κρίνει.
Επιπρόσθετα, η κ. Ματθαίου υπέβαλε στον μάρτυρα ότι οι διαπιστώσεις ως προς την ευχέρεια και ροή της αμφισβητούμενης γραφής με το ότι έχει πλούσια χαρακτηριστικά η εν λόγω γραφή «έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους και δεν επιτρέπει η αμφισβητουμένη γραφή να καταλήξετε σε απόλυτο συμπέρασμα, με μόνο τη σύγκριση με αντίστοιχα ζητούμενα δείγματα», για να σημειώσει ότι η μέθοδος που ακολουθήσε και τα δείγματα που χρησιμοποίησε «δεν του επέτρεψαν να καταλήξει σε απόλυτο συμπέρασμα».
Μιλώντας ενώπιον του δικαστηρίου, ο γραφολόγος Μάριος Μαρκίδης, εξήγησε πως κάθε υπόθεση έχει τα δικά της μοναδικά δεδομένα, για να σημειώσει ότι «πρακτικά ένας έμπειρος γραφολόγος κρίνει στη βάση των περιστάσεων κατά πόσο το αποτέλεσμα ανταποκρίνεται σε αυτά που ορίζουν τα συγγράμματα για τη δικαστική γραφολογία».
Ανέφερε πως έχει προβεί στην αξιολόγηση των 27 δειγμάτων, που είχε ενώπιον του, σημειώνοντας ότι από τη λήψη δειγμάτων και στη βάση της σύγκρισης κατέληξε ότι έχει ενώπιον του «τον αυθεντικό γραφικό χαρακτήρα» της κατηγορούμενης.
Κατά την αντεξέτασή του, ο κ. Μαρκίδης εξέφρασε τη διαφωνία του με τη μαρτυρία του γραφολόγου της αστυνομίας, Γιώργου Χρυσάνθου, λέγοντας «δεν μπορεί να περιοριστεί ένας εμπειρογνώμονας σε μεμονωμένα γραφολογικά γνωρίσματα», τα οποία όπως είπε «δεν προσδίδουν καμιά ατομικότητα στη γραφή ενός προσώπου, αλλά σε συνδυασμό, ο οποίος μάλιστα να δυναμώνει με το στοιχείο της επανάληψης».
Εξήγησε ότι στη βάση αυτής τη λογικής «γίνεται η σύγκριση και η αξιολόγηση» και «στη βάση της σύγκρισης κατέληξα ότι έχω ενώπιον μου τον αυθεντικό γραφικό χαρακτήρα της κατηγορούμενης».
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο κ. Μαρκίδης έκανε λόγο για εντοπισμό «εξόφθαλμων διαφορών», μεταξύ της αμφισβητούμενης γραφής και των δειγμάτων που πήρε, κατά την προκαταρκτική γραφολογική σύγκριση που είχε προβεί.
Ερωτηθείς από την κ. Ματθαίου για το γεγονός ότι δεν υπήρχαν ενώσεις στα γράμματα και αν έπρεπε να τον οδηγήσει στο να πάρει και μεμονωμένα γράμματα για να δει πως συμπεριφέρεται ο συγγραφέας όταν δεν γράφει με ενώσεις, ο κ. Μαρκίδης είπε ότι στη γραφολογία η σύγκριση γίνεται μεταξύ γραμμάτων και συγκεκριμένα συγκρίνεται υπογραφή με υπογραφή, γραφή με γραφή.
Επικαλούμενη τη βιβλιογραφία, η κ Ματθαίου υπέβαλε στον μάρτυρα ότι «εάν τα αμφισβητούμενα έγγραφα είναι γραμμένα αργά και επιμελημένα ή γρήγορα και πρόχειρα, πλάγια ή κάθετα κλπ, πρέπει να υποχρεωθεί ο συγγραφέας να γράψει αργά ή γρήγορα, πλάγια ή κάθετα κλπ».
«Αυτό εφαρμόζεται», ανέφερε, «σε όλες τις περιπτώσεις, αφού χρειάζεται ο γραφολόγος να δει τη συμπεριφορά του συγγραφέα υπό τις ίδιες συνθήκες. Δηλαδή, αν η γραφή είναι γραμμένη γράμμα – γράμμα θα έπρεπε και εσείς να πάρετε δείγμα γράμμα – γράμμα, ώστε να δείτε τη συμπεριφορά του συγγραφέα και την ποικιλία της γραφής του».
Απαντώντας ο μάρτυρας αναφέρθηκε σε αστυνομική διάταξη, η οποία αναφέρει ακριβώς το αντίθετο.
Δηλαδή, όπως είπε «κατά τη λήψη των δειγμάτων δεν πρέπει να καθοδηγείται το πρόσωπο, το οποίο γράφει ή υπογράφει, κατά πόσο πρέπει να γράφει αργά ή γρήγορα».
Τουναντίον, σημείωσε, «αν παρατηρήσει ο ανακριτής, που λαμβάνει τα δείγματα έχει την υποχρέωση να λάβει -όχι 10 δείγματα που αναφέρει η αστυνομική διάταξη- αλλά μπορεί να πάρει και 100 δείγματα μέχρι να πειστεί ότι πήρε τον αυθεντικό γραφικό χαρακτήρα του προσώπου».
Εξέφρασε την διαφωνία του με την υποχρέωση του προσώπου να γράφει τα δείγματα γρήγορα ή αργά.
Η κ. Ματθαίου του υπέβαλε ότι με βάση την αμφισβητούμενη γραφή που είχε ενώπιον του θα έπρεπε να ζητήσει από την κατηγορούμενη είτε να του δώσει μεμονωμένα τα γράμματα είτε να του γράψει το αλφάβητο, όπως έκανε ο κ. Χρύσανθου.
«Αυτό το καταδεικνύει», υπέδειξε, «πως συμπεριφέρεται ο συγγραφέας όταν δεν γράφει με ενώσεις γραμμάτων και φαίνεται η ποικιλία της γραφής τους».
Ο μάρτυρας διαφώνησε, εξηγώντας ότι «εξέταση και σύγκριση μεμονωμένων γραμμάτων, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η σχέση και η αναλογία του συγκεκριμένου γράμματος με το προηγούμενο είτε με το επόμενο (…) διαφοροποιεί τον τρόπο που γράφει το πρόσωπο».
Έκανε λόγο στη συνέχεια για «λανθασμένη μέθοδο» που ακολουθείται, δηλαδή σύγκριση μεμονωμένων γραμμάτων χωρίς να λαμβάνεται υπόψη οποιοδήποτε άλλο γραφολογικό γνώρισμα, σε σχέση με τη μορφή ή τεχνική σχηματισμού του γράμματος, η οποία οδηγεί σε λανθασμενα συμπεράσματα.
Στην επόμενη δικάσιμο αναμένεται να ολοκληρωθεί και η εξέταση και αντεξέταση της τελευταίας μάρτυρα υπεράσπισης. Η υπόθεση έχει οριστεί για τις 16 Ιουλίου, στις 09:00.
Υπενθυμίζεται, ότι αντικείμενο της δίκης εντός δίκης είναι οι περιστάσεις σύλληψης της κατηγορούμενης στο αεροδρόμιο, η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε και οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες υπέγραψε έντυπο συγκατάθεσης για έρευνα στις αποσκευές της. Στο πλαίσιο της δίκης εντός δίκης, αμφισβητείται από την υπεράσπιση, κατά πόσο η κατηγορούμενη συμπλήρωσε από μόνη της όλα τα πεδία του έντυπου συγκατάθεσης, ή αν μέρος αυτού συμπληρώθηκε από τρίτο πρόσωπο.
