Σε απάντηση στον βουλευτή του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος σε ανάρτησή του είχε αναφέρει ότι ήρθε αντιμέτωπος με τον κυνικό οπορτουνισμό της Τουρκίας στην Κοινοβουλευτικη Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο, προέβη ο πρώην διαπραγματευτής της τ/κ πλευράς και πρώην «υπουργός εξωτερικών», Οζντίλ Ναμί.
«Το να ταυτίζεις αυτό που κάνει τώρα το Ισραήλ στους Παλαιστίνιους με αυτό που συνέβη στην Κύπρο το 74, μετά από 10 χρόνια επιθέσεων κατά του λαού μας (εννοεί τους Τουρκοκύπριους), των χωριών μας, των δικαιωμάτων μας, για να μην αναφέρουμε το πραξικόπημα για να ενωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα, δεν είναι σωστό αγαπητέ Αβέρωφ. Θυμηθείτε ποιος έκανε τι το 2004 και στο Κραν Μοντανά», ανάφερε ο κ. Ναμί σε απάντησή του στην ανάρτηση του κ. Νεοφύτου.
Υπενθυμίζεται ότι την Παρασκευή ο κ. Νεοφύτου ανέβασε σχετικό στιγμιότυπο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από την παρέμβασή του στην Κοινοβουλευτικη Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο, η οποία απ’ ότι φάνηκε δεν άρεσε στον Τούρκο αντιπρόσωπο Samil Ayrim.
Συγκεκριμένα, στην ανάρτηση ο κ. Νεοφύτου ανάφερε ότι ήρθε αντιμέτωπος με τον κυνικό οπορτουνισμό της Τουρκίας στην Κοινοβουλευτικη Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο.
«Ο Τούρκος αντιπρόσωπος Samil Ayrim εμφανίστηκε ως υπερασπιστής των Παλαιστινίων καταγγέλλοντας την εισβολή του Ισραήλ στη Γαζα και την κατοχή της Παλαιστινης. Του απάντησα ότι, μάλλον, ξέχασε ότι η χωρα του εισέβαλε στην Κύπρο το 1974 και έχει υπό την κατοχή της το 40% του εδάφους μιας ευρωπαϊκής χώρας. Αυτά από του βήματος», είπε.
«Μετά τη συνεδρίαση σε έντονο διάλογο, μαζί του, του είπα ότι ελπίζω η Τουρκία να μην τορπιλίσει τη νεα πρωτοβουλία του ΟΗΕ», κατέληξε.
Στη συνέχεια, μετά την απάντηση του κ. Ναμί, ο κ. Αβέρωφ επανήλθε αναφέροντας τα εξήες:
«Αγαπητέ Ozdil, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2004, στο οποίο και εγώ προσωπικά ψήφισα ναι, και το ατυχές τελικό αποτέλεσμα στο Crans Montana, (η θέση μου ήταν ότι έπρεπε να είχαμε υπογράψει το πλαίσιο Guterres ως στρατηγική συμφωνία), αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο το 1974 και από τότε κατέχει το 40% του εδάφους μιας ευρωπαϊκής χώρας. Πλέον, όλα θα κριθούν εν δυνάμει από τη νέα προσπάθεια επανέναρξης των διαπραγματεύσεων. Ας δούμε πώς μπορούμε να ζήσουμε μαζί σε μια ενωμένη χώρα, στο συμφωνημένο πλαίσιο μιας ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, χωρίς τις παρεμβάσεις των «μητέρων πατρίδων». Πρέπει όλοι να έχουμε υπόψη μας ότι αυτή θα είναι μάλλον η τελευταία ευκαιρία για τη λύση του Κυπριακού. Και θα πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για αυτό το σκοπό».
