To Ανώτατο Δικαστήριο (δευτεροβάθμια δικαιοδοσία) απέρριψε έφεση της Δημοκρατίας κατά πρωτόδικης απόφασης να ακυρώσει επιβεβαίωση φόρου προστιθέμενης αξία (ΦΠΑ) ύψους €104.959 η οποία επιβλήθηκε στην εταιρεία ΜΤΝ Cyprus (τώρα Epic).
Σύμφωνα με την απόφαση, η εταιρεία είχε συνάψει και συμφωνίες με ανεξάρτητους μεταπωλητές για την παροχή υπηρεσιών πώλησης συμβολαίων κινητής τηλεφωνίας και συσκευών κινητών τηλεφώνων σε τρίτους – εν σχέσει προς τις φορολογικές περιόδους μεταξύ 1.1.05 και 31.12.10, προέκυψε έκδοση βεβαίωσης ΦΠΑ ημερομηνίας 27.1.11 για ποσό €1.158.969,97.
Σημειώνεται πως διαπιστώθηκε ότι σε συγκεκριμένο λογαριασμό των Εφεσίβλητων είχε καταχωρισθεί πιστωτική εγγραφή ύψους €699.726,00 που (κατά τους Εφεσείοντες) δεν ήταν φόρος εισροών «… για την εταιρεία λόγω του ότι δεν υπάρχει καμιά συναλλαγή στις περιπτώσεις αυτές». Συνεπώς η Δημοκρατία βεβαίωσε ως οφειλόμενο ΦΠΑ το εν λόγω επίδικο ποσό (€104.959,90) δυνάμει του Άρθρου 49(2)του Περί Προστιθέμενης Αξίας Νόμου 95(Ι)/00 («ο Ν.95(Ι)/00»).
Στην απόφασή του το Ανώτατο Δικαστήριο επιβεβαίωσε την πρωτόδικη απόφαση ότι το επίδικο ποσό έπρεπε να είχε εκληφθεί από τους Εφεσείοντες ως αντιπαροχή για την αγορά υπηρεσιών και όχι ως επιδότηση.
«Ο ισχυρισμός των Εφεσειόντων ότι η προώθηση των συμβολαίων κινητής τηλεφωνίας γινόταν λόγω της μειωμένης τιμής στην οποία πωλούνταν τα κινητά τηλέφωνα, δεν μπορεί να ευσταθεί, μήτε και θεμελιώνεται από τα τεθέντα στο Πρωτόδικο Δικαστήριο. Η περί ης ο λόγος διασύνδεση σχετιζόταν προς το είδος του πακέτου και όχι προς την τιμή της συσκευής κινητής τηλεφωνίας. Με την πώληση ενός πακέτου, οι μεταπωλητές πουλούσαν το κινητό τηλέφωνο και το συμβόλαιο κινητής τηλεφωνίας για προκαθορισμένη χρονική περίοδο έναντι ελάχιστης και προσυμφωνημένης μηνιαίας αμοιβής», αναφέρεται.
Γίνεται επίσης αναφορά στην πρωτόδικη απόφαση ότι οι μεταπωλητές, όταν πωλούν τα συμβόλαια των αιτητών, λαμβάνουν όχι μόνο κέρδος από τη πώληση της συσκευής αλλά και προμήθεια βάσει της συμφωνίας του με τους αιτητές και ότι οι δε αιτητές με βάση τη συμφωνία με τους μεταπωλητές, όταν οι τελευταίοι προβούν σε πώληση υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, λαμβάνουν κέρδος και από τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι μεταπωλητές σ΄ αυτούς, για τις οποίες καταβάλλουν στους μεταπωλητές ένα ποσό.
«Το ΦΠΑ που χρεώνεται στο ποσό αυτό θεωρώ ότι αποτελεί φόρο εισροών και όχι επιδότηση που συνδέεται άμεσα με την τιμή πώλησης του κινητού τηλεφώνου σύμφωνα με το άρθρο 14(2) του Νόμου», αναφέρεται.
