Απαντήσεις δίνει η Μ.Μ. Makronisos Marina Ltd στην έκθεση του Γενικού Ελεγκτή στην οποία καταγράφεται το αναπτυξιακό έργο της Μαρίνας Αγίας Νάπας με τρόπο που αφήνει ερωτηματικά για τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν από την εταιρεία Μακρόνησος Μαρίνα είτε για την εκμίσθωση κρατικής γης είτε για τις πωλήσεις οικιστικών μονάδων με βάση το επενδυτικό πρόγραμμα που εφάρμοσαν οι τελευταίες κυβερνήσεις.
«Η εταιρεία παρόλο που δεν επιθυμεί να εμπλακεί στον αδυσώπητο πόλεμο που έχει ξεσπάσει στο πολιτικό σύστημα της χώρας με μοναδικό στόχο την εξουσία, είναι υποχρεωμένη να υπερασπίσει την τιμή και την αξιοπρέπεια της και ιδιαίτερα του Αιγύπτιου επενδυτή κ.Sawiris ο οποίος επένδυσε εκατοντάδες εκατομμύρια σε μια πολύ δύσκολη οικονομική περίοδο για την πατρίδα μας.
Δυστυχώς στην έκθεση του Γενικού Ελεγκτή σημειώνεται ότι εκμισθώθηκε γειτνιάζον με την Μαρίνα οικόπεδο χωρίς να έχει ακολουθηθεί «ανοικτή , διαφανής και ανταγωνιστική διαδικασία». Μετά λύπης μας παρατηρούμε ότι ο Γενικός ελεγκτής ενώ έχει την ευθύνη ελέγχου της εφαρμογής των νόμων όσον αφορά στην οικονομία, αποδοτικότητα και νομιμότητα , αγνοεί ηθελημένα ή μη τον νόμο Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο (ΚΕΦ.224) και την Κ.Δ.Π. 173/89 όπου καθορίζεται με σαφήνεια η διαδικασία εκμίσθωσης κρατικής γης για τουριστικούς σκοπούς. Παρατίθενται οι σχετικές διατάξεις:
«Εξουσία Υπουργικού Συμβουλίου να ανταλλάσσει ιδιοκτησία της Δημοκρατίας κτλ.
18.-(1) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται, υπό τέτοιους όρους, περιορισμούς, προϋποθέσεις και κριτήρια, τα οποία ήθελαν καθοριστεί με Κανονισμούς-
(α) Να παραχωρήσει, εκμισθώσει ανταλλάξει ή με άλλο τρόπο αποξενώσει οποιαδήποτε ιδιοκτησία της Δημοκρατίας ή ακίνητη ιδιοκτησία που περιήλθε στη Δημοκρατία δυνάμει των διατάξεων του Νόμου αυτού, άλλην εκτός από δημόσιο δρόμο ή την παραλία· …».
«8.—(1) Ακίνητη ιδιοκτησία της Δημοκρατίας η οποία κρίνεται κατάλληλη για τουριστικούς σκοπούς, μπορεί είτε να εκμισθώνεται μακροχρόνια, είτε να χορηγείται άδεια χρήσεως της για τους σκοπούς αυτούς, ανάλογα με τη μορφή της τουριστικής αξιοποίησης της όπως αυτή θα εγκρίνεται σε κάθε περίπτωση από το Υπουργικό Συμβούλιο. (2) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και τηρουμένων των διατάξεων του περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου, η εκμίσθωση ή η χορήγηση άδειας χρήσεως ακίνητης ιδιοκτησίας της Δημοκρατίας η οποία βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των πεντακοσίων μέτρων από την ανώτατη στάθμη παλίρροιας οποιασδήποτε παραλιακής περιοχής δεν επιτρέπεται εκτός αν —
(α) Ο αιτητής είναι ο κύριος ή ο μισθωτής ακινήτου το οποίο εφάπτεται με την εν λόγω ιδιοκτησία·
(β) το ακίνητο του αιτητή χρησιμοποιείται κυρίως για τουριστικούς σκοπούς· και
(γ) η ιδιοκτησία της Δημοκρατίας θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για τουριστικές εγκαταστάσεις ή δραστηριότητες συμπληρωματικές ή παρεμφερείς των τουριστικών εγκαταστάσεων ή δραστηριοτήτων του αιτητή.»
Σημείωση
«Το ενοίκιο υπολογίζεται επί της αγοραίας αξίας του ακινήτου, σε ποσοστό 5% στις περιπτώσεις ανέγερσης ξενοδοχείων ή τουριστικών διαμερισμάτων (κύρια τουριστική χρήση) και 1%- 3,5% για παρεμφερείς σκοπούς (πισίνα, γήπεδα τένις κ.λπ.).»
Η εταιρεία με βάση τον νόμο περί εκμίσθωσης κρατικής γης υπέβαλε αίτημα στο κτηματολόγιο το οποίο αφού εκτίμησε την αξία της γης καθόρισε το ετήσιο ενοίκιο στις 53,000 ευρώ που πιθανόν να είναι το υψηλότερο ενοίκιο ανά δεκάριο που καταβλήθηκε στην ιστορία του κτηματολογίου.
Όσον αφορά στην οργάνωση και λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας αυτό είναι απόλυτο και αποκλειστικό δικαίωμα της εταιρείας να διορίσει τους διοικητικούς συμβούλους. Όπως εξάλλου είναι η συνήθης πρακτική.
Η εταιρεία σε αυτό το μεγαλεπήβολο έργο στο οποίο το κράτος και άρα ο λαός επωφελείται με εκατομμύρια έσοδα από ΦΠΑ 19%, προμήθεια 8% στις πωλήσεις ακινήτων ,καταβολή φόρων, εκατοντάδες θέσεις εργασίας στον κατασκευαστικό και λειτουργικό τομέα της Μαρίνας, αναμένει όπως αντιμετωπίζεται από τους θεσμούς και τα κόμματα δίκαια και ισόνομα με άλλες μεγάλες αναπτύξεις με τον ανάλογο τρόπο μακριά από τις μάχες εξουσίας. Φαίνεται ότι κάποιοι δεν αναλογίζονται τις συνέπειες της συστηματικής προσπάθειας εκδίωξης από την Πατρίδα μας των ελαχίστων πραγματικών και διάφανων ξένων επενδυτών.
Εν κατακλείδι εκτιμούμε ότι η συνεργασία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και η συμβολή του στην πρόοδο και ευημερία στην πατρίδα μας είναι εφικτή με έργα δημιουργικά, πρωτοποριακά και προφανώς με ορθή και νόμιμη διαχείριση των πόρων και μακριά από μικροκομματικές αντιπαραθέσεις. Έτσι κτίζονται η εμπιστοσύνη και η αξιοπιστία στην κοινή γνώμη και εξασφαλίζεται το καλώς νοούμενο Δημόσιο Συμφέρον και σε αυτό το πλαίσιο θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε».
