Σύμφωνα με την βρετανική πλατφόρμα LSEG, οι εξαγωγές αμερικανικού LNG έφτασαν τους 10,1 εκατομμύρια τόνους τον Οκτώβριο, από 9,1 εκατομμύρια, τον Σεπτέμβριο.

Αυτή η επίδοση, η οποία εδραιώνει την παγκόσμια ηγετική θέση των ΗΠΑ στην αγορά LNG, οφείλεται στην έναρξη λειτουργίας του εργοστασίου LNG της  Venture Global στο Πλακεμάιν της Λουϊζιάνα και στην επέκταση των εγκαταστάσεων της Cheniere στο Κόρπους Κρίστι του Χιούστον .

Η Venture Global εξήγαγε από τις εγκαταστάσεις της Λουιζιάνα 2,2 εκατομμύρια τόνους, ενώ η Cheniere αντιπροσώπευε 4,2 εκατομμύρια τόνους, ή το 42% του εθνικού συνόλου.

Μαζί, η Venture Global και η Cheniere αντιπροσώπευαν το 72% των εξαγωγών των ΗΠΑ τον Οκτώβριο. Μέχρι το 2026, η Cheniere αναμένει να ξεπεράσει τα 50 εκατομμύρια τόνους ετησίως χάρη στην επέκταση των εγκαταστάσεων στο Κόρπους Κρίστι.

Η Ευρώπη, βασική αγορά

Η Ευρώπη παραμένει η κύρια αγορά για το αμερικανικό LNG, με 6,9 εκατομμύρια τόνους (69% του συνόλου). Ακολουθούν η Ασία (1,96 εκατομμύρια τόνοι), η Λατινική Αμερική (0,57) και η Αίγυπτος (0,43). «Οι Ηνωμένες Πολιτείες εδραιώνουν έτσι τον ρόλο τους ως βασικού παγκόσμιου προμηθευτή LNG, ιδίως για τις ευρωπαϊκές ενεργειακές ανάγκες», τονίζουν στη Ναυτεμπορική, παράγοντες της αγοράς.

Η κατανάλωση φυσικού αερίου στην ΕΕ μειώθηκε κατά περισσότερο από 20% μεταξύ 2021 και 2024. Ενώ αυξήθηκε κατά 4% το πρώτο εξάμηνο του 2025 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, παρέμεινε 21% χαμηλότερη από το επίπεδο του 2021. Η IEEFA προβλέπει ότι οι εισαγωγές LNG της ΕΕ θα μειωθούν κατά 19% στα 110 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα μεταξύ 2025 και 2030.

Παρ ‘όλα αυτά, η εξάρτηση από το αμερικανικό φυσικό αέριο αυξάνεται. Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2025, το 57% των ευρωπαϊκών εισαγωγών LNG προήλθε από τις ΗΠΑ.

Νέες μονάδες και κόστος

Τους πρώτους δέκα μήνες του 2025, οι Αμερικανοί παραγωγοί υπέγραψαν συμφωνίες αγοράς για 29,5 εκατομμύρια τόνους LNG ετησίως – περισσότερο από τέσσερις φορές περισσότερο από ό,τι σε ολόκληρο το 2024.  Και αυτό δεν είναι όλο: Η Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ αναμένει ότι η αμερικανική δυναμικότητα LNG θα διπλασιαστεί έως το 2029. Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας προβλέπει ότι η Αμερική θα μπορούσε να εξάγει το ένα τρίτο του παγκόσμιου υγροποιημένου φυσικού αερίου έως το 2030.

Οι τέσσερις μεγαλύτερες αμερικανικές εταιρείες LNG-Cheniere Energy, Venture Global, Sempra, Next Decade και Woodside Energy έδωσαν φέτος το πράσινο φως για τη δημιουργία νεών μονάδων που θα επεκτείνουν την υπάρχουσα εξαγωγική βάση των 120 εκατομμυρίων τόνων ετησίως, κατά 61,5 εκατομμύρια τόνους.;

Αλλά η επέκταση έχει ένα τίμημα. Οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού και οι δασμοί αυξάνουν το κόστος κατασκευής. Τα τέλη υγροποίησης – η τιμή για τη μετατροπή του φυσικού αερίου σε μεταφερόμενο LNG – έχουν αυξηθεί σημαντικά.

Σύμφωνα με το Reuters, η Venture Global χρεώνει πλέον 2,30 δολάρια ανά εκατομμύριο βρετανικές θερμικές μονάδες( BTU), η Cheniere πάνω από 2,75 δολάρια και η Woodside περίπου 2,90 δολάρια.

Για σύγκριση, πριν από δύο χρόνια, ο μέσος όρος της αγοράς ήταν 2,00 δολάρια.Ωστόσο, ο IEA προειδοποιεί ότι εάν εισέλθουν στην αγορά νέες παραδόσεις από τις ΗΠΑ και το Κατάρ, αυτό είναι πιθανό να ασκήσει καθοδική πίεση στις τιμές.

Η ΕΕ μεταξύ διαφοροποίησης και νέας εξάρτησης

Με την πρωτοβουλία REPowerEU, η Ευρωπαϊκή Ενωση στοχεύει να τερματίσει την εξάρτησή της από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα έως το 2027. Η απαγόρευση του ρωσικού LNG έχει προγραμματιστεί να τεθεί σε ισχύ στο ίδιο διάστημα.

Με τη συμφωνία που υπέγραψε η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν  με τον πρόεδρο Τραμπ τον περασμένο Ιούλιο, η ΕΕ δεσμεύτηκε να αγοράζει αμερικανική ενέργεια αξίας 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως κατά τα επόμενα τρία χρόνια – συνολικά 750 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αλλά ακριβώς εδώ έρχεται η κριτική του  Αυστραλέζικου «Ινστιτούτου Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης» (IEEFA), που προωθεί την μετάβαση σε μια πιο καθαρή ενέργεια.  «Εάν η Ευρώπη αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο με αμερικανικό LNG, απλώς ανταλλάσσει μια εξάρτηση με μια άλλη», αναφέρει το IEEFA. Στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, οι εισαγωγές LNG κάλυψαν μόνο το 11% της ζήτησης φυσικού αερίου των 181 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων το 2024.

Η εγχώρια παραγωγή ανήλθε σε 41 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, κυρίως από την Ουκρανία, τη Ρουμανία, την Πολωνία, τη Γερμανία και την Ουγγαρία. Το φυσικό αέριο από αγωγούς προερχόταν από το Αζερμπαϊτζάν, τη Νορβηγία, τη Ρωσία και την Τουρκία.

Ακόμα και μετά το τέλος της διέλευσης του ρωσικού αγωγού μέσω της Ουκρανίας την 1η Ιανουαρίου 2025, το φυσικό αέριο συνέχισε να ρέει προς τα σημεία ζήτησης. Η περιοχή έχει διαφοροποιήσει τις πηγές εφοδιασμού της – αλλά η αυξανόμενη εστίαση στο αμερικανικό LNG θα μπορούσε να θέσει ξανά σε κίνδυνο αυτή την ποικιλομορφία, εκτιμά το IEEFA

Η Ελλάδα και ο Διαβαλκανικός Αγωγός

Η Ελλάδα έχει τριπλασιάσει τις εισαγωγές φυσικού αερίου από το 2020 και υποστηρίζει τις μεταφορές μέσω του άλλοτε υπο-αξιοποιημένου «Διαβαλκανικού αγωγού». Οι φορείς εκμετάλλευσης δικτύων από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία έχουν καλέσει τις ρυθμιστικές αρχές τους να εγκρίνουν αύξηση της μεταφορικής ικανότητας έως τον Απρίλιο του 2026.

«Η Ελλάδα βάζει τέλος σε ένα ρωσικά κυριαρχούμενο σύστημα ενεργειακού εφοδιασμού. Σήμερα, η Ελλάδα γίνεται σημείο εκκίνησης, σημείο εισόδου για το αμερικανικό ενεργειακό εμπόριο στην Ευρώπη», δήλωσε στο Reuters  ο Αμερικανός υπουργός Ενέργειας, Κρις Ράιτ, που μετείχε στο ενεργειακό συνέδριο στο Ζάππειο.

Η Ουκρανία και η Ρουμανία έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για την αγορά έως και 3,7 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων από την ελληνική κοινοπραξία μεταξύ 2030 και 2050.

Σε κάθε περίπτωση, η σταδιακή κατάργηση του ρωσικού φυσικού αερίου από την ΕΕ ως το 2027 αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία για την αναδιαμόρφωση του ενεργειακού χάρτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Πηγή: Ναυτεμπορική, Μιχάλης Ψύλος • [email protected]