Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
Οι πρόσφατες εξαγγελίες του Ταγίπ Ερντογάν για το μερικό άνοιγμα των Βαρωσίων, κατά παράβαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δεν αποτέλεσαν φυσικά κεραυνό εν αιθρία. Άλλωστε, η Άγκυρα είχε προϊδεάσει εδώ και αρκετό καιρό αναφορικά με τους σχεδιασμούς της. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η νέα προκλητική κίνηση του Ερντογάν στη γεωπολιτική σκακιέρα δίνει αφορμή για μερικούς συλλογισμούς σχετικά με τις πράξεις αλλά και τις προθέσεις του.
Πρώτον, ο Ερντογάν παραβίασε με κατάφωρο τρόπο τη συμφωνία του με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για ένα «γαλήνιο καλοκαίρι» στην περιοχή. Αντί να απόσχει από τις προκλήσεις ο Τούρκος πρόεδρος μετατόπισε την ένταση από το Αιγαίο στην Κύπρο. Η Άγκυρα ξεκίνησε τις προκλήσεις με εκτόξευση πυρών απέναντι σε σκάφος του κυπριακού Λιμενικού και συνέχισε με τα Βαρώσια. Και είμαστε ακόμη στο μέσον του καλοκαιριού…
Δεύτερον, διέψευσε στην πράξη όσους διακινούν την άποψη ότι «τρόμαξε» από τη νίκη του Τζο Μπάιντεν στις αμερικανικές εκλογές και μεταβλήθηκε εν μια νυκτί σε αμνό. Η στρατηγική του Ερντογάν βασίζεται στην ανατροπή ισορροπιών και στη διεκδίκηση μαξιμαλιστικών στόχων μέσω της πρόκλησης τετελεσμένων. Είναι προφανές ότι ο παράγοντας Μπάιντεν δεν πρόκειται να τον κάνει να εγκαταλείψει τον αναθεωρητισμό του, που έχει ως απώτερο στόχο την ανατροπή του status quo στην περιοχή. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίζει να παίζει με τη φωτιά.
Τρίτον, επέμεινε για τη λύση των δύο κρατών, παρά τη γενική απόρριψη της πρότασής του. Όμως η στάση αυτή ενδέχεται να μην παγιωθεί. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο η Άγκυρα να εγκαταλείψει την πρόταση των δύο κρατών για να παρουσιαστεί ως «συμβιβαστική». Σε μια τέτοια περίπτωση θα επιχειρήσει να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι οι Ελληνοκύπριοι είναι εκείνοι που αρνούνται κάθε λύση. Στόχος θα είναι τότε να εμπλακεί η Κυπριακή Δημοκρατία σε μια διαπραγμάτευση «take it or leave it». Κάτι που προφανώς θα ευνοεί τις τουρκικές επιδιώξεις.
ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr
