Ένας ακούραστος υπηρέτης του θεάτρου, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Μεσσάλας, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 79 ετών.
Γεννήθηκε στο Αιγάλεω το 1942 και μετά την φοίτησή του στη δραματική σχολή έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα συνεργαζόμενους με διάφορους θιάσους. Σταθμός στη ζωή και την επαγγελματική του σταδιοδρομία υπήρξε η γνωριμία και η συνεργασία του με τον Αλέξη Σολωμό, στο Θέατρο Προσκήνιο. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους στα έργα «Ο αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου (1969), «Ο κοριός» του Μαγιακόφσκυ (1969), «Σαν περάσουν πέντε χρόνια» του Λόρκα (1970), «Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν» του Μπρεχτ κ.α.
Το 1973 ίδρυσε την δική του θεατρική στέγη, το «Μοντέρνο Θέατρο» όπου ανέβασε ως σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής πολυάριθμα έργα του κλασικού ρεπερτορίου. Παράλληλα έβαλε την υπογραφή του σε παραστάσεις του Εθνικού αλλά και του ελεύθερου θεάτρου και συμμετείχε σε περιοδείες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Από το 1992 έως το 2012 στεγάστηκε επαγγελματικά στο θέατρο «Αλκυονίδα», το οποίο διατηρούσε και παιδική σκηνή.
Υπήρξε προσωπικός φίλος και βοηθός του Αλέξη Μινωτή, όταν ο τελευταίος ανέλαβε γενικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου επί μία δεκαετία (1974-1984).
Ο Γιώργος Μεσσάλας υπηρέτησε και τον ελληνικό κινηματογράφο, κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ’60. Συμμετείχε μεταξύ άλλων στις ταινίες «Αχ αυτή η γυναίκα μου», «Διπλοπενιές», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», «Η ωραία του κουρέα», «Καπετάν φάντης μπαστούνι», «Ο ατσίδας», «Το λεβεντόπαιδο» κ.α.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος αναφέρει σε ανάρτησή του στο facebook: «Συγκλονισμένος αισθάνομαι αυτή τη στιγμή που μόλις έμαθα ότι ακόμα ένας αγαπημένος μου άνθρωπος αποχώρησε από κοντά μας μέσα σ’ αυτές τις μαύρες μέρες που αποχαιρετάμε τόσους φίλους …Ο μεγάλος θεατράνθρωπος Γιώργος Μεσσάλας μας άφησε…. ο άνθρωπος που με πίστεψε και με πρωτοπήγε στην Επίδαυρο, ο άνθρωπος που διδάχτηκε ήθος από τον μεγάλο Μινωτή και δίδαξε ήθος θεατρικό σε όλους μας..Ο σπουδαίος οικογενειάρχης. Αγαπημένε μου Γιώργο δεν θα σε ξεχάσω ποτέ και θα σ’ ευχαριστώ πάντα για την φιλία σου..».
