Η κοινωνία αντιδρά ή κάποιοι αποφάσισαν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους ; Ο απλός κόσμος μπούχτισε ή κάποιοι παίζουν προεκλογικά παιχνίδια; Τα ερωτήματα αυτά πλανώνται στον ορίζοντα μετά τις απανωτές διαδηλώσεις που σημειώθηκαν τα δύο τελευταία Σάββατα κυρίως στη Λευκωσία.
Επιχειρώντας κάποιος να αποσαφηνίσει το τοπίο και να προβεί σε αντικειμενικές αξιολογήσεις, μπορεί να πει ότι συμβαίνουν όλα από λίγο, δηλαδή :
- Μερίδα του κόσμου δεν ανέχεται άλλο να ακούει για σκάνδαλα και διαφθορά και αποφάσισε να αντιδράσει.
- Μερίδα ακραίων, με αφορμή τα μέτρα περιορισμού κατά της πανδημίας αλλά και για άλλους λόγους, πήραν τον νόμο στα χέρια τους, μετατρεπόμενοι σε …επαναστάτες του δρόμου.
- Πολιτικά κόμματα για μικροκομματικούς λόγους δηλητηριάζουν τους πολίτες και τους ωθούν σε διαδηλώσεις, νομίζοντας ότι κερδίζουν πόντους στο πολιτικό παιχνίδι.
Κοινωνική νομιμοποίηση στις αντιδράσεις τους βρήκαν όλοι στην άτσαλη και καταδικαστέα αντίδραση της Αστυνομίας το περασμένο Σάββατο, όπου διαχειρίστηκε εντελώς λανθασμένα την εκδήλωση διαμαρτυρίας περίπου 300 διαδηλωτών.
Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Όντως υπάρχει ένα κλίμα απαξίωσης κατά της κυβέρνησης λόγω των όσων καταγγέλλονται για τις πολιτογραφήσεις και τους χειρισμούς της. Η ίδια προσπαθεί με το διορισμό Ερευνητικών Επιτροπών και άλλα παρόμοια να δείξει στους πολίτες ότι προσπαθεί να αλλάξει τα πράγματα. Αυτό, όμως δεν πείθει από τη στιγμή που πολλά προηγούμενα πορίσματα Ερευνητικών Επιτροπών παραπέμφθηκαν στις ελληνικές καλλένδες.
Το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι μεγαλύτερο, αφού επικοινωνιακά δεν μπορεί να αξιοποιήσει το γεγονός ότι όσοι φανερά τουλάχιστον “πιάστηκαν” να εκμεταλλεύονται το Επενδυτικό Πρόγραμμα, δεν ανήκουν στον δικό της πολιτικό χώρο, αλλά σε άλλους που σήμερα πρωταγωνιστούν στις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις.
Η εικόνα αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει. Τα κόμματα λόγω προεκλογικής περιόδου θα συνεχίσουν να κτυπούν την κυβέρνηση και ειδικά τον Πρόεδρο Αναστασάδη, αξιοποιώντας την αντίδραση και των λογικών και των ακραίων στοιχείων της κοινωνίας μας. Στόχος τους είναι η πλήρης απαξίωση του Προέδρου και του ΔΗΣΥ, ώστε να στηθεί το σκηνικό για τις επόμενες προεδρικές εκλογές.
Στο κάδρο αυτής της θολής εικόνας, μπαίνει και το κυπριακό, τα οικονομικά προβλήματα των πολιτών, η διαχείριση της πανδημίας και άλλες παράμετροι που επηρεάζουν αρνητικά το προφίλ της κυβέρνησης και ειδικά του Προέδρου Αναστασιάδη.
Η κυβέρνηση αποδεικνύεται ότι ούτε επικοινωνιακά, ούτε πολιτικά μπορεί να διαχειριστεί όλη αυτή την πίεση πάνω της. Το οπλοστάσιο της σε πρωτοβουλίες και ενέργειες που μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, φαίνεται ότι άδειασε. Ο Πρόεδρος προσπαθεί να καλύψει λάθη των υπουργών του, να αντιμετωπίσει προσωπικές επιθέσεις εναντίον του και να υπερασπιστεί τους κυβερνητικούς χειρισμούς σε όλα τα θέματα. Μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα είναι πενιχρά.
Κάποιες σκέψεις που έγιναν στο κυβερνητικό στρατόπεδο για ένα νέο ανασχηματισμό με τη χρησιμοποίηση νέων προσώπων στην κυβέρνηση, συναντούν την άρνηση του Προέδρου Αναστασιάδη, ο οποίος θέλει να είναι συνεπής προς τους υπουργούς του.
Ο ΔΗΣΥ από την πλευρά του προσπαθεί να σώσει ότι σώζεται, αλλά τα στελέχη του είναι προσεκτικά για να μην τους …πιάσουν οι σφαίρες. Έτσι, τα στελέχη του ασχολούνται με την προσωπική ατζέντα τους να εκλεγούν βουλευτές και όχι να βοηθήσουν την κυβέρνηση στο να εξέλθει από τη δύσκολη θέση.
Στην αντίπερα όχθη, τα άλλα κόμματα προσπαθούν με νύχια και δόντια να απαξιώσουν την κυβέρνηση προσπαθώντας να αυξήσουν την εκλογική πελατεία τους, κάτι που θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα. Ειδικά, βλέποντας τις δημοσκοπήσεις ότι οι πολίτες που αποστασιοποιούνται από τα κόμματα, αυξάνονται.
Μπροστά α’ αυτό το σκηνικό, η ευρύτερη κοινωνία (όχι οι ήδη τοποθετημένοι με τη μια ή την άλλη πλευρά) είναι διχασμένη. Μετρά τις δικές της αντιστάσεις και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα. Στο βάθος όλου αυτού, η Κύπρος, η οποία βιώνει ακόμα μια περιπέτεια αμφισβήτησης και αμφιταλάντευσης. Το που θα γείρει η πλάστιγγα θα το δούμε σύντομα…
