Το 2019, το 25% των πολιτών προερχόμενων από κράτη εκτός ΕΕ, που ζουν στην ΕΕ αντιμετώπισαν σημαντική επιβάρυνση για το διαθέσιμο εισόδημά τους από το κόστος στέγασης, σε σύγκριση με το 19% για τους πολίτες από άλλες χώρες της ΕΕ και το 9% για τους πολίτες του κάθε κράτους μέλους που ζουν σε αυτό.
Σύμφωνα με τη Eurostat, που δημοσιεύει σήμερα τα εν λόγω στοιχεία, το ποσοστό υπερβολικής επιβάρυνσης του κόστους στέγασης ορίζεται ως το ποσοστό του πληθυσμού που ζει σε νοικοκυριά όπου το συνολικό κόστος στέγασης αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος.
Μεταξύ του 2010 και του 2019, το ποσοστό υπερφόρτωσης του κόστους στέγασης στην ΕΕ-27 για τους πολίτες εκτός ΕΕ αυξήθηκε από 25% το 2010 σε 31% το 2014 πριν μειωθεί ξανά στο 25% το 2019. Για πολίτες άλλων χωρών της ΕΕ στα κράτη μέλη, το ποσοστό ήταν περίπου 23% κατά την περίοδο 2010-2012, προτού μειωθεί σε επίπεδο 17% το 2018. Το 2019 το ποσοστό αυξήθηκε στο 19%.
Αντίθετα, το ποσοστό υπερφόρτωσης του κόστους στέγασης για τους πολίτες που ζουν στα δικά τους κράτη μέλη στην ΕΕ-27 κυμάνθηκε περίπου 10% κατά την περίοδο 2010-2018, περί το 9% το 2010 και ως το 11% το 2013 και 2014. Το 2019, το ποσοστό μειώθηκε πίσω στο 9%.
Το 2019, το υψηλότερο ποσοστό υπερφόρτωσης στέγασης για πολίτες εκτός ΕΕ καταγράφηκε στην Ελλάδα (70%), έναντι της Βουλγαρίας (40%), της Ισπανίας (34%) και της Πολωνίας (30%).
Αντίθετα, τα χαμηλότερα ποσοστά, όλα κάτω από το 10%, παρατηρήθηκαν στην Κύπρο (8%), στη Λετονία (8%, στοιχεία 2018) και στην Εσθονία (7%).
Για τους πολίτες άλλων κρατών μελών της ΕΕ, το υψηλότερο ποσοστό καταγράφηκε επίσης στην Ελλάδα (57%), ακολουθούμενη από τη Μάλτα (35%) και την Ισπανία (33%).
Στο άλλο άκρο της κλίμακας, λιγότερο από το 10% των πολιτών άλλων κρατών μελών της ΕΕ ανέφεραν υψηλό κόστος στέγασης στην Κύπρο και την Τσεχία (και τα δύο 7%), τη Φινλανδία (6%) και την Εσθονία (2%).
Για τους πολίτες του ίδιου του κράτους μέλους, το ποσοστό κυμαινόταν το 2019 από 1% στην Κύπρο και τη Μάλτα έως το 34% στην Ελλάδα.
