Ο Κωνσταντίνος Οδυσσέως είναι σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας και πρώην εκπαιδευτικός. Ήταν από τα πρώτα στελέχη της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Κύπρο και από τη θέση του Γενικού Διευθυντή στους δύο από τους μεγαλύτερους παγκύπριους τηλεοπτικούς σταθμούς (SIGMA και ANTENNA) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της κυπριακής τηλεόρασης και στην ανάπτυξη της κυπριακής παραγωγής, ιδιαίτερα της μυθοπλασίας.
Αριστίνδην υποψήφιος του Δημοκρατικού Συναγερμού για τις επερχόμενες Βουλευτικές εκλογές είναι Γενικός Διευθυντής του ΑΝΤ1, Κωνσταντίνος Οδυσσέως.
Ο Κωνσταντίνος Οδυσσέως είναι σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας και πρώην εκπαιδευτικός. Ήταν από τα πρώτα στελέχη της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Κύπρο και από τη θέση του Γενικού Διευθυντή στους δύο από τους μεγαλύτερους παγκύπριους τηλεοπτικούς σταθμούς (SIGMA και ANTENNA) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της κυπριακής τηλεόρασης και στην ανάπτυξη της κυπριακής παραγωγής, ιδιαίτερα της μυθοπλασίας.
Ο κ. Οδυσσέως εξηγώντας του λόγους που πήρε αυτή την μεγάλη απόφαση αναφέρει τα εξής:
«Συναντηθήκαμε πολλές φορές στα κοινωνικά δίκτυα, χρόνια τώρα. Εδώ που λέω και γράφω, ό,τι σκέφτομαι και νιώθω, για όλα τα σοβαρά θέματα που απασχολούν και προβληματίζουν όλους μας σ’ αυτό τον τόπο. Και καθώς βλέπω κάθε μέρα, λίγα βήματα πιο πέρα, την κατεχόμενή μας πόλη, την Αμμόχωστο, σκέφτομαι πως δεν έχουμε πατρίδα για ξεπούλημα. Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να την παραχωρήσουμε στην Τουρκία. Είναι δική μας! Ανήκει σε όλους εμάς, που την κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Όλη αυτή η γη, πίσω από το συρματόπλεγμα, μετρά χιλιετίες δικής μας ιστορίας. Είναι σπαρμένη με τα κορμιά των παππούδων μας και των προπάππων μας. Είναι ποτισμένη με το αίμα όλων εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία μας. Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να προδώσουμε τη θυσία τους.
Έχω μιλήσει πολλές φορές και για τη διαφθορά. Για το διεφθαρμένο σύστημα νομής της εξουσίας, που έχει διαβρώσει τα πάντα σ’ αυτό το κράτος, θεσμούς, διαδικασίες, αξίες. Μάθαμε να ζούμε με τα σκάνδαλα, δεκαετίες τώρα και, αν δεν κάνουμε κάτι σύντομα, αυτή η χώρα μπορεί και να πάψει να υπάρχει. Γιατί μια χώρα, που αντιμετωπίζει θανάσιμους εθνικούς κινδύνους, χρειάζεται ένα ισχυρό ηθικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο να στηριχτεί η αγωνιστικότητα, το σθένος, αλλά και το όραμα για το μέλλον.
Με τη μισή μας πατρίδα να εκτουρκίζεται και την άλλη μισή να πνίγεται στη διαφθορά, δεν έχουμε μέλλον. Πρέπει να κάνουμε κάτι! Δε γίνεται να καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα. Δεν είμαστε οι τελευταίες γενιές Κυπρίων. Έχουμε παιδιά, έρχονται άλλοι μετά από εμάς. Τι πατρίδα θα τους παραδώσουμε; Συνάντησα ανθρώπους που με ρωτούσαν ακριβώς αυτό το πράγμα: Τι θα κάνουμε; Πώς θα πώς θα διασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας. Συνάντησα νέους ανθρώπους, με τα όνειρά τους ματαιωμένα, με τα φτερά τους σπασμένα να με ρωτούν «γιατί τα λες μόνο στο Facebook; Αλλάζει κάτι; Τι πετυχαίνουμε όσο καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα και κλαίμε τη μοίρα μας;». Δεν είχα τι να τους πω. Εμείς είμαστε απέξω! Τι να πω; Τι μπορούμε να κάνουμε οι απέξω;
Μέσα σ’ αυτό λοιπόν το περιβάλλον κι ενώ πίστευα ότι δεν μπορούσα πια να κάνω τίποτα, ήρθε σε μένα, ξαφνικά και αιφνιδιαστικά πρέπει να πω, η πρόταση από την ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού: Να κατέλθω ως αριστίνδην υποψήφιος βουλευτής Αμμοχώστου. Ήταν ξαφνικό, γιατί; Γιατί λέγοντας την αλήθεια μου τόσα χρόνια, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και την ιστοσελίδα μου, άσκησα κριτική σε όλους. Γιατί όλοι ευθύνονται για την κατάσταση που ζούμε σήμερα στην Κύπρο. Άσκησα έντονη κριτική και στην κυβέρνηση. Και ήρθε το κυβερνών κόμμα και μου έκανε αυτή την πρόταση, την οποία οφείλω να πω ότι θεωρώ τιμητική και ευχαριστώ τον πρόεδρο του Δημοκρατικού Συναγερμού, ο οποίος μου τόνισε ότι θέλει να συνεχίσω να λέω τα πράγματα όπως τα έλεγα τόσα χρόνια: καθαρά, τίμια, ειλικρινά.
Πολιτικά ανήκω σ’ αυτό το χώρο από τότε που θυμάμαι. Όταν έγινε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974, ήμουν μικρό παιδί. Παρόλα αυτά θυμάμαι έναν πολιτικό άνδρα που μιλούσε τη γλώσσα της κοινής λογικής και με έπειθε ότι αυτός λέει την αλήθεια. Τον έλεγαν Γλαύκο Κληρίδη. Εκείνος καθόρισε τον πολιτικό μου προσανατολισμό.
Δε γίνεται ωστόσο να περπατάμε με παρωπίδες, να βλέπουμε τα λάθη και να σωπαίνουμε. Όχι! Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ο πολίτης έχει χρέος να παρέμβει, να φωνάξει, να διαμαρτυρηθεί, να ταρακουνήσει και το κόμμα που ψήφισε και την εξουσία. Όταν ο πολίτης σωπαίνει, επειδή στην εξουσία είναι οι δικοί του, γίνεται συνένοχος για όλα όσα συμβαίνουν και γίνεται υπόλογος απέναντι και στα παιδιά του και στους συμπολίτες του. Είναι κάτι που αφορά άλλους μας. Εσένα, εμένα, τους γονιούς μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους συνανθρώπους μας. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορεί ο καθένας, για το καλό αυτού του τόπου.
Ο πολίτης έχει χρέος να απαιτεί χρηστή διοίκηση, να παρακολουθεί τις πράξεις της εξουσίας και να ασκεί διαρκώς εποικοδομητική κριτική. Αυτό θα συνεχίσω να κάνω. Θα συνεχίσω να λέω την αλήθεια μου, χωρίς να κρύβω λόγια. Θα συνεχίσω να διεκδικώ μια καλύτερη πατρίδα και για εμάς που ζούμε σήμερα εδώ και για εκείνους θα έρθουν μετά από εμάς, για τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας.
Το ερώτημα είναι: από πού θα συνεχίσω να το κάνω; Από το Facebook ή από τη Βουλή των Αντιπροσώπων; Το πρώτο είναι το εύκολο. Κάθεσαι σε έναν καναπέ, αναπαυτικά και τα γράφεις. Φτιάχνεις ένα βίντεο και τα λες. Όμορφα, άνετα, βολικά. Η ευθύνη είναι το δύσκολο κι εγώ έμαθα στη ζωή μου να αναλαμβάνω ευθύνες. Δεν τις φοβάμαι.
Γι’ αυτό τελειώνω ξανά με το ερώτημα. Να συνεχίσω να τα λέω μόνο στο Facebook; Να καθόμαστε όλοι εδώ και να κλαίμε μαζί τη μοίρα μας, σε ένα αυτοκαταστροφικό μαράζι ή με την ιδιότητα πλέον του βουλευτή και μέσα στη Βουλή των Αντιπροσώπων και οπουδήποτε αλλού να κάνω ό,τι μπορώ για να γίνει η Κύπρος μια χώρα όπως την οραματιζόμαστε, μια καλύτερη πατρίδα για όλους μας;
Η απάντηση δεν εξαρτάται από εμένα. Εγώ την απόφασή μου την πήρα. Την ευθύνη την έχεις τώρα εσύ. Γιατί έχεις κι εσύ ευθύνη απέναντι στην πατρίδα σου και το ξέρεις. Σκέψου το και αποφάσισε.»
Πλήρες Βιογραφικό Σημείωμα
Ο Κωνσταντίνος Οδυσσέως, είναι γενικός διευθυντής του ΑΝΤΕΝΝΑ, σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1964. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου και στο Europa College (δημοσιογραφία). Αναμείχθηκε έντονα στον μαθητικό και φοιτητικό συνδικαλισμό, καθώς υπήρξε πρόεδρος του μαθητικού συμβουλίου του λυκείου, της φοιτητικής κοινότητας της Παιδαγωγικής Ακαδημίας και της συντονιστικής επιτροπής των σπουδαστών των ανώτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Στην Εθνική Φρουρά υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός τεθωρακισμένων. Από το 1987 ζει στο Παραλίμνι, όπου νυμφεύθηκε και απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε για πέντε χρόνια ως δάσκαλος στην ελεύθερη περιοχή της επαρχίας Αμμοχώστου.
Το 1992 άφησε τη μόνιμη θέση του στη δημόσια εκπαίδευση και έγινε ένα από τα πρώτα στελέχη της νεοσύστατης τότε ιδιωτικής τηλεόρασης στην Κύπρο. Εργάστηκε αρχικά στον τηλεοπτικό σταθμό ο ΛΟΓΟΣ, στον οποίο ανέλαβε πολλαπλά καθήκοντα, ως υπεύθυνος ροής, υπεύθυνος τύπου, συντάκτης και παρουσιαστής ειδήσεων. Το 1994 αποδέχτηκε πρόταση του επίσης νεοσύστατου τηλεοπτικού σταθμού SIGMA και εργάστηκε αρχικά ως αρχισυντάκτης και κεντρικός παρουσιαστής ειδήσεων, ενώ 4 χρόνια αργότερα διορίστηκε από το Δ.Σ. του σταθμού στη θέση του γενικού διευθυντή. Τα αμέσως επόμενα χρόνια ο σταθμός παρουσίασε αλματώδη άνοδο στην τηλεθέαση, σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία της AGB-Nielsen. Το 2004 αποδέχτηκε πρόταση του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA Ελλάδος και εργάστηκε στην Αθήνα για δύο χρόνια, σε διευθυντικές θέσεις του σταθμού. Το 2006 επέστρεψε στην Κύπρο όπου ανέλαβε τη θέση του γενικού διευθυντή του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤΕΝΝΑ στον οποίο εργάζεται μέχρι σήμερα. Ως γενικός διευθυντής σε δύο από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά κανάλια της Κύπρου, ο Οδυσσέως έδωσε μεγάλη έμφαση στην κυπριακή παραγωγή και ιδιαίτερα στην κυπριακή μυθοπλασία, συμβάλλοντας με καθοριστικό τρόπο στην εξέλιξη της κυπριακής τηλεόρασης και στη διαμόρφωση της ψυχαγωγικής της ταυτότητας.
Ήταν ο δημιουργός και σεναριογράφος της πρώτης καθημερινής κωμικής σειράς της κυπριακής τηλεόρασης, με τίτλο «Στο Παρά Πέντε». Ως σεναριογράφος έγραψε συνολικά 8 σειρές: «Ξέφραγο Αμπέλι» (ΡΙΚ, 1992), «Στο Παρά Πέντε» (SIGMA, 1998), «Κύριε Πρόεδρε!» (SIGMA, 2002), «Σ’ Αγαπώ!» (SIGMA, 2004), «Δείξε Μου Τον Φίλο Σου» (ANT1, 2007), «Πανσέληνος» (ΑΝΤ1, 2009), «Ό,τι Αγάπησα» (ΑΝΤ1 2011), «Εσύ Στον Κόσμο Σου» (ΑΝΤ1, 2019).
Ως θεατρικός συγγραφέας έγραψε 3 κωμωδίες οι οποίες ανέβηκαν με σημαντική επιτυχία στη σκηνή: “Namaste!” (2015), “Made in Cyprus” (2016), «Ώρα Καλή» (2017).
Έχει γράψει επίσης αμέτρητα πολιτικά άρθρα, τόσο στην προσωπική του ιστοσελίδα όσο και στα κοινωνικά δίκτυα.
