Πεταμένα σαν σκουπίδια, εντοπίστηκαν πριν περίπου ένα μήνα επτά νεογέννητα σκυλάκια στον φράκτη του Ξυλιάτου.
Όπως αναφέρει το Κίνημα Οικολόγων, «λόγω του ότι τα σκυλάκια ήταν νεογέννητα, έγινε έκκληση για να βρεθεί νεογέννητη σκυλίτσα που θα μπορούσε να τα υιοθετήσει σαν δικά της, καθώς αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν. Ένας συμπολίτης μας ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα αυτό, ο Βασίλης Πεντάφκας, νόμιμος φροντιστής και εκτροφέας σκύλων, ο οποίος και υιοθέτησε το σκυλάκι. Δυστυχώς, όμως, ήταν ήδη αργά για τα έξι υπόλοιπα».
«Το ένα που κατάφερε να επιβιώσει υιοθετήθηκε από τη σκυλίτσα του και, έπειτα από πολλές προσπάθειες και τη φροντίδα του ίδιου, έχει καταφέρει να επιβιώσει — σαν ένα μικρό θαύμα», προστίθεται.
Παράλληλα αναφέρεται πως, «πρέπει κάποιοι να καταλάβουν ότι το να πετάς ζώα στο πουθενά, έτσι απλά, προκαλείς έναν φρικτό και αργό θάνατο σε αυτά. Γεννιούνται, λοιπόν, ερωτήματα: 
Υπάρχουν ανάμεσά μας άτομα που θέλουν να αποκαλούνται «άνθρωποι» και μπορούν να προκαλούν θάνατο σε αυτές τις ψυχές με τόσο μεγάλη ευκολία, χωρίς καμία ενσυναίσθηση για τον πόνο που προκαλούν;
Η κοινωνία είναι χωρισμένη στα δύο: σε αυτούς που αρέσκονται να προκαλούν θάνατο και πόνο στα ζώα και σε αυτούς που κάνουν τα πάντα για να τα σώσουν. Ο τρόπος με τον οποίο μια κοινωνία συμπεριφέρεται στα ζώα της αντανακλά το πραγματικό της πρόσωπο.
Ας αναρωτηθούμε όλοι σε τι είδους κοινωνία θέλουμε να ζούμε:
σε μια κοινωνία όπου τα αδύναμα πλάσματα εξοντώνονται και εγκαταλείπονται με βαρβαρότητα ή σε έναν κόσμο που προστατεύει τα ζώα;».
