Και πάλι τα ίδια! Η Τουρκία αντέδρασε (και μάλιστα έντονα) στη νέα συμφωνία που συνήψε η Κύπρος με τον Λίβανο για χωροθέτηση της ΑΟΖ. Τα επιχειρήματα της Άγκυρας, αλλά και του κατοχικού ηγέτη Τ. Έρχιουρμαν γνωστά και επαναλαμβανόμενα. Τους αγνοούμε, λένε και δεν θα αποδεχθούν καμία ενεργειακή πρωτοβουλία της Κύπρου στη Μεσόγειο που θα αγνοεί την Τουρκία.
Τα ίδια λέει η Τουρκία και για το Αιγαίο, όπου εμποδίζει την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου – Ελλάδας.
Όπως αντιλαμβάνεστε, η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο. Είναι ως να είμαστε όμηροι της Τουρκίας σε ό,τι αποφασίσουμε να κάνουμε. Είναι ως να εξαρτώμαστε πλήρως από την Άγκυρα σε κάθε κίνηση μας. Δεν φτάνει που κατέχει παράνομα το 37% του εδάφους της χώρας μας, τώρα προσπαθεί να βάλει χέρι και στη θαλάσσια περιοχή με απειλές και προκλήσεις.
Το τραγικό αυτών των αντιδράσεων, είναι ότι επικαλείται τα συμφέροντα των τουρκοκυπρίων, με βάση το Σύνταγμα του 1960, το οποίο έχει κατακουρελιάσει με την εισβολή του 1974 και τις συνεχείς προσπάθειες της για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η απάντηση του Προέδρου Χριστοδουλίδη, για να έρθει κοντά η Τουρκία να συζητήσουμε από κοινού τον διαχωρισμό των θαλάσσιων περιοχών, μπορεί να είναι σωστή πολιτικά και επικοινωνιακά, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα. Και αυτό, γιατί ουδέποτε η Τουρκία θα δεχθεί να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με την Κυπριακή Δημοκρατία, αφού δεν την αναγνωρίζει. Ως γνωστόν, στις συνομιλίες για το κυπριακό, μας αντιμετωπίζει ως Ελληνοκυπριακή Κοινότητα και όχι ως Κυπριακή Δημοκρατία.
Άρα, το πρόβλημα δεν λύνεται με πολιτικά και επικοινωνιακά επιχειρήματα. Η Τουρκία, θέλει άλλη αντιμετώπιση για να σταματήσει να παριστάνει τον χωροφύλακα της Μεσογείου και του Αιγαίου.
Η αντιμετώπιση αυτή, δεν μπορεί να είναι άλλη από του να την μαζέψουν οι ΗΠΑ, η Ε. Ένωση και οι άλλες χώρες που έχουν επιρροή πάνω της. Γνωρίζουμε ότι αυτό προσπαθούν να κάνουν η Λευκωσία και η Αθήνα για χρόνια, αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Τώρα, όμως, που Κύπρος και Ελλάδα έχουν συνδεθεί περισσότερο με τις ΗΠΑ και τη λεγόμενη Δύση, ίσως έχουμε περισσότερες δυνατότητες να ζητήσουμε την ουσιαστική στήριξη τους στα ενεργειακά. Σ΄ αυτό, μπορεί να συμβάλει και η διαφαινόμενη έγκριση των ΗΠΑ και της Ε. Ένωσης για τη δημιουργία ενός ενεργειακού τόξου στην περιοχή μας, με πρωταγωνιστές την Κύπρο, την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τον Λίβανο.
Ας αδράξουμε, λοιπόν, την ευκαιρία και να απαιτήσουμε άμεσα ξεκαθάρισμα του θολού τοπίου με τα ενεργειακά.
Χριστοδουλίδης και Μητσοτάκης, οφείλουν να ζητήσουν ξεκάθαρη παρέμβαση των ΗΠΑ και της Ε. Ένωσης για το ενεργειακό αδιέξοδο της Μεσογείου και του Αιγαίου.
Με απλά λόγια, οφείλουν να ζητήσουν από τις ΗΠΑ να τραβήξουν τον Ερντογάν από το αυτί και να του πουν να κάτσει ήσυχα. Να του υπογραμμίσουν ότι κουμάντο στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο δεν θα κάνει η Τουρκία. Και να του ξεκαθαρίσουν ότι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί στην περιοχή μας έχουν την έγκριση τους, γιατί έχουν ευρύτερη σημασία για όλες τις χώρες.
Με τον τρόπο αυτό, θα μάθουμε κι’ εμείς κατά πόσο θα υλοποιηθούν ή όχι οι φιλόδοξοι ενεργειακοί σχεδιασμοί μας. Διότι, αν δεν ξεκαθαρίσει το τοπίο, εμείς θα κάνουμε συνεχώς συμφωνίες και σχέδια και ο Ερντογάν θα τα ματαιώνει…
Ιωσήφ Ιωσήφ
