H Υφυπουργός Πολιτισμού, Βασιλική Κασσιανίδου δήλωσε το βράδυ της Τετάρτης ότι στις μέρες μας “που τα ιλιγγιώδη επιτεύγματα της τεχνολογίας κυριαρχούν σε κάθε πτυχή της ζωής μας καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση της ατομικής αυτάρκειας, είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να διασώσουμε ό,τι μας ενώνει με τους άλλους, τις κοινές ιστορίες και αναφορές μας”.
Σύμφωνα με ανακοίνωση από το Υφυπουργείο, η κ. Κασσιανίδου, τέλεσε τα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης χαρακτικής Θεατό – Αθέατο, Παράλληλες Ιστορίες, την οποία συνδιοργανώνουν η Ένωση Ελλήνων Χαρακτών και το Επιμελητήριο Καλών Τεχνών Κύπρου (ΕΚΑΤΕ).
Οπως είπε η Υφυπουργός, “ο τρόπος με τον οποίο πραγματεύονται το θέμα της έκθεσης οι χαράκτες και χαράκτριες καταδεικνύει τις θεατές αλλά και αθέατες, διαδρομές που ακολούθησαν οι λαογραφικές παραδόσεις Ελλάδας και Κύπρου ξεκινώντας από τις ίδιες πηγές της αρχαιοελληνικής μυθολογίας, του δημοτικού τραγουδιού και των λαϊκών παραμυθιών”.
Πρόσθεσε ότι “η διήγηση και αναπαραγωγή των μύθων εμπεδώνει το αίσθημα του ανήκειν σε μια συλλογικότητα, τα μέλη της οποίας μοιράζονται τα ίδια πιστεύω και τις ίδιες εμπειρίες”.
Για τη θεματική της έκθεσης, η κ. Κασσιανίδου, είπε ότι “το δημιουργικό σκεπτικό της έκθεσης προσκαλεί τους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες να προσεγγίσουν –μέσα από τη δική τους αισθητική ματιά η κάθε μια και ο κάθε ένας– τα παραμύθια, τους θρύλους και τους μύθους Ελλάδας και Κύπρου αναδεικνύοντας τους δεσμούς που ενώνουν τις δυο χώρες μας”.
Ανέφερε ότι “το εύλογο, εκ πρώτης όψεως, ερώτημα που αναφύεται είναι το τί νέο μπορεί να κομίσει μια έκθεση αυτής της θεματικής σε έναν κόσμο όπου η γλώσσα και η αφήγηση υποχωρούν μπροστά στη ψηφιοποίηση και το Διαδίκτυο” για να δώσει την απάντηση, ότι “για όσους και όσες πιστεύουμε ακόμα στον Άνθρωπο η απάντηση είναι απλή: Ο μύθος είναι η αμεσότερη πρόσβαση στην κοσμική σοφία, όπως μας βεβαιώνει ο Χρήστος Γιανναράς”.
Καταλήγοντας η Υφυπουργός είπε ότι “η απελευθερωτική δύναμη της φαντασίας που προσωποποιεί τα ποτάμια και τα δέντρα, που προσδίδει ανθρώπινες ιδιότητες στα ζώα και ζωοποιεί τα άψυχα αντικείμενα, επιτρέπει στον Άνθρωπο να νοηματοδοτήσει τον κόσμο γύρω του και, εν τέλει, να εξοικειωθεί μαζί του”.
