Η αγορά τιτλοποιήσεων στην Ευρώπη κινήθηκε έντονα τις τελευταίες εβδομάδες, με τα Consumer ABS (τίτλοι βασισμένοι σε καταναλωτικά δάνεια) να καταγράφουν αξιοσημείωτη αύξηση στην προσφορά και στη δευτερογενή δραστηριότητα, πλησιάζοντας σε μέγεθος την αγορά Residential Mortgage-Backed Securities (RMBS).
Ως τον Οκτώβριο 2025, η προσφορά Consumer ABS αυξήθηκε κατά 33% σε ετήσια βάση, φτάνοντας τα €34 δισ., ενώ ο όγκος συναλλαγών στη δευτερογενή αγορά (BWIC) εκτοξεύτηκε κατά 90%. Η απόδοση των τίτλων παρέμεινε σταθερή, με πάνω από τους μισούς να αναβαθμίζονται από τους οίκους αξιολόγησης και ελάχιστες υποβαθμίσεις.
CLOs: Μειωμένες αποδόσεις για στις επενδυτές
Στον χώρο των Collateralized Loan Obligations (CLOs), η μέση πληρωμή μετρητών στις στις κατόχους μετοχικού κεφαλαίου (Cash-on-Cash return) υποχώρησε στο 4,1% τον Οκτώβριο, από 4,4% στο τρίτο τρίμηνο και 5% στο δεύτερο. Παρά τη μείωση, η αγορά παραμένει ενεργή, με πάνω από €100 δις. ανατιμολογήσεων (repricings) από στις αρχές του έτους.
Πάνω από το ήμισυ των δανείων διαπραγματεύονται πάνω από την ονομαστική στις αξία (>=100), υποδηλώνοντας ανθεκτικότητα, αλλά και περιθώρια για περαιτέρω πιέσεις στις αποδόσεις το 2026.
Αμφιλεγόμενες τροποποιήσεις στο CRR
Το κύριο ζήτημα της εβδομάδας αφορά τις προτεινόμενες αλλαγές στο Κανονισμό Κεφαλαιακών Απαιτήσεων (CRR) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι οποίες βρίσκονται υπό εξέταση στο Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αν και στόχος είναι η ενίσχυση της αγοράς τιτλοποιήσεων στην ΕΕ, αρκετοί παράγοντες της αγοράς εκφράζουν ανησυχίες για «ακούσιες συνέπειες» που μπορεί να προκύψουν από τις προτάσεις.
Οι βασικές ενστάσεις επικεντρώνονται στα εξής:
Οι τροποποιήσεις ευνοούν τις συνθετικές τιτλοποιήσεις (synthetic securitisations) έναντι των παραδοσιακών («cash»), στρέφοντας τις τράπεζες προς πιο σύνθετα και λιγότερο διαφανή προϊόντα.
Η διαφοροποίηση κεφαλαιακών απαιτήσεων μεταξύ originators (εκδοτών) και investors (επενδυτών) θεωρείται υπερβολική και ενδέχεται να πλήξει τη ρευστότητα των τίτλων.
Η έννοια της «resilient tranche» (ανθεκτικής βαθμίδας) κρίνεται ασταθής και μπορεί να αποθαρρύνει τιτλοποιήσεις υψηλής πιστοληπτικής ποιότητας, όπως δάνεια αυτοκινήτων ή στεγαστικά.
Η μικρή διαφορά στους συντελεστές κινδύνου (risk weights) μεταξύ STS και non-STS εκδόσεων αφαιρεί το κίνητρο για συμμόρφωση με τα πρότυπα STS, μειώνοντας τη διαφάνεια της αγοράς.
Προτεινόμενες διορθώσεις
Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι μερικά από τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν σχετικά εύκολα, όπως:
Κατάργηση της διάκρισης κεφαλαιακών απαιτήσεων μεταξύ εκδοτών και επενδυτών.
Διατήρηση του χαρακτηρισμού «resilient» καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής της συναλλαγής.
Αναπροσαρμογή των ελάχιστων και μέγιστων ορίων (floors & caps) για STS και non-STS τίτλους.
Ωστόσο, η ουσιαστική επίλυση προϋποθέτει επαναπροσδιορισμό της ίδιας της έννοιας της «resilient tranche» και καλύτερη προσαρμογή του πλαισίου σε τίτλους υψηλής ποιότητας.
Κίνδυνος νέου κύκλου ρυθμιστικών αλλαγών
Εάν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις περάσουν χωρίς ουσιαστικές βελτιώσεις, η αγορά φοβάται ότι η ΕΕ θα βρεθεί ξανά μπροστά σε ένα αναποτελεσματικό ρυθμιστικό πλαίσιο, πριν καν εφαρμοστεί πλήρως το νέο.
Αυτό θα μπορούσε να περιορίσει την ανάπτυξη μιας διαφανούς, ρευστής και ανταγωνιστικής αγοράς τιτλοποιήσεων, αφήνοντας το πεδίο σε ιδιωτικές πιστώσεις και «insurance trades» αντί για πραγματική κεφαλαιαγορά.
Πηγή: ΟΤ
